มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2266

แม้หลัวซิวจะเป็นคนที่ไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน แต่ถึงแม้สตรีนางนี้จะไม่ใช่ลูกสาวของอิงบูเฉิง หากเขาพบเจอเรื่องเช่นนี้ ก็ไม่มีทางนิ่งดูดายแน่นอน

เขาลงมือโจมตีอย่างไม่ลังเลใจเลยแม้แต่น้อย ร่างเนื้อร่างแท้ที่อยู่โลกภายนอกโคจรเคล็ดเทวกลั่นวิญญาณอย่างไม่หยุดหย่อน เพื่อเพิ่มพลังให้ร่างผันที่กลายมาจากตัวสำนึกที่แผ่กระจายออกไปอย่างต่อเนื่อง

ในขณะเดียวกัน หลัวซิวลอยตัวยืนอยู่เหนือนภาตำหนักตระกูลจาง จู่ ๆ ตรงหว่างคิ้วเขาก็แยกออก ญาณเทวร่างมนุษย์บินออกมาแล้วมุดลงไปใต้ดินทันที

ภายในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ทั้งตระกูลจางก็กลายเป็นสถานที่ที่เปล่าเปลี่ยว ผู้คนในตระกูลจางล้วนกลายเป็นอาหารชั้นดีของอสูรดูดจิตแล้ว

อิงบูเฉิงมองดูจนเบิกตากว้างอ้าปากค้าง เหยียนซีโรว่เป็นผู้ที่มีจิตใจงดงาม ทนดูต่อไปไม่ได้ แต่นางก็ไม่ได้พูดอะไรเช่นกัน หนิงหานหลิงขมวดคิ้วลงเล็กน้อย ความคิดหนึ่งก็รู้สึกว่าการฆ่าล้างคนทั้งตระกูลเช่นนี้มันเกินไปหน่อย แต่อีกความคิดหนึ่งก็รู้สึกว่าตระกูลจางไม่ปฏิบัติตามคำตักเตือนของหลัวซิว ทุกอย่างล้วนเป็นผลกรรมที่พวกเขาก่อเอง

ความถูกผิดในโลกยุทธ์ ไม่มีมาตรฐานในการตัดสินชี้ขาดเลยด้วยซ้ำ ยิ่งกว่านั้นคือสามารถพูดได้เลยว่าบนโลกใบนี้ไม่มีความถูกผิด มีเพียงความแตกต่างในเรื่องความแข็งแกร่งและอ่อนแอ

ภายในเวลาชั่วขณะ พื้นดินของตำหนักตระกูลจางก็สั่นสะเทือนจนเริ่มแตกร้าว ญาณเทวร่างมนุษย์ของหลัวซิวย้อนกลับมา พร้อมกับพาสตรีที่ผิวพรรณขาวผ่องดุจหิมะคนหนึ่งกลับมาด้วย

อายุของสตรีนางนี้ดูไม่มาก ประมาณสิบแปดสิบเก้า เมื่ออิงบูเฉิงเห็นภาพเหตุการณ์ดังกล่าว เบ้าตาก็แดงก่ำขึ้นมาทันที

ตรงหว่างคิ้วของหยิ้งเสี่ยวเฉวี่ยมีร่องรอยของกฎเพลิงอัคคีหนึ่งจุด ทำให้นางดูโออ่าและศักดิ์สิทธิ์บริสุทธิ์มากขึ้น

ค่ายกลต้องห้ามของคลังสมบัติถูกหลัวซิวทลายไปได้อย่างง่ายดาย วัตถุดิบต่าง ๆ สมบัติและอาวุธสงครามที่อยู่ด้านในกองกันเท่าภูเขา ของที่สวยงามมีมากมายหลากหลาย

“ผู้เพื่อนยุทธ์อิง การได้พบหน้ากันก็เท่ากับมีบุพเพสันนิวาสต่อกัน ของทั้งหมดที่อยู่ในนี้ เจ้าต้องการอะไรก็หยิบตามใจชอบได้เลย”หลัวซิวยิ้มพลางพูดคำหนึ่ง ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในคลังสมบัติแล้วเดินวนดูทุกมุม

ภายในจิตใจของอิงบูเฉิงเต็มเปี่ยมไปด้วยความตื้นตันใจที่มีต่อหลัวซิว เขารู้สึกว่าการได้รู้จักกับเย่ห้าวหรานครั้นเมื่ออยู่ในโลกะดาราคุนหลุนนั้น เป็นเรื่องที่เขาทำได้ถูกต้องมากที่สุดในชั่วชีวิตนี้

แม้หลัวซิวจะให้เขาหยิบทุกอย่างตามใจชอบ แต่อิงบูเฉิงกลับไม่ได้กำเริบเสิบสาน เขาแค่หยิบของขลังชิ้นหนึ่ง อาวุธสงครามชิ้นหนึ่ง รวมไปถึงทรัพยากรการฝึกตนส่วนหนึ่งที่ใช้อยู่เป็นประจำ จากนั้นก็ยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่ไปแตะต้องของชิ้นอื่น ๆ อีก