มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2074

อย่างที่ทราบกันดีว่าฝึกฝนพลังสายเลือดเป็นวิถีแห่งผลการฝึกตนของมารแม้ว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์จะสามารถฝึกฝนสายเลือดได้ แต่ก็ได้รับพรน้อยกว่าเผ่าพันธุ์มาร ดังนั้นในหมู่เผ่าพันธุ์มนุษย์ จึงมีจอมยุทธ์เพียงไม่กี่คนที่ฝึกฝนวิถียุทธ์

เพราะสายเลือดเป็นสิ่งที่มีมาแต่กำเนิด เผ่าพันธุ์มารจึงมีร่างกายที่แข็งแรงและสายเลือดที่เข้มข้น ในขณะที่เผ่าพันธุ์มนุษย์นั้นมีสายเลือดที่อ่อนแอตั้งแต่เกิด ศักยภาพในอนาคตก็ไม่ดีนัก

แต่ในขณะนี้ พลังสายเลือดที่พุ่งออกมาจากร่างกายของหลัวซิวนั้นแขงแกร่งมาก แม้แต่บรรพอาจารย์เทวพยัคฆ์ก็ยังรู้สึกสยดสยอง!

แม้จะอยู่ในสถานะสูงสุดอย่างตอนหนุ่ม เขาก็ไม่ได้มีพลังสายเลือดที่กดขี่ข่มเหงเช่นนี้

“ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ แม้ว่าเผ่าพันธุ์มารจะมีเอกลักษณ์ในการฝึกฝนสายเลือด แต่เผ่าพันธุ์มนุษย์ของเรามีวิธีการฝึกฝนที่ถูกต้อง เราก็สามารถชดเชยข้อบกพร่องโดยธรรมชาติได้”

หลัวซิวพูดอย่างใจเย็น ไม่ว่าจะเป็นเชื้อสายใดก็ตาม แค่กฎชีวิตและพลังสายเลือดฝึกฝนร่วมกัน ก็สามารถมีพลังชีวิตที่ไร้ขอบเขตได้

เพราะกฎชีวิตยิ่งแข็งแกร่ง ชีวีดั้งเดิมยิ่งแข็งแกร่ง เลือดก็ยิ่งแข็งแกร่ง และวิธีการฝึกฝนสายเลือดจะเสริมซึ่งกันและกัน

มีพลังสายเลือดช่วยเหลือ ร่างกายของหลัวซิวก็แข็งแกร่งขึ้น เขายกมือขึ้นช้า ๆ และต่อต้านตีโจมตีของบรรพอาจารย์เทวพยัคฆ์ได้อย่างง่ายดาย

“โฮก!”

บรรพอาจารย์เทวพยัคฆ์คำรามเสียงดัง ผมขาวปลิวไสวในอากาศ จู่ ๆ ร่างของเขาก็หายไป แสงสว่างส่องประกาย จากนั้นเขาก็กลายร่างเป็นร่างจริง

นี่คืออสูรเสือตัวใหญ่ตัวหนึ่ง ทั้งตัวเป็นสีขาวราวกับหิมะ ดวงตาเป็นสีเลือดอย่างดวงอาทิตย์ ร่างกายใหญ่โตปกคลุมท้องฟ้า

หลัวซิวยืนอยู่ข้างหน้าเขา ตัวเล็กราวกับฝุ่น

หลังจากแปลงร่างเป็นร่างแท้แล้ว ความแข็งแกร่งของบรรพอาจารย์เทวพยัคฆ์ก็เพิ่มขึ้นนับครั้งไม่ถ้วน เขาเหวี่ยงกรงเล็บออกมา ฉีกและทุบทุกสิ่ง

ต้องบอกว่าบรรพอาจารย์เทวพยัคฆ์ที่เป็นเจ้าของของสมบัติจ้าวมหาเทพที่ไม่สมบุรณ์เกือบจะทำให้ผลการฝึกฝนของเขาใช้ได้อย่างเต็มที่ เว้นแต่จะมีผู้เฒ่าระดับจ้าวมหาเทพที่หลับใหลออกมา ไม่อย่างนั้นเขาก็เกือบจะอยู่ยงคงกระพัน

แต่ความแข็งแกร่งของหลัวซิวนั้นเกินจินตนาการของทุกคนมาก ร่างของเขาระเบิดด้วยแสงไร้สิ้นสุด พลังของดาราทั้งเจ็ดสิบสองดวงในตัวของเขาก็ระเบิดออกมาทั้งหมด!

ด้วยพลังสายเลือด พลังดาราทั้งเจ็ดสิบสองดวงที่เพิ่มพลังให้แก่เขา หลัวซิวยิ่งแข็งแกร่งขึ้น ด้วยการชกเพียงครั้งเดียวก็สามารถปะทะกับกระบี่ที่ร้าวได้

ในท้องฟ้าสูง เลือดกระเซ็น มีทั้งเลือดของบรรพอาจารย์เทวพยัคฆ์และเลือดของหลัวซิวเอง

การต่อสู้ดำเนินไปเป็นเวลานาน บรรพอาจารย์เทวพยัคฆ์มีอายุขัยไม่มากนักอยู่แล้ว เขาไม่สามารถรักษาสถานะสูงสุดไว้ได้เป็นเวลานาน กลิ่นอายของการกดขี่ข่มเหงของเขาก็เริ่มค่อยๆ อ่อนลงและลดลง

แต่ในทางกลับกัน หลัวซิวกลับกล้าหาญมากขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่เขาต่อสู้ พลังของเขาก็แทบจะไม่ถูกเผาผลาญเลย และเขายังคงสถานะที่ทรงพลังที่สุดของเขาตั้งแต่ต้นจนจบ