มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2020

ในหมู่บ้านชิงเมี่ยว บ้านดั้งเดิมของหลัวซิวถูกเซ่นไหว้บูชา คือสถานที่ต้องห้ามแห่งหนึ่งของหมู่บ้านกลางภูเขาแห่งนี้

เมื่อหลัวซิวและพี่สาวหลัวซิ่วเอ๋อร์ประคองพ่อแม่มาถึงที่นี่ จึงถูกผู้คนในหมู่บ้านสกัดกั้นเอาไว้ 

“ที่นี่คือคฤหัสถ์เดิมจ้าวเซียน พวกท่านเข้าไปไม่ได้”

ผู้ที่เข้ามาสกัดกั้นพวกเขาเอาไว้คือชายหนุ่มคนหนึ่งในหมู่บ้าน เมื่อพูดถึงคำว่าคฤหัสถ์เดิมจ้าวเซียน ภายในสีหน้าอารมณ์เขาก็เปี่ยมล้นไปด้วยความภาคภูมิใจ มาตรแม้นว่าเขาจะเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดาที่เล็กน้อยมากจนไม่มีค่าพอที่จะให้พูดถึงคนหนึ่งก็ตาม 

“คฤหัสถ์เดิมจ้าวเซียน?”

“พวกท่านไม่รู้หรือ? พวกท่านต้องเคยได้ยินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนในอาณาจักรใต้มาก่อนสินะ? ซึ่งผู้ก่อสร้างแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนก็คือท่านจ้าวเซียน ตั้งแต่อดีตจวบจนปัจจุบัน ท่านเป็นผู้แข็งแกร่งอันดับหนึ่งในฟ้าดินของเรา”

เมื่อได้ยินคำบอกเล่าของชายหนุ่มคนดังกล่าว หลัวซิวก็รู้สึกทอดถอนใจอย่างอดไม่ได้ นึกไม่ถึงเลยว่าเขาออกจากโลกแสงดาวก็หลายปีแล้ว แต่ที่นี่ยังมีตำนานเรื่องเล่าที่เกี่ยวข้องกับเขาเล่าสืบต่อกันมา 

“ข้าเห็นว่าออร่าของทุกท่านไม่ธรรมดา ต้องเป็นคนใหญ่คนโตในโลกแห่งการฝึกยุทธ์แน่นอน หรือว่าพวกท่านก็มาอธิษฐานให้จ้าวเซียนสำแดงฤทธิ์เช่นกันหรือ?”

ในระหว่างที่พูดอยู่นั้น ชายหนุ่มก็ใช้นิ้วชี้ไปทางตำแหน่งที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล มีคนรวมตัวกันอยู่ตรงนั้นไม่น้อย ซึ่งล้วนเป็นนักยุทธ์ที่สำเร็จในด้านการฝึกตน ในจำนวนทั้งหมดมีสามถึงสี่คนยิ่งเป็นผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์

ผลการฝึกตนแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ถือเป็นยอดฝีมือชั้นยอดในโลกแสงดาวแล้ว ทว่าพวกเขากลับมาหมู่บ้านกลางภูเขาที่ไม่โดดเด่นนี่

และสิ่งที่ทำให้ผู้คนงงงวยมากกว่าคือ สีหน้าอารมณ์ของผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์เหล่านี้ดูเคารพนอบน้อมมาก คารวะไปทางคฤหัสถ์เดิมจ้าวเซียนที่อยู่ห่างออกไปไกล ปากกำลังพึมพำราวกับกำลังขอพรอยู่

จากศักยภาพของหลัวซิว เขาต้องได้ยินสิ่งที่พวกเขาพึมพำเป็นธรรมดาอยู่แล้ว ส่วนมากล้วนเป็นเรื่องศัตรูรุกราน อสูรจิตลำบากยากแค้นแสนเข็ญและเรื่องภัยพิบัติฟ้าดินต่าง ๆ