มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 227

สวีจิงเหนียนขมวดคิ้วเบาๆ เขาอยากได้ยาเสวียนจือมาก ไม่อยากรอสักนิด

แต่เขารู้ดีว่าโควต้าจำนวนคนของแดนปริศนา ยากมากที่จะได้มา จะให้หลัวซิวละทิ้ง คงเป็นไปไม่ได้

“ราชวงศ์ตระกูลฝานสงสัยแล้วว่าฉันบาดเจ็บ ถ้าจะลงมือกับตระกูลสวี ต้องทำหลังจากแดนปริศนาเปิดแน่นอน อาจารย์ของหลัวซิว เป็นโอกาสเดียวของฉัน คงทำได้เพียงเดิมพันแล้วล่ะ”

สวีจิงเหนียนเงียบอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงพยักหน้าพูดว่า “งั้นฉันจะรอผู้น้อยออกมาจากแดนปริศนา”

“อย่างนี้ดีมากเลย!” หลัวซิวยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น

ยาวิเศษในแหวนเก็บของ หลัวซิวเอายาวิเศษ 5 ชุด ที่ใช้กลั่นยาเสวียนจือมาก่อน ส่วนค่าตอบแทนของยาวิเศษที่เหลือ รอส่งยาวิเศษให้อีกฝ่ายก่อน ถึงจะได้

ใช่ว่าสวีจิงเหนียนจะไม่เคยคิดว่าหลัวซิวจะเอายาวิเศษไป เมื่อถึงตอนนั้นถ้ากลั่นยาเสวียนจือไม่ได้ จะทำยังไง แต่ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกแล้ว ทำได้เพียงฝากความหวังไว้กับอาจารย์ผู้ลึกลับของเขา

วันต่อมา หลัวซิวออกจากเมืองซานหยวน เข้าสู่แดนเขตการปกครองหวู่เฟิง จากนั้นใช้ค่ายวาร์ป มายังแถบชายแดนเขาจิ่วเฟิง

แค่ผ่านเขาจิ่วเฟิงไป ก็จะเขาสู่เขตการปกครองหยุนหลง ถ้าจะถึงตูเฉิงของประเทศเทียนหวู ต้องใช้เวลาประมาณ 20 วัน

หลังสามวัน หลัวซิวมาถึงเมืองต้าโจวที่เขตการปกครองหวู่เฟิงเขาจะออกเดินทางจากที่นี่ ผ่านไปยังเขาจิ่วเฟิง

แต่เมื่อเขาเพิ่งออกจากเมือง เขารู้สึกว่าตัวเองโดนจับตามอง

นี่ทำให้เขารู้สึกสงสัยมาก ถ้าว่ากันตามเหตุผล ไม่ควรมีใครจับตามองเขาอย่างไร้เหตุผล

ตอนนั้นเขาอยู่ในเขตการปกครองหวู่เฟิงไม่นาน ตอนแรกฆ่าปรมาจารย์ฝึกจิต ที่มีเจตนาจะชิงศพของหมีเดือดสามตา ต่อมาทำลายเรื่องของตระกูลจู ฆ่าผู้อาวุโสสองคนของสำนักเฉินเฟิง

หลัวซิวสงสัยว่าคนที่สะกดรอยตามตัวเอง ต้องเกี่ยวข้องกับสองเรื่องนี้อย่างแน่นอน

หลังผ่านไปสองชั่วยาม หลัวซิวเข้ามาในป่าที่เขาจิ่วเฟิง คนที่สะกดรอยตามข้างหลังเขา เร่งความเร็วขึ้นมาขวางทางเขา

ตรงหน้าปรากฏเป็นชายวัยกลางคนชุดคลุมยาวแดง ใบหน้ามีส่วนคล้ายกับหลี่หงเหวินที่เขาฆ่า

หลัวซิวจำได้ว่าตอนที่หลี่หงเหวินตาย เคยบอกว่าพี่ใหญ่ของเขาจะแก้แค้นให้ เห็นได้ชัดว่า ชายชุดคลุมยาวแดงน่าจะเป็นพี่ใหญ่ของเขา

แต่สิ่งที่ทำให้หลัวซิวคิดไม่ถึง เครื่องหมายตัวสำนึกของอีกฝ่าย โดนเขากำจัดไปแล้ว เขารู้ได้ยังไงว่าตัวเองคือคนที่ฆ่าหลี่หงเหวิน

“นายคือคนฆ่าน้องชายใช่ไหม” ชายชุดคลุมยาวแดง จ้องหลัวซิวด้วยสีหน้าอาฆาต

“นายเป็นใคร” หลัวซิวขมวดคิ้วแล้วเอ่ยขึ้น

“ไอ้หนุ่มอย่ามาทำเป็นไม่รู้ ตอนนายฆ่าหลี่หงเหวินน้องชายฉัน รูปลักษณ์ของนาย ฉันรู้ได้จากเครื่องหมายตัวสำนึก”

ชายชุดคลุมยาวแดงแผดเสียงดุดัน “กล้าฆ่าน้องชายของหลี่หงเทียน ฉันจะถลกหนังของนายก่อน ให้นายได้สัมผัสกับมดกินคน เจ็บปวดแบบตายดีกว่าอยู่!”

ขณะพูด หลี่หงเทียนชักดาบรบออกมา แหวกเป็นเงาสีขาว รู้สึกถึงความแหลมคมอันน่ากลัว

เมื่ออีกฝ่ายลงมือ หลัวซิวรับรู้ได้ว่า ผลการฝึกตนของหลี่หงเทียน อยู่ในฝึกจิตขั้น5 ฝึกตนพลังจิตแท้ที่เกี่ยวกับทอง พลังการโจมตีรุนแรงมาก

แสงมีดสีขาวกีดขวางในอากาศ ทำให้หลัวซิวรู้สึกเหมือนร่างกายตัวเอง โดนผูกมัด ทำให้ขยับตัวได้ยาก

ทำลายมันให้ฉัน!

หลัวซิวแผดเสียงต่ำ เพลิงมรณะระเบิดออกจากตัว เปลวไฟดำที่แฝงไปด้วยความตาย ทำให้หลงหมิงที่เกาะบนไหล่ของเขา ถึงกับสะดุ้งโหยง และรีบบินหนีไป

“พลังจิตแท้ของไอ้หมอนี่ มีพลังแห่งความตายแฝงอยู่ อย่าบอกนะว่าได้รับการถ่ายทอดจากวิหารแห่งความตาย” หลงหมิงเคยสัมผัสกับความเจ็บปวดของเปลวไฟดำที่แผดเผา ทุกครั้งที่นึกถึง ก็รู้สึกอกสั่นขวัญแขวน