มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2116

เนื่องจากเงื่อนไขไม่เพียบพร้อม ไม่ว่าจะเป็นวรยุทธ์การถ่ายทอดสืบสาน หรือสมบัติทรัพยากร ล้วนถูกลิขิตไว้แล้วว่าในมหาโลกาพันสามไม่มีทางมีผู้ใดสามารถทลายการพันธนาการของเทพมารระดับหกถึงเทพมารระดับเจ็ด

มีเพียงหลุดพ้นจากมหาโลกาพันสาม อยู่ในโลกามหาจักรพรรดิยุทธ์ทั้งแปดที่คงอยู่ตั้งแต่เพิ่งกำเนิดจักรวาลจวบจนปัจจุบัน ถึงจะมีผู้แข็งแกร่งเทพมารระดับเจ็ดเป็นต้นไปปรากฏ 

“ทว่าหากมีการคุ้มครองจากเทพมารระดับเจ็ดจริง ๆ เพียงลงมือก็สามารถสังหารข้าได้แล้ว แผนการในปัจจุบัน ก็คงทำได้เพียงคอยผลการฝึกตนของข้าฟื้นฟูกลับคืนสู่ช่วงสูงสุดอย่างในอดีตก่อน ค่อยทำการวางแผนใหม่อีกครั้ง”

มหาจักรพรรดิ์ยุทธ์แห่งนรกภูมิรู้สึกไม่ค่อยพอใจ แต่เขากลับเป็นผู้ที่ถนอมชีวิตมากกว่าผู้อื่น เนื่องจากตั้งแต่หลายแสนล้านปีที่ผ่านมา อายุไขของเขาก็ถึงจุดสิ้นสุดแล้ว อาศัยภัณฑ์เศษณ์ชิ้นหนึ่งนอนหลับใหลผนึกชีวีถึงจะสามารถคงอยู่จนถึงปัจจุบันได้ 

และเป็นเพราะมีชีวิตคงอยู่มายาวนานมากพอนี่เอง ดังนั้นมหาจักรพรรดิ์ยุทธ์แห่งนรกภูมิจึงไม่อยากเสี่ยง มิเช่นนั้นทันทีที่ชีวิตของตัวเองจบลง แล้วจักควบคุมวัฏสงสารอย่างไร และกลายเป็นผู้ชี้ขาดในจักรวาลฟ้าดินแห่งนี้ได้อย่างไร?

ตู๋กูเจี้ยนเฉินที่หลัวซิวกล่าวถึงนั้นก็คือคนชุดเขียวที่ลึกลับนั่น

อ้างอิงจากความทรงจำของไท่ซ่างฉิงที่เขาปลุกตื่น ตู๋กูเจี้ยนเฉินคืออัจฉริยะผู้ไร้เทียมทานที่อยู่ในยุคสมัยเดียวกันกับไท่ซ่างฉิง เส้นทางที่เขาเดินนั้นคือเส้นทางแห่งวิถีกระบี่ขั้นสูงสุด หนึ่งร่างหนึ่งกระบี่ เฉือนเก้าสวรรค์ สับยมโลก

ก่อนยุคสมัยในกาลเวลาที่ผ่านพ้นมายาวนานอย่างไม่รู้จบ ตู๋กูเจี้ยนเฉินก็เข้าร่วมศึกสงครามที่ทลายกงล้อวัฏจักรธรรมนั่นเช่นกัน เขาในขณะนั้นมีศักยภาพจักรพรรดิเทพระดับเก้าแล้ว

เมื่อประเมินจากปัจจุบัน ศึกสงครามที่ทลายกงล้อวัฏจักรธรรมนั่น สภาพอาการบาดเจ็บของตู๋กูเจี้ยนเฉินก็ต้องหายยากมาก ๆ อย่างแน่นอน นอนหลับใหลมานานเช่นนี้ ศักยภาพก็ฟื้นฟูกลับมาประมาณเทพมารระดับเจ็ดเท่านั้น 

หากไม่ใช่เพราะอย่างนี้ จากพลานุภาพแห่งห้วงกระบี่ของเขา มาตรแม้นว่าเป็นมหาจักรพรรดิ์ยุทธ์แห่งนรกภูมิที่อยู่ในช่วงที่รุ่งโรจน์ที่สุดของชีวิต ก็ไม่มีทางต้านทานได้อย่างแน่นอน

“ไม่ได้ไล่ตามมาแล้วหรือ?”