มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 202

ตอนเช้าตรู่ ในหมู่บ้านคึกคักมาก นักล่ารวมตัวกันเป็นกลุ่ม พร้อมที่จะออกไป บางกลุ่มที่ยังรวบรวมคนไม่มากพอ ต่างโห่ร้องเสียงดังในจัตุรัสกลางเมืองเพื่อเรียกคน

โดยทั่วไปแล้ว ผู้ที่ใช้วิธีนี้เรียกมารวมตัวกันนั้น คือจอมยุทธ์ฝึกจิตระดับต่ำ หัวหน้ากลุ่มและสมาชิกหลัก ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในระดับจอมยุทธ์พรสวรรค์

สำหรับระดับปรมาจารย์ฝึกจิตที่สูงขึ้นไป ส่วนใหญ่มีกลุ่มอยู่แล้ว หรือร่วมมือกับคนที่คุ้นเคย

มีคนน้อยมากที่ออกไปตามลำพัง เพราะหากเผชิญกับอันตรายบางอย่างไม่มีใครช่วย มีแนวโน้มว่าจะเสียชีวิตอยู่ในป่า

หลัวซิวสวมสนับข้อมือแรงโน้มถ่วงสามอัน เดินออกมาจากเกสเฮ้าว์หมิงซีภายใต้ความกดดันของแรงโน้มถ่วงสิบเท่า พลังจิตแท้ของเขาถูกระงับ ดูเหมือนคนธรรมดาคนหนึ่ง

...

ในเทือกเขาจิ่วเฟิง ร่างของหลัวซิ่วเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วอยู่ในป่า เนื่องจากแรงโน้มถ่วงสิบเท่า เขากระโดดเหยียบกิ่งก้านของต้นไม้อายุยืนที่หนาทึบ และกิ่งก้านหนาจะแตกเป็นเสี่ยงเมื่อเขาเหยียบลงไป

……

แม้จะมีแรงโน้มถ่วงระงับอยู่ ทำให้พลังที่แท้จริงของเขาไม่สามารถใช้ออกมาได้อย่างเต็มที่ แต่ถ้าเขาสามารถนำแรงโน้มถ่วงมาใช้ ก็จะสามารถทำให้การโจมตีของเขายิ่งแข็งแกร่ง?

ความคิดนี้แวบเข้ามาในหัวของหลัวซิว แต่ยังมีมีวิธีที่จะนำแรงโน้มถ่วงไปใช้กับการต่อสู้

เขาได้เข้าไปในที่ลึกของเทือกเขาจิ่วเฟิงอย่างไม่รู้ตัว อสูรระดับ 3 มีทั่วไปในที่นี้ในบางครั้งอาจมีอสูรระดับ 4 ที่เทียบได้กับปรมาจารย์ฝึกจิต

ทันใดนั้น ภายใต้การรับรู้ของหลัวซิว มีจอมยุทธ์มนุษย์สิบกว่าคนปรากฏขึ้นมา

กลุ่มคนสิบกว่าคนปรากฏตัวอยู่ในส่วนลึกของเทือกเขาจิ่วเฟิง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าต้องเป็นกลุ่มนักล่าที่ค่อนข้างแข็งแกร่ง

ในเวลาเดียวกัน หลัวซิวสัมผัสได้ถึงความแปรปรวนของพลังฟ้าดินจิต เหมือนว่ามีใครบางคนกำลังต่อสู้กันอยู่

เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องปกติที่สุดในที่ที่ไร้ผู้คนนี้ หลัวซิวไม่ได้คิดที่จะเข้าไปร่วมดูด้วย

แต่ในเวลานี้ ภายใต้การรับรู้ของเขา มีลมหายใจแห่งชีวิตกำลังมาในทิศทางที่เขาอยู่ด้วยความเร็วที่เร็วมาก

หลัวซิวรีบไปซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ใกล้ ๆ ยับยั้งพลังจิตแท้เข้ามา

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง สายตาของหลัวซิวผ่านช่องว่างกิ่งก้านและใบไม้ของป่า เห็นร่างหญิงสาวที่บินผ่านไปในอากาศ

ภายใต้การรับรู้ของเขา ร่างผู้นี้เป็นหญิงสาว ชุดกระโปรงมีเปื้อนเลือด เหมือนได้รับบาดเจ็บสาหัส สะดุดกลางอากาศแล้วตกลงมาจากอากาศ

หลังจากนั้น ก็มีชายปรมาจารย์ฝึกจิตคนหนึ่งบินมา เป็นชายร่างกำยำที่สวมชุดเกราะสีแดงเข้ม มีดาบหนักสองมืออยู่ในมือ

“ฮ่าฮ่า สาวน้อย คราวนี้เจ้าหนีไม่พ้นแล้วนะ!”

จิตสำนึกของชายหนุ่มร่างกำยำจับจ้องไปที่หญิงสาวที่ตกลงไปในป่าอย่างรวดเร็ว พร้อมแสงชั่วร้ายในดวงตาของเขา

แต่จิตสำนึกของเขาไม่พบหลัวซิวซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้

ในเวลาเดียวกัน ภายใต้การรับรู้ของหลัวซิว รับรู้ได้ถึงลมหายใจของจอมยุทธ์พรสวรรค์มากกว่า 20 คน กำลังเคลื่อนที่มาทางนี้อย่างรวดเร็ว น่าจะเป็นพวกผู้ที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของชายร่างกำยำนี้

เมื่อจิตสำนึกของหลัวซิวสังเกตเห็นหญิงสาวที่ได้รับบาดเจ็บอีกครั้ง คิ้วของเขาขมวดเล็กน้อย

ไม่ใช่เพราะเขารู้จักหญิงสาวที่บาดเจ็บนางนี้ แต่เพราะรูปร่างหน้าตาของหญิงสาวผู้นั้นงดงามมาก