มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2233

ปัง!

ภาพท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาราแหลกสลาย แสงกระบี่พุ่งเข้าปะทะกับศรเทวะ พังทลายอนัตตาเป็นวงกว้าง เกิดเป็นความโกลาหลอลหม่าน

ร่างของเจ้าเมืองเทียนหยุนพุ่งเข้ามาทันที แต่กลับไม่สามารถคว้าเอาร่างของหลัวซิวเอาไว้ได้ ภายใต้การสนับสนุนของกฎสองชนิดปริภูมิและความเร็ว หลัวซิวพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูงสุดภายในพริบตาเดียว และปรากฏตัวขึ้นข้างกายของหญิงชุดกระโปรงฟ้าและเหยียนซีโรว่

การกระทำของหลัวซิวรวดเร็วมาก เขาเปิดห้วงจักรออกภายในไม่กี่วินาที เก็บเอาหญิงชุดกระโปรงฟ้าและเหยียนซีโรว่เข้าไปภายในตำหนักวัฏสงสาร จากนั้นก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า โคจรกฎปริภูมิและความเร็ว วินาทีเดียวก็บินหนีเข้าไปในส่วนที่ลึกเข้าไปอีกของเทือกเขาลั่วหยุน

“สารเลว!”

เจ้าเมืองเทียนหยุนคำรามด้วยความโกรธ เขาคาดไม่ถึงว่าตนจะถูกผู้น้อยคนหนึ่งซ้อนแผนเข้าให้เสียแล้ว อีกฝ่ายไม่ได้วางแผนว่าจะปะทะหรือต่อสู้กับเขามาตั้งแต่แรก แต่เลือกที่จะช่วยคนแทน

ทันใดนั้นเขาก็ระเบิดพลังอำนาจและไล่ตามไป แต่ผลการฝึกตนของเขาถึงแม้ว่าจะมากเกินกว่าหลัวซิวไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า แต่หากว่าด้วยเรื่องความเร็ว หลัวซิวครอบครองกฎปริภูมิและกฎความเร็วขั้นที่แปด หลังจากผสานรวมเข้าด้วยกัน ความเร็วที่สำแดงออกมา ต่อให้เป็นจ้าวมหาเทพช่วงปลาย ก็อย่าได้คิดว่าจะสามารถไล่ตามได้ง่าย ๆ

ด้วยเหตุนี้ ระยะห่างของทั้งสองฝ่ายจึงถูกดึงให้ห่างออกจากกันอย่างต่อเนื่อง เจ้าเมืองเทียนหยุนโมโหจนไม่สามารถควบคุมได้ โจมตีต่อเนื่องโดยมีอนัตตาขั้นอยู่ตรงกลาง สำแดงพลังอมตะหลากหลายชนิด แต่การเคลื่อนไหวของหลัวซิวกลับยิ่งเร็วมากขึ้น ไหลลื่นราวกับปลาเลนหนีชิว ทำให้การโจมตีด้วยพลังอมตะทั้งหมดของเขา ต่างก็ทำได้แค่โจมตีลงบนความว่างเปล่า

บริเวณของเทือกเขาลั่วหยุนกว้างขวางมาก หลัวซิวก็ไม่รู้ว่าตนบินหนีมานานมากเพียงใดแล้ว ถึงแม้ว่าระยะห่างจะถูกดึงให้ห่างขึ้นอย่างช้า ๆ แต่เจ้าเมืองเทียนหยุนที่ด้านหลังนั้น ยังคงตามติดราวกับบาดแผลที่เกิดขึ้นใกล้กับกระดูก ไร้ซึ่งความคิดที่จะล้มเลิกการไล่ตาม

โดยเฉพาะพื้นที่ใจกลางของส่วนที่ลึกที่สุดแห่งเทือกเขาลั่วหยุน มีแม้กระทั่งวิชาห้ามค่ายกลที่ทรงพลังอย่างยิ่ง

เมื่อหลัวซิวเข้าไปในส่วนลึกของเทือกเขาลั่วหยุน ก็รับรู้ได้ถึงแรกกดดันจากวิชาห้ามค่ายกล เจ้าเมืองเทียนหยุนที่ตลอดทางยังคงไล่ตามเขามา แน่นอนว่าก็ต้องพบเจอสิ่งเดียวกัน

แต่เดิมหลัวซิวอาศัยการผนวกกันของกฎปริภูมิและกฎความเร็ว ระยะห่างระหว่างเขาและเจ้าเมืองเทียนหยุนก็ถูกดึฃให้ห่างออกไปหลายหมื่นลี้แล้ว ภายในบริเวณนี้ยังไกลนักที่จะรอดพ้นจากกระแสสัมผัสของเจ้าเมืองเทียนหยุนได้ ด้วยแดนจ้าวมหาเทพขั้นเจ็ดของเขา ตัวสำนึกสามารถครอบคลุมพื้นที่หลายล้านลี้ได้ แน่นอนว่าระยะเพียงหมื่นลี้นั้นเทียบกันไม่ได้เลย

แต่ภายใต้การบีบอัดของวิชาห้ามค่ายกล กระแสสัมผัสตัวสำนึกของหลัวซิวถูกจำกัดให้ลดลงเหลือเพียงสิบกว่าลี้ เจ้าเมืองเทียนหยุนอย่างมากก็สามารถตรึงกระแสสัมผัสได้เพียงร้อยลี้ ตัวสำนึกที่เดิมที่จับอยู่ที่ตำแหน่งร่างของหลัวซิว ก็พลันสูญเสียกระแสสัมผัสไปในพริบตา