ตอน บทที่ 2243 จาก มหายุทธ์ สะท้านภพ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 2243 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายประวัติศาสตร์ มหายุทธ์ สะท้านภพ ที่เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“ไอ้หนุ่ม เจ้าหนีเป็นอย่างเดียวหรือ? ถ้ามีปัญญาก็มาต่อสู้กับข้าซึ่ง ๆ หน้าสักครั้งปะไร!” เจ้าเมืองเทียนหยุนคำรามด้วยความโมโห
“ข้าว่า ไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็เป็นผู้ที่ฝึกตนมาแล้วนับล้านปี ยังพอมียางอายอยู่หรือไม่? ถ้ามีปัญญาเจ้าก็ควบคุมผลการฝึกตนให้อยู่ที่แดนมกุฎเทพแล้วมาเทียบกันดู ข้าใช้เพียงแค่นิ้วเดียวก็สามารถบดขยี้เจ้าให้ตายได้” หลัวซิวมุ่ยปากพูด วิธีการยั่วยุที่โง่เขลาเช่นนี้ แน่นอนว่าเขาไม่มีทางเอามาใส่ใจอยู่แล้ว
เมื่อได้ยินดังนั้น เจ้าเมืองเทียนหยุนก็พลันโมโหมากขึ้นไปอีก เอื้อมมือออกไปคว้า กระบี่เทพสีทองเล่มหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา
กระบี่เทพเล่มนี้ เป็นนักยุทธ์ที่เขาใช้ชีวีกฎธาตุทองฝึกเซ่นออกมา เคียงข้างผลการฝึกตนของเขาจนบรรลุจ้าวมหาเทพช่วงปลาย กระบี่เทพเล่มนี้ ก็ยกระดับเป็นนักยุทธ์ระดับจ้าวมหาเทพชั้นสูงด้วยเช่นกัน
“เป็นเพียงแค่ผู้น้อยที่มีผลการฝึกตนมกุฎเทพขั้นหนึ่ง สามารถบีบบังคับให้ข้าต้องนำเอาอาวุธชีวีออกมา เจ้าจงภูมิใจในตนเองเสียเถิด!”
ครั้งนี้เจ้าเมืองเทียนหยุนระดมสรรพกำลังทั้งหมดอย่างเต็มที่แล้วจริง ๆ เขาไม่เพียงแต่ฝึกตนกฎธาตุทอง ยังฝึกคู่กฎโลกกระบี่ด้วย กฎสองชนิดต่างก็เชี่ยวชาญด้านการสังหาร เมื่อผสานรวมกัน ทรงพลังไร้เทียมทาน ทำให้เขาเกือบจะครอบครองพลังสังหารข้ามแดนท้าสู้กับจ้าวมหาเทพขั้นแปดได้!
ซวบ!
กระบี่เทพสีทองฟาดฟันกลางอากาศ แสงกระบี่ส่องประกายระยิบระยับราวกับทางช้างเผือกฉีกทำลายอนัตตา แสงกระบี่หลายสายไขว้กันไปมา ประดุจน้ำที่ท่วมล้นถึงฟ้า เพียงพริบตาก็ทำให้พื้นที่โดยรอบทั้งหมดจมลงไปในทันที
เจ้าเมืองเทียนหยุนรู้ถึงความเร็วของหลัวซิวเป็นอย่างดี แต่เมื่อเผชิญกับการโจมตีเป็นวงกว้างเช่นนี้ เขาก็อยากจะรู้ว่าไอ้สัตว์เดรัจฉานนี้จะซ่อนตัวได้อย่างไร!
อนัตตาโดยรอบเต็มไปด้วยแสงกระบี่ ทั้งยังมีแรงกดดันของห้วงกระบี่อันมหาศาลด้วย อนัตตาผืนใหญ่ถูกบดละเอียด ปรากฏให้เห็นเป็นเศษผงที่กระจุยกระจายออกมา
หลังจากนั้นไม่นาน เจ้าเมืองเทียนหยุนยกดาบในมือขึ้นเป็นแนวตรง ในรัศมีกว่าสิบลี้รอบตัวเขา ถูกพลังแห่งดาบฉีกเป็นผุยผงจนสิ้น กลายเป็นพื้นที่สุญญากาศสีดำสนิท
ถึงกระนั้น ก็ยังทำได้แค่เพียงทำให้เขาถอยหลังไปสองก้าว เลือดปราณปั่นป่วนเล็กน้อย ไม่ถือว่าเป็นการคุกคามเขาแต่อย่างใด
แสงศรแห่งคันธนูจื่อหยุนไร้ผล ทั้งหมดนี้ต่างก็อู่ในสิ่งที่หลัวซิวได้คาดการณ์เอาไว้ก่อนแล้ว
แต่ว่าเขาก็ไม่ได้ตั้งความหวังว่าอาศัยเพียงคันธนูจื่อหยุนเพียงดอกเดียวจะสามารถฆ่าผู้แข็งแกร่งจ้าวมหาเทพช่วงปลายตนหนึ่งได้ เขาขยับคันธนูจื่อหยุนอย่าฃต่อเนื่อง แสงศรหลายสายระยิบระยับรวมตัวกันเป็นสายฝน กดร่างของเจ้าเมืองเทียนหยุนให้จมลงไป
ในขณะเดียวกัน หลัวซิวยกมือขึ้นขยับเป็นวิชาค่ายกล นำเอายันต์ค่ายมากมายประทับลงบนอนัตตา เพียงชั่วครู่ก็กลายเป็นค่ายกลระดับเจ้ายุทธจักรสิบสองค่าย พลังงานมหาศาลระเบิดขึ้นพร้อมกัน พุ่งตรงไปสังหารเจ้าเมืองเทียนหยุน
เพียงแต่ว่าพลังของเจ้าเมืองเทียนหยุนช่างองอาจห้าวหาญเหลือเกิน สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็ยังคงเป็นการโจมตีของเขา หลอมรวมธาตุทองและวิถีกระบี่กฎสังหารสองชนิด เขาโบกสะบัดกระบี่ ก็สามารถทำลายการโจมตีส่วนใหญ่ได้อย่างง่ายดาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...