มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 226

เห็นสีหน้าตกตะลึงของหลัวซิวที่อยู่ฝั่งตรงข้าม สีหน้าผู้อาวุโสในชุดคลุมสีเขียวอย่างสวีจิงเหนียน ฉายแววได้ใจ

“คิดไม่ถึงว่าผู้อาวุโสจะเป็นบรรพบุรุษของตระกูลสวี” หลัวซิวสูดหายใจลึก แล้วพูดเสียงทุ้มว่า “ผมว่าจุดตันเถียนของผู้อาวุโสน่าจะได้รับความเสียหาย จำเป็นต้องใช้ยาเสวียนจือมาฟื้นฟูจุดตันเถียนใช่ไหม”

“ยาเสวียนจือเป็นยาระดับ6 ท่านนั้นที่เป็นราชวงศ์ตูเฉิงน่าจะกลั่นยาออกมาได้ ทำไมผู้อาวุโสถึงมาหาผมล่ะ” หลัวซิวถามอย่างสงสัย

“นายมองอาการบาดเจ็บของฉันออกด้วยเหรอ” สวีจิงเหนียนหรี่ดวงตาชราลง มองหลัวซิวอย่างแปลกใจและตกใจ

หลัวซิวไม่ได้ปฏิเสธ เขายิ้มแล้วพยักหน้า “นักกลั่นยาก็ถือว่าเป็นหมอ ผู้น้อยอย่างผมมีวิธีพิเศษอยู่บ้าง ดังนั้นจึงมองออกว่าอาการของผู้อาวุโส คือจุดตันเถียนได้รับความเสียหาย”

จุดตันเถียน ตัวหยั่งรู้ เป็นจุดสำคัญที่สุดของนักยุทธ์ ไม่ว่าผลการฝึกตนของคุณจะสะเทือนฟ้าดินขนาดไหน แต่ถ้าสองจุดนี้ได้รับความเสียหาย ก็ยากที่จะฟื้นฟูกลับมา ถึงขนาดที่ทำให้ผลการฝึกตนตกต่ำลง อายุขัยลดลงไปมาก

เหยียนเยว่เอ๋อร์เป็นผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิยุทธ์ เพราะตัวหยั่งรู้ได้รับความเสียหาย เทพจิตได้รับบาดเจ็บ ผลการฝึกตนจึงลดลงไปอยู่แดนฝึกจิต

แต่ผู้อาวุโสตระกูลสวีที่อยู่ตรงหน้า จุดตันเถียนยังได้รับความเสียหาย ต้องใช้พลังจิตแท้ในร่างกาย มาระงับอาการบาดเจ็บ ไม่สามารถใช้งานได้ อย่างมากก็ใช้พละกำลังได้แค่ระดับฝึกจิต

เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของสวีจิงเหนียนผ่อนคลายลง และยิ้มอย่างขมขื่นทันที จากนั้นจึงพูดว่า “ในสิบตระกูลใหญ่ รวมตระกูลสวีของเราไปในเก้าตระกูลใหญ่ ไม่ถูกคอกับราชวงศ์ตระกูลฝาน ราชวงศ์ตระกูลฝานมีความทะเยอะทะยานมาก หาโอกาสกลืนกินเก้าตระกูลใหญ่ ตระกูลอื่นๆ มาโดยตลอด”

“ถ้าฉันบอกนายว่าอาการบาดเจ็บของฉัน เป็นฝีมือของปรมาจารย์กลั่นยาระดับ6 คนนั้นล่ะ นายก็จะรู้ว่าทำไมฉันไม่ไปให้เขากลั่นยาให้”

“เมื่อสามสิบกว่าปีก่อน ฉันเคยช่วยชีวิตโอวโหเหลียง ได้ยินจากเขาว่ามีอาจารย์ลึกลับอยู่เบื้องหลังนาย ฝีมือการกลั่นยาไม่น่าจะด้อยไปกว่าคนในราชวงศ์นั้น”

“ผู้อาวุโสจะให้อาจารย์ของผมกลั่นยาให้เหรอ” หลัวซิวเอ่ยขึ้น

“ถูกต้อง”

“เรื่องนี้ผู้น้อยอย่างผม ตัดสินใจอะไรไม่ได้ อีกทั้งอาจารย์ยังเก็บตัวลึกลับอยู่หลายปี ไม่ออกโรงง่ายๆ หรอก......” หลัวซิวส่ายหน้า แล้วเอ่ยขึ้น

สวีจิงเหนียนอยู่มาพันกว่าปี จะฟังความหมายจากคำพูดของหลัวซิว ไม่ออกได้อย่างไรกัน

เขายิ้มบางๆ แล้วพูดว่า “ขอแค่เสี่ยวโหย่วยอมส่งข่าว ถ้าทำให้อาจารย์ออกโรงได้ ฉันไม่เพียงแต่จะให้วัตถุดิบสิบชุด แถมยังสัญญาว่าจะติดหนี้น้ำใจของเสี่ยวโหย่วด้วย ถ้าผลการฝึกตนของฉัน ฟื้นฟูถึงระดับจักรพรรดิยุทธ์ มูลค่าของน้ำใจนี้ เสี่ยวโหย่วน่าจะรู้ดีนะ”

เมื่อได้ยินดังนั้น หลัวซิวเริ่มเปลี่ยนความคิด ไม่ต้องพูดว่าวัตถุดิบในการกลั่นยาระดับ6 มีมูลค่าสูงขนาดไหน น้ำใจของอาวุโสผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิยุทธ์ เพียงพอที่จะทำให้เขามีอำนาจในประเทศเทียนหวู

“ได้ เรื่องนี้ผู้น้อยจะแจ้งให้อาจารย์ทราบ ผู้อาวุโสมีความจริงใจขนาดนี้ ผมว่าอาจารย์น่าจะยอมช่วยนะ” หลัวซิวพยักหน้า ยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น

เมื่อได้ยินดังนั้น สวีจิงเหนียนรู้ว่าเรื่องนี้น่าจะมีความเป็นไปได้สูงมาก ใจที่กระวนกระวาย ก็วางใจลงสักที รอยยิ้มโล่งใจ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าชรา

“ฉันขอไปเตรียมยาวิเศษก่อน น่าจะต้องใช้เวลาสามวัน จะรอข่าวดีจากเสี่ยวโหย่วนะ”

หลังจาก สวีจิงเหนียนบอกลาและออกมา ในห้องเหลือเพียงหลัวซิวคนเดียว

ตั้งแต่เริ่มแรก อาจารย์ลึกลับอะไรที่ว่า เป็นแค่เรื่องที่สมมุติขึ้น มีเพียงหลัวซิวเท่านั้นที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง