มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2276

เนื่องจากภายนอกของหลัวซิวดูมีผลการฝึกตนมกุฎเทพขั้น 2 ฉะนั้นเผิงเล่อเสียนจึงส่งมกุฎเทพขั้นสูงสองคนมาทดสอบหยั่งเชิง หากเขาเป็นเพียงมกุฎเทพขั้น 2 จริง ๆ เช่นนั้นก็ต้องถูกกำราบคาที่แน่นอน ในส่วนของเรื่องที่ว่าจะเล่นงานเขาอย่างไรนั้น ก็ต้องดูอารมณ์ของเผิงเล่อเสียนอีกที

หากทั้งสองคนนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ เช่นนั้นก็แสดงว่าคนดังกล่าวปกปิดผลการฝึกตน และต้องพิจารณาตัดสินอย่างสุขุมรอบคอบอีก

“เสียงดังชิบหาย!”

อุปนิสัยของหลัวซิวก็คือหากสามารถลงมือได้ เขาก็จะไม่พูดมากเด็ดขาด ดังนั้นเขาก็ลงมือโจมตีภายในชั่วพริบตาเช่นกัน ยกมือข้างขวาขึ้นกลางอากาศพลางประสานอิน ก่อนจะมีจิตสังหารที่รวดเร็วและดุดันพรั่งพรูออกมาจากยันต์ค่ายโจมตีหนึ่งยันต์

เสียงตู้มดังลั่นขึ้นมา จิตสังหารระเบิด ราวกับคลื่นยักษ์ที่น่าทึ่ง ม้วนซัดมกุฎเทพขั้นสูงทั้งสองคนจนบินลอยออกไปภายในพริบตา

ปั้ง!

ร่างกายของทั้งสองคนกระแทกเข้ากับผนังห้องของภัตตาคาร บนผนังห้องที่ได้รับการปลุกเสกโดยค่ายกลคุ้มกันมีรัศมีกระพริบระยิบระยับ ก่อนที่ผนังห้องจะเริ่มแตกร้าว

ในส่วนของมกุฎเทพขั้นสูงทั้งสองคนที่ลงมือโจมตีหลัวซิวนั้น กลับกระอักเลือดเฮือกใหญ่ ใบหน้าขาวซีดแล้วหมดสติคาที่

หลัวซิวค่อย ๆ ลุกตัวขึ้น แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองชั้นสองของภัตตาคาร “อย่ามาทดสอบหยั่งเชิงข้าอีกจะดีที่สุด มิเช่นนั้นต่อไปข้าจะไม่ออมมืออีกแล้ว”

ในระหว่างที่พูดอยู่นั้น หลัวซิวก็เดินออกไปจากภัตตาคาร เขาไม่อยากคบค้าสมาคมกับสำนักเซียนเทียนหยุนมากนัก มิฉะนั้นทันทีที่ตัวตนของตัวเองถูกเปิดโปง ถึงครานั้นก็จะยุ่งยากมาก

ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนก็เดินออกไปเช่นกัน แต่เมื่อเขาออกมาจากภัตตาคารกลับตะลึงจนตาค้างไปเลย เนื่องจากเขาไม่เห็นเลยด้วยซ้ำว่าหลัวซิวไปที่ใดแล้ว หายไปอย่างไร้ร่องรอยเลย

บนชั้นสองของภัตตาคาร สำหรับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชั้นล่าง ผู้ที่ริเริ่มแผนการทุกอย่างอย่างเผิงเล่อเสียนต้องมองเห็นอย่างชัดเจนอยู่แล้ว

ปั้ง!

ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนกำเนิดจากโลกมหาศักดิ์ เมื่อปีนั้นขณะที่ผลการฝึกตนของเขาอยู่ในมกุฎเทพขั้น 5 ก็มีศักยภาพที่ไม่อ่อนกว่าจ้าวมหาเทพขั้นปฐมภูมิแล้ว ส่วนปัจจุบันผลการฝึกตนบรรลุถึงแดนมกุฎเทพขั้น 6 สามารถพูดได้เลยว่าผู้ที่อยู่ต่ำกว่าจ้าวมหาเทพช่วงกลาง ไม่มีผู้ใดที่เป็นคู่ต่อสู้ของเขาเลย

มาตรแม้นว่าเป็นผู้แข็งแกร่งจ้าวมหาเทพช่วงกลางเป็นต้นไป จากศักยภาพของลิ่งฮู๋จื่อเซวียน ถึงแม้จะสู้ไม่ไหว แต่อย่างน้อยการที่จะถอยหนีกลับไปอย่างปลอดภัยนั้น ก็เป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายดั่งปอกกล้วยเข้าปากอยู่

ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนปลดปล่อยอาณาจักรของตัวเองออกมาภายในพริบตา ภายใต้ผลกระทบจากกฎเวลา ทุกกิริยาท่าทางของเผิงเล่อเสียนล้วนถูกทำให้ช้าลงสิบเท่า

“ไสหัวไป!”

ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนยื่นมือออกไปคว้าทีหนึ่ง กระบี่เทพเล่มหนึ่งจึงปรากฏในมือเขา สับกระบี่ออกไป ก่อนจะมีแสงโลหิตสาดกระเด็นภายในพริบตา

หน้าอกของเผิงเล่อเสียนถูกกระบี่แทงจนทะลุ เลือดสีแดงสดพุ่งกระฉูด ส่วนเงาร่างของลิ่งฮู๋จื่อเซวียนนั้นกลับหายไปแล้ว