มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2266

แม้หลัวซิวจะเป็นคนที่ไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน แต่ถึงแม้สตรีนางนี้จะไม่ใช่ลูกสาวของอิงบูเฉิง หากเขาพบเจอเรื่องเช่นนี้ ก็ไม่มีทางนิ่งดูดายแน่นอน

เขาลงมือโจมตีอย่างไม่ลังเลใจเลยแม้แต่น้อย ร่างเนื้อร่างแท้ที่อยู่โลกภายนอกโคจรเคล็ดเทวกลั่นวิญญาณอย่างไม่หยุดหย่อน เพื่อเพิ่มพลังให้ร่างผันที่กลายมาจากตัวสำนึกที่แผ่กระจายออกไปอย่างต่อเนื่อง

ในขณะเดียวกัน หลัวซิวลอยตัวยืนอยู่เหนือนภาตำหนักตระกูลจาง จู่ ๆ ตรงหว่างคิ้วเขาก็แยกออก ญาณเทวร่างมนุษย์บินออกมาแล้วมุดลงไปใต้ดินทันที

ภายในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ทั้งตระกูลจางก็กลายเป็นสถานที่ที่เปล่าเปลี่ยว ผู้คนในตระกูลจางล้วนกลายเป็นอาหารชั้นดีของอสูรดูดจิตแล้ว

อิงบูเฉิงมองดูจนเบิกตากว้างอ้าปากค้าง เหยียนซีโรว่เป็นผู้ที่มีจิตใจงดงาม ทนดูต่อไปไม่ได้ แต่นางก็ไม่ได้พูดอะไรเช่นกัน หนิงหานหลิงขมวดคิ้วลงเล็กน้อย ความคิดหนึ่งก็รู้สึกว่าการฆ่าล้างคนทั้งตระกูลเช่นนี้มันเกินไปหน่อย แต่อีกความคิดหนึ่งก็รู้สึกว่าตระกูลจางไม่ปฏิบัติตามคำตักเตือนของหลัวซิว ทุกอย่างล้วนเป็นผลกรรมที่พวกเขาก่อเอง

ความถูกผิดในโลกยุทธ์ ไม่มีมาตรฐานในการตัดสินชี้ขาดเลยด้วยซ้ำ ยิ่งกว่านั้นคือสามารถพูดได้เลยว่าบนโลกใบนี้ไม่มีความถูกผิด มีเพียงความแตกต่างในเรื่องความแข็งแกร่งและอ่อนแอ

ภายในเวลาชั่วขณะ พื้นดินของตำหนักตระกูลจางก็สั่นสะเทือนจนเริ่มแตกร้าว ญาณเทวร่างมนุษย์ของหลัวซิวย้อนกลับมา พร้อมกับพาสตรีที่ผิวพรรณขาวผ่องดุจหิมะคนหนึ่งกลับมาด้วย

อายุของสตรีนางนี้ดูไม่มาก ประมาณสิบแปดสิบเก้า เมื่ออิงบูเฉิงเห็นภาพเหตุการณ์ดังกล่าว เบ้าตาก็แดงก่ำขึ้นมาทันที

ตรงหว่างคิ้วของหยิ้งเสี่ยวเฉวี่ยมีร่องรอยของกฎเพลิงอัคคีหนึ่งจุด ทำให้นางดูโออ่าและศักดิ์สิทธิ์บริสุทธิ์มากขึ้น