มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2227

“เขาเคยมาหาข้า แต่ข้าจำเขาไม่ได้ บางทีในอดีตข้าอาจรู้จักพวกเจ้า แต่ตอนนี้ข้าไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับพวกเจ้าแล้ว ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะไม่มารบกวนชีวิตข้าอีกต่อไป” นางส่ายหัวอย่างเฉยเมย ทำให้ความรู้สึกเหมือนไร้ความรู้สึก

“เป็นไปได้ยังไง...” เหยียนซีโรว่ตกตะลึง นางไม่คาดคิดว่าเรื่องจะมาถึงจุดนี้

เมื่อได้ยินคำพูดที่ไม่แยแสและเด็ดขาด ไม่เพียงแต่เหยียนซีโรว่เท่านั้นที่ตกตะลึง หลัวซิวก็เต็มไปด้วยความจนปัญญาเช่นกัน

เหยียนเยว่เอ๋อร์เป็นสตรีที่ดื้อรั้น ความทรงจำของนางสามารถถูกลบได้ แต่นิสัยประเภทนี้กลับได้รับการเก็บรักษาไว้โดยไม่ได้ตั้งใจ และนางได้กลายเป็นหงเฟยคนปัจจุบัน

ในความทรงจำของหงเฟยไม่มีโลกแสงดาว ไม่มีตระกูลเหยียน ไม่มีหลัวซิว และไม่มีอะไรเกิดขึ้นในอดีต ในความทรงจำของนาง นางจำได้เพียงว่านางเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกช่วยเหลือโดย สำนักเซียนเทียนหยุน

สำนักเซียนเทียนหยุนปฏิบัติต่อนางเป็นอย่างดีเสมอมา ผู้อาวุโสเห็นคุณค่าของนาง จัดหาทรัพยากรและทุ่มเทความพยายามทั้งหมดเพื่อเลี้ยงดูนาง อายุยังน้อยนางมีผลการฝึกตนมกุฎเทพขั้น 6 แล้ว

ในบรรดารุ่นเยาว์ของมหาโลกาพันสาม ความเร็วในการฝึกฝนของนางอาจกล่าวได้ว่าเร็วมาก กล่าวกันว่าในมหาโลกาพันสามทั้งหมด มีคนไม่เกินห้าคนที่ไปถึงมกุฎเทพขั้น 7

อัจฉริยะเช่นนี้ แม้ว่าสำนักจักรพรรดิหลายสำนักก็ไม่มี ถือได้ว่านางมีความโปรดปรานนับพันอยู่บนร่างนางคนเดียว

ด้วยเงื่อนไขเช่นนี้ นางไม่พอใจอะไรอีก หรือว่านางต้องไปยอมรับสิ่งที่นางจำไม่ได้ แล้วละทิ้งสำนักของนางหรือ?

เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ หงเฟยจึงเลือกที่จะเฉยเมย แม้ว่าก่อนหน้านี้ดาราระเบิด เพื่อช่วยนาง นางคิดว่าหลัวซิวได้ตายไปแล้ว และจิตใจของนางก็ตื้นตันใจ นางเชื่อเล็กน้อยแล้วว่านางมีความทรงจำที่ถูกลบไป แต่นางก็ยังไม่ได้เปลี่ยนความตั้งใจเดิมของนาง