มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2243

“ไอ้หนุ่ม เจ้าหนีเป็นอย่างเดียวหรือ? ถ้ามีปัญญาก็มาต่อสู้กับข้าซึ่ง ๆ หน้าสักครั้งปะไร!” เจ้าเมืองเทียนหยุนคำรามด้วยความโมโห

“ข้าว่า ไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็เป็นผู้ที่ฝึกตนมาแล้วนับล้านปี ยังพอมียางอายอยู่หรือไม่? ถ้ามีปัญญาเจ้าก็ควบคุมผลการฝึกตนให้อยู่ที่แดนมกุฎเทพแล้วมาเทียบกันดู ข้าใช้เพียงแค่นิ้วเดียวก็สามารถบดขยี้เจ้าให้ตายได้” หลัวซิวมุ่ยปากพูด วิธีการยั่วยุที่โง่เขลาเช่นนี้ แน่นอนว่าเขาไม่มีทางเอามาใส่ใจอยู่แล้ว

เมื่อได้ยินดังนั้น เจ้าเมืองเทียนหยุนก็พลันโมโหมากขึ้นไปอีก เอื้อมมือออกไปคว้า กระบี่เทพสีทองเล่มหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา

กระบี่เทพเล่มนี้ เป็นนักยุทธ์ที่เขาใช้ชีวีกฎธาตุทองฝึกเซ่นออกมา เคียงข้างผลการฝึกตนของเขาจนบรรลุจ้าวมหาเทพช่วงปลาย กระบี่เทพเล่มนี้ ก็ยกระดับเป็นนักยุทธ์ระดับจ้าวมหาเทพชั้นสูงด้วยเช่นกัน

“เป็นเพียงแค่ผู้น้อยที่มีผลการฝึกตนมกุฎเทพขั้นหนึ่ง สามารถบีบบังคับให้ข้าต้องนำเอาอาวุธชีวีออกมา เจ้าจงภูมิใจในตนเองเสียเถิด!”

ครั้งนี้เจ้าเมืองเทียนหยุนระดมสรรพกำลังทั้งหมดอย่างเต็มที่แล้วจริง ๆ เขาไม่เพียงแต่ฝึกตนกฎธาตุทอง ยังฝึกคู่กฎโลกกระบี่ด้วย กฎสองชนิดต่างก็เชี่ยวชาญด้านการสังหาร เมื่อผสานรวมกัน ทรงพลังไร้เทียมทาน ทำให้เขาเกือบจะครอบครองพลังสังหารข้ามแดนท้าสู้กับจ้าวมหาเทพขั้นแปดได้!

ซวบ!

กระบี่เทพสีทองฟาดฟันกลางอากาศ แสงกระบี่ส่องประกายระยิบระยับราวกับทางช้างเผือกฉีกทำลายอนัตตา แสงกระบี่หลายสายไขว้กันไปมา ประดุจน้ำที่ท่วมล้นถึงฟ้า เพียงพริบตาก็ทำให้พื้นที่โดยรอบทั้งหมดจมลงไปในทันที

เจ้าเมืองเทียนหยุนรู้ถึงความเร็วของหลัวซิวเป็นอย่างดี แต่เมื่อเผชิญกับการโจมตีเป็นวงกว้างเช่นนี้ เขาก็อยากจะรู้ว่าไอ้สัตว์เดรัจฉานนี้จะซ่อนตัวได้อย่างไร!

อนัตตาโดยรอบเต็มไปด้วยแสงกระบี่ ทั้งยังมีแรงกดดันของห้วงกระบี่อันมหาศาลด้วย อนัตตาผืนใหญ่ถูกบดละเอียด ปรากฏให้เห็นเป็นเศษผงที่กระจุยกระจายออกมา

หลังจากนั้นไม่นาน เจ้าเมืองเทียนหยุนยกดาบในมือขึ้นเป็นแนวตรง ในรัศมีกว่าสิบลี้รอบตัวเขา ถูกพลังแห่งดาบฉีกเป็นผุยผงจนสิ้น กลายเป็นพื้นที่สุญญากาศสีดำสนิท