“ไม่เชื่อฟัง ดื้อ โจมตี!” ฉีผิงสวี่โกรธมาก เมื่อครู่เขาตกเป็นเป้าหมายของหอก หากเขาไม่หลบหนีอย่างรวดเร็ว เขาอาจเป็นคนที่เสียชีวิตแล้ว
“ฆ่า!”
นายท่านตระกูลจางชิวและ เจ้าสำนักเทวพยัคฆ์ออกคำสั่งทันทีและผู้เก่งกาจนับหมื่นรวมตัวกันพุ่งเข้าหาเมืองเทพสงครามเหมือนสายรุ้ง
เห็นเพียงหลัวซิวยกมือขึ้นและผนึกพลัง รังสีแสงประสานกัน โล่ป้องกันขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นทันที ครอบคลุมทั้งเมืองเทพสงคราม
ในอดีต เมืองเทพสงครามก็มีค่ายป้องกันขนาดใหญ่เช่นกัน แต่มันเป็นเพียงค่ายการป้องกันระดับ 7 เท่านั้น ซึ่งอย่างมากสามารถต้านทานราชาเทพขั้นปฐมภูมิได้เท่านั้นเอง
ดังนั้น หลายวันที่ผ่านมานี้หลัวซิวจึงไม่ได้อยู่เฉยๆ เขาสร้างค่ายกลอย่างรอบ ๆ เมืองเทพสงครามอย่างลวกๆ ล้วนเป็นค่ายกลระดับปรมาจารย์ ซึ่งสามารถต่อต้านมกุฎเทพได้!
ภาพผู้คนนับหมื่นพุ่งไปต่อสู้นั้นน่าตกใจสุด ๆ ต้องรู้ว่านี่ไม่ใช่สนามรบในโลกมนุษย์แต่เป็นการต่อสู้ระหว่างผู้แข็งแกร่งวิถียุทธ์ วิชาอมตะหลายแบบปะทะกัน พลังของอาวุธขลังส่องประกายไปทั่ว ฉีกท้องฟ้าออกจากกัน
จีเสี่ยวจื่อไม่เคยเจอภาพแบบนี้มาก่อน ดังนั้นนางจึงรู้สึกประหม่าอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ตื่นเต้นเล็กน้อยเช่นกัน
“ฆ่า!”
กฎเพลิงอัคคีพุ่งขึ้นจากร่างของนาง ทันใดนั้น ปีกทิพย์ไร้มลทินก็กางออกที่แผ่นหลังนาง แล้วพุ่งไปต่อสู้ด้วยความเร็วสูง
ความเร็วของนั้ปีกเทพไร้มลทินนเร็วมาก ผู้เก่งกาจวิถียุทธ์หลายคนจากสองกองกำลังใหญ่โจมตีนาง แต่การโจมตีไม่สามารถล็อคนางได้เลย
แต่ทุกครั้งที่จีเสี่ยวจื่อเคลื่อนไหว หอกจะส่องแสงเหมือนฝน ฆ่าคนจำนวนมากได้อย่างง่ายดาย
“ทับ!”
ผู้คนหลายพันคนจากตระกูลจางชิวตะโกนพร้อมเพรียงกันและออร่าของทุกคนก็รวมตัวกันสร้างเจตนาสังหารอันน่าเกรงขาม เจตนาสังหารนี้แข็งแกร่งมากจนน่ากลัวอย่างยิ่ง
ในขณะนี้ หนิงหานยู่รีบวิ่งไปข้างหน้า มีแสงสีขาวงดงามส่องออกมาจากตันเถียนของนาง แสงชนิดนี้บริสุทธิ์มากราวกับว่าเป็นต้นกำเนิดของทุกชีวิต
อาศัยความแข็งแกร่งของนางเอง นางเปิดม่านแสงหนึ่ง เบ่งบานชีวิตไร้ที่สุดออกมา
การโจมตีส่วนใหญ่ถูกปิดกั้น ท้ายที่สุด จำนวนของมกุฎเทพจากกองกำลังใหญ่ทั้งสองนั้นน้อยมากและส่วนใหญ่เป็นเพียงผลการฝึกตนราชาเทพ ดังนั้น หนิงหานยู่สามารถรับการโจมตีส่วนใหญ่ได้โดยอาศัยกฎชีวิต
อย่างไรก็ตาม มีคู่ต่อสู้จำนวนมากเกินไป และ หนิงหานยู่ไม่สามารถทนต่อการโจมตีจำนวนมากในคราวเดียวได้ ร่างกายที่บอบบางของนางสั่นเทา และเลือดก็ไหลออกมาจากมุมปากของนาง
“หานยู่!”
เมื่อเห็นว่าหนิงหานยู่ได้รับบาดเจ็บเพราะตัวนางเอง จีเสี่ยวจื่อก็โกรธมาก ผมยาวสีดำของนางปลิวไสวไปด้านหลังศีรษะ และดวงตาที่เหมือนดาราคู่หนึ่งก็แสดงเจตนาฆ่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...