มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2187

จากนั้นหลัวซิวก็สังเกตเห็นเครื่องหมายที่กงเฉิงหมิงทิ้งไว้ เห็นได้ชัดเจนเลยว่าหลังจากพวกเขามาถึงที่นี่แล้ว พวกเขาก็เข้าไปในส่วนที่ลึกกว่าโดยตรง ซึ่งเขาสามารถไล่ตามพวกเขาไปได้โดยดูเครื่องหมายนี้

หลัวซิวไม่แน่ชัดว่าตนเองฝึกตนอยู่ข้างนอกไปนานเท่าไหร่แล้ว แต่เมื่อลองนึกดูแล้วศักยภาพของเขาได้รับการยกระดับมากเช่นนี้ เวลาต้องผ่านไปยาวนานมาก ๆ แล้วแน่นอน ซึ่งเขาก็ไม่ทราบเช่นกันว่าพวกกงเฉิงหมิงเดินไปถึงจุดใดแล้ว

สำหรับวังดับฟ้าที่ลึกลับจนไม่อาจคาดเดาได้นี้ สามารถพูดได้เลยว่าหลัวซิวไม่รู้ไม่เข้าใจอะไรทั้งสิ้น หลังจากเขาไตร่ตรองอยู่พักหนึ่ง จึงไม่ได้คิดอะไรมากก่อนจะมุ่งหน้าเดินไปข้างหน้าตามเครื่องหมายที่กงเฉิงหมิงทิ้งไว้

แต่ในระหว่างที่กำลังเดินอยู่นั้น จู่ ๆ หลัวซิวก็ขมวดคิ้วลงอย่างอดไม่ได้ เนื่องจากเขาค้นพบว่าสถานที่ที่เครื่องหมายเหล่านี้ชี้นำไป คือเขตพื้นที่ที่คลื่นกฎไท่หยินรุนแรงอย่างมาก

“ญาณไท่หยินหรือ?”หลัวซิวหรี่ตาลง จากกาลเวลาที่เปลี่ยนแปลงไป สถานที่ที่พลังกฎผนึกรวมกันจะกำเนิดอสูรจิตและสมบัติที่มหัศจรรย์

“ช่วยข้าด้วย……”

ทันใดนั้นเอง หลัวซิวก็ได้ยินเสียงเรียกร้อง เขาจึงรีบแผ่ตัวสำนึกออกไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะมองเห็นเงาร่างหนึ่งกำลังนอนอยู่ในกองเลือด ซึ่งคนดังกล่าวก็คือถังจิ้งป๋อ

ตัวสำนึกของเขาไม่ถูกกฎไท่หยินของที่นี่กระทบและกัดกร่อน ดังนั้นเมื่ออยู่ที่นี่เขาจึงสามารถใช้ตัวสำนึกได้โดยไม่ต้องกังวลใด ๆ แต่เขากลับไม่พบเงาร่างของกงเฉิงหมิงและอูหม่าคงในละแวกของถังจิ้งป๋อ

หลังจากพักหนึ่ง หลัวซิวก็มาถึงละแวกของถังจิ้งป๋อ จุดที่นางได้รับบาดเจ็บ มีทะเลสาบสีดำหนึ่งแห่ง และออร่ากฎไท่หยินที่เข้มข้นก็ตลบฟุ้งออกมาจากทะเลสาบสีดำนี้นั่นเอง