สรุปเนื้อหา บทที่ 2244 – มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
บท บทที่ 2244 ของ มหายุทธ์ สะท้านภพ ในหมวดนิยายประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เพียงชั่วครู่ ห่าฝนลูกศรทั่วท้องฟ้าก็ถูกเขาจัดการจนสิ้น ทันทีหลังจากนั้น ค่ายสังหารทั้งสิบสองค่ายก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ ค่ายกลแต่ละค่ายถูกทำลาย ยันต์ค่ายแหลกสลาย ถึงอย่างไร ค่ายกลที่หลัวซิวใช้ยันต์ค่ายแปรออกมา อย่างมากก็เป็นแค่เพียงระดับเจ้ายุทธจักรช่วงต้นเท่านั้น
“ผู้แข็งแกร่งจ้าวมหาเทพช่วงปลายจัดการได้ลำบากจริง ๆ โดยเฉพาะเจ้าเมืองเทียนหยุนผู้นี้สังหารอย่างน่าตกใจ ต่อให้เป็นข้าก็ไม่กล้าที่จะประมาทไปฝืนต้านเอาไว้เป็นแน่”
หลัวซิวรู้ดีว่าตนจำเป็นต้องฆ่าคนผู้นี้ ถ้าหากโอกาสที่จะออกไปจากที่แห่งนี้ถูกเจ้าเมืองเทียนหยุน เมื่อถึงเวลานั้นข่าวเรื่องที่เขาปรากฏตัวขึ้นก็จะต้องลอยไปเข้าหูเฒ่าประหลาดเทียนหยุนเป็นแน่ เมื่อถึงตอนนั้นอีกฝ่ายมีความเป็นไปได้อย่างมากที่จะใช้ประโยชน์จากหงเฟย ซึ่งไม่เป็นผลดีต่อตนเองเลย
ยังดีที่ผลการฝึกตนของเจ้าเมืองเทียนหยุนแข่งแกร่ง แต่เขาก็ยังมีไพ่ไม้ตายที่ยังไม่ได้นำออกมาใช้ เมื่อใดที่เรียกใช้ ก็จะสามารถสังหารเขาได้อย่างแน่นอน
เขาดึงสายคันธนูจื่อหยุน แสงศรมากมายที่ส่งประกายระยิบระยับก็พุ่งตรงออกไป ในเวลาเดียวกันมือก็จับเป็นประทับตรายันต์ค่ายในอนัตตา แปรเปลี่ยนเป็นค่ายกล ขวางกั้นอย่างแน่นหนา
เจ้าเมืองเทียนหยุนถือกระบี่ตั้งรับการโจมตี ฟาดฟันแสงศรที่ถาโถมเข้ามาจนสลายไป พร้อมกับทำลายค่ายกลมากมายจนสิ้น เขาดูเหมือนจะใช้พลังทั้งหมดในการโจมตี แต่ในความจริงยังคงเหลือทางหนีทีไล่เอาไว้เล็กน้อย เพื่อความรอบครอบ เพราะว่าเขารู้กีว่า หลัวซิวผู้นี้ในมือของเขายังต้องมีไพ่ไม้ตายที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าซ่อนอยู่อีกเป็นแน่
ทันใดนั้น สำนักโบราณสีทองเหลืองแห่งหนึ่งก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ เสียงดังโครมครามพร้อมกับบดลงมาอย่างต่อเนื่อง
“นี่คือสิ่งใด?”
เจ้าเมืองเทียนหยุนเข้าใจว่า สำนักโบราณแห่งนี้ก็คือไพ่ไม้ตายของหลัวซิว แต่เขากลับพบว่าระดับของสำนักโบราณแห่งนี้ไม่ได้สูง ออร่าที่ปลดปล่อยออกมา อย่างมากที่สุดก็เทียบเท่าได้กับของขลังระดับจ้าวมหาเทพชั้นล่าง
หรือว่าเจ้าหนุ่มนี่จะอาศัยเพียงของขลังระดับจ้าวมหาเทพชั้นล่างชิ้นหนึ่งมาต่อกรกับตน?
เจ้าเมืองเทียนหยุนเผยรอยยิ้มเยือกเย็น กระบี่เทพสีทองฟาดฟันออกไป เขามีความมันใจที่เต็มเปี่ยม กระบี่ของตนในครั้งนี้ มากเพียงพอที่จะบดขยี้ของขลังระดับจ้าวมหาเทพชั้นล่างชิ้นหนึ่งให้กลายเป็นผุยผงได้!
ปัง!
กระบี่เทพสีทองชนเข้ากับตำหนักวัฏสงสาร แต่กลับไม่มีฉากภาพของสำนักโบราณที่ถูกฟันสลายปรากฏให้เห็น กลับกันมันกลับเป็นเสียงที่ดังกึกก้องของจากการประทะกันของทองและเหล็ก กระบี่เทพสีทองถูกดีดขึ้นไปด้านบน แรกสะท้อนกลับที่แข็งแกร่ง กลับทำให้ข้อมือของเจ้าเมืองเทียนหยุนที่จับกระบี่เอาไว้ รับรู้ได้ถึงความชาที่ถูกส่งมา
ในขณะเดียวกัน หลัวซิวยกมือขึ้นสะบัด อัญเชิญลูกแก้วความเป็นตายออกมา ลูกแก้วที่แต่เดิมขนาดเท่าลูกตามังกรชยายใหญ่ขึ้นตามลม เพียงครู่เดียว ดูเหมือนจะกลายเป็นดวงดาราดวงหนึ่งที่มีสีขาวดำไขว้กันอยู่ พุ่งตรงไปบดขยี้เจ้าเมืองเทียนหยุนที่ไม่สามารถขยับตัวได้อย่างความโหดเหี้ยมเหลือคณา
“สารเลว!”
เจ้าเมืองเทียนหยุนตะโกนคำราม ธาตุทองและกฎโลกกระบี่หลอมรวม กลายเป็นพลังเทพป้องร่าง ในเวลาเดียวกันห้วงจักรก็แตกออกเป็นรอยแยก ของขลังคุ้มกันชิ้นหนึ่งบินออกมาจากตัวหยั่งรู้
ปัง!
ระเบิดรุนแรงปะทุขึ้น ทุกสิ่งรอบด้านถูกกวาดล้างและทำลายด้วยพลังงานอันดุร้าย
ร่างของเจ้าเมืองเทียนหยุนกระเด็นลอยละลิ่วออกไป ในปากกระอักเลือดออกมาอึกใหญ่ ต่อให้มีของขลังคุ้มกันกับพลังเทพป้องร่าง แต่การต่อต้านการโจมตีในครั้งนี้เขาก็ไม่สามารถทนรับเอาไว้ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...