มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2291

“ข้าไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น” หลัวซิวแบมือ

“ข้าก็ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นเหมือนกัน...”ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนมีสีหน้าที่บึ้งตึง ชีชีพูดแล้ว และแน่นอนว่าเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงงานหนักนี้ได้

“หยุดนะ! พวกเจ้าเป็นใคร? นี่คือสถานที่สำคัญของประตูภูเขาสำนักเซียนเทียนหยุน รีบออกไปเร็ว!”

ในขณะที่พูด พวกเขาทั้งสามมาถึงประตูภูเขาของสำนักเซียนเทียนหยุนและศิษย์ที่มีหน้าที่เฝ้าภูเขาก็ตะโกนเสียงดัง

“ข้ามาที่นี่เพื่อทุบประตูภูเขา!”

ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนระงับความโกรธของเขามาเป็นเวลานาน ตอนนี้ไม่พูดอะไรสักคำเขารีบพุ่งไปทันที ยกมือขึ้นกฎเวลาก็เร่งความเร็วขึ้น ห่อหุ้มศิษย์เหล่านั้นที่ปกป้องภูเขาในทันที

ในชั่วพริบตา ศิษย์เหล่านั้นดูเหมือนจะชราไปหลายเท่า พื้นฐานผลการฝึกตนของคนเหล่านี้ไม่สูงนัก พวกเขาไม่สามารถต้านทานการกัดเซาะของกฎเวลาได้ ในชั่วพริบตา อายุขัยของพวกเขาก็หมดลงและกลายเป็นกระดูกแห้ง ราวกับว่าบนร่างกายของพวกเขาเวลาได้ผ่านไปนับล้านปี

ร่างของหลัวซิวบินขึ้นไปบนท้องฟ้าเหนือประตูภูเขาสำนักเซียนเทียนหยุน เขาหยิบธงค่ายกลที่เขากลั่นแปรออกมา ยกมือขึ้นแล้วโบกธงเหล่านั้นและธงค่ายกลก็จมลงไปในอนัตตา รวมเข้ากับอนัตตาใกล้กับประตูของภูเขาสำนักเซียนเทียนหยุน

ในฐานะที่เป็นที่ตั้งของแดนศักดิ์สิทธิ์ของสำนัก เป็นเรื่องธรรมชาติที่จะต้องมีประตูภูเขาขนาดใหญ่ ด้วยภูมิหลังของสำนักเซียนเทียนหยุน ระดับค่ายกลของประตูภูเขาขนาดใหญ่นี้อย่างน้อยคือระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ซึ่งสามารถป้องกันการโจมตีของผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิเทพขั้นปฐมภูมิได้

หลัวซิวไม่สามารถทำลายค่ายกลในระดับนี้ได้ในขณะนี้ แต่เขาสามารถพึ่งพาทักษะค่ายกลของเขาเองเพื่อทำให้ผู้คนของสำนักเซียนเทียนหยุนไม่สามารถเปิดค่ายกลขนาดใหญ่นี้ได้ภายในระยะเวลาหนึ่ง

“มีคนบุกรุกที่ประตูภูเขา!”