มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2292

เห็นได้ชัดว่าลิ่งฮู๋จื่อเซวียนรู้ถึงพลังของฉินโบราณนี้ ร่วมมือกับกับ ชีชี ทั้งสองก็เข้าสู่ส่วนลึกของประตูภูเขาสำนักเซียนเทียนหยุนอย่างรวดเร็ว

หอคอยประภาษิตได้ปลดปล่อยอาณาจักรของกฎเวลา เพลงสังหารของ ขิมเก้าบรรเลงอาดูรดังก้องราวกับเกี่ยวข้าว สังหารปรมาจารย์ของสำนักเซียนเทียนหยุนจำนวนมากได้อย่างง่ายดาย

ในตัวหยั่งรู้ ทันใดนั้นญาณเทวร่างมนุษย์ของหลัวซิวก็ลืมตาขึ้น พลังแห่งตัวสำนึกอันน่าเกรงขามก็พุ่งออกมา ปกคลุมประตูภูเขาทั้งหมดของสำนักเซียนเทียนหยุน

ในฐานะที่เป็นคลังสมบัติของสำนักเซียนเทียนหยุน จะต้องเป็นสถานที่ที่เป็นความลับอย่างยิ่งและมีวิชาห้ามค่ายกลมากมาย เมื่อตัวสำนึกของหลัวซิวกระจายไป เขาก็สัมผัสได้ว่ามีวิชาห้ามค่ายกลในหลาย ๆ ที่ จะเห็นได้ว่าพวกเขาล้วนเป็นสถานที่สำคัญภายในสำนักเซียนเทียนหยุน

สำหรับหลัวซิวแล้ว วิชาห้ามค่ายกลเหล่านี้ก็เหมือนไม่มีอยู่จริง ด้วยความเข้าใจเกี่ยวกับฎีกาค่าย แทบไม่มีต้องห้ามใดๆในโลกนี้ที่สามารถหยุดการสำรวจจากตัวสำนึกของเขาได้

คนกลุ่มหนึ่งพุ่งมาทางหลัวซิว แม้ว่าจะไม่มีอาจารย์จักรพรรดิเทพเฝ้าอยู่ที่นี่ แต่ก็ยังมีผู้เก่งกาจจำนวนมากอยู่ในสำนักเซียนเทียนหยุน เกาทัณฑ์มเมฆาม่วงได้ยิงสังหารผู้คนมากมาย แต่ในไม่ช้าเขาก็ถูกล้อมรอบ

กฎปริภูมิและกฎความเร็วกำลังดำเนินอยู่ ร่างของหลัวซิวสว่างวาบขึ้น แล้วเขาก็พุ่งเข้าไปในฝูงชนในทันที เขาเก็บเกาทัณฑ์มเมฆาม่วงเข้าไป แบฝ่ามือออก ดาราโบราณสิบแปดดวงก็โผล่ขึ้นมาบนฝ่ามือของเขาทันที ห่อหุ้มผู้อาวุโสจ้าวมหาเทพขั้นปฐมภูมิคนหนึ่งทันที ดาราโบราณสิบแปดดวงโจมตีเขาจนเสียชีวิต ณ ที่แห่งนั้น

แต่ในเวลานี้ วิถียุทธ์มากกว่าสิบคนร่ายวิชาฤทธิ์อมตะอาวุธพร้อมกัน การโจมตีนับครั้งไม่ถ้วนก็มาถึงในทันที ร่างของหลัวซิวจมอยู่ใต้การโจมตีเหล่านั้น

อย่างไรก็ตาม เขาได้รับการปกป้องด้วยโล่ทหารจักรวรรดิ การโจมตีเหล่านี้ไม่สามารถทำร้ายเขาได้เลย ซึ่งทำให้หลัวซิวหลงระเริงในการก้าวไปข้างหน้าโดยไม่หยุดยั้ง

“ทำลายล้างปริภูมิ!”

ด้วยการโบกมือของหลัวซิว รอยแตกยาวหลายร้อยกิโลเมตรก็แผ่กระจายไปในอนัตตา บนพื้นที่ปริภูมิถูกฉีกออก ผู้เก่งกาจวิถียุทธ์หลายคนถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ก่อนที่พวกเขาจะตอบสนองได้ทันเวลา เลือดก็พุ่งกระฉูดออกมา

“โฮก!”

อสูรดูดจิตพุ่งมากำจัดเขา ภายใต้การปกคลุมอาณาจักรอสูรดูดจิต ศิษย์ของสำนักเซียนเทียนหยุนจำนวนมากถูกกลืนเข้าไป ซึ่งไม่สามารถหยุดยั้งได้

สีหน้าของผู้อาวุโสใหญ่เปลี่ยนไปอย่างมาก ศัตรูที่บุกรุกนั้นกดขี่ข่มเหงมากเกินไปและค่ายคุ้มกันสำนักเขาก็ไม่สามารถเปิดได้ เขาเองก็ไม่สามารถำอะไรได้เว้นแต่อาจารย์จักรพรรดิเทพจะรีบกลับมา มิฉะนั้นรากฐานของสำนักเซียนเทียนหยุนจะถูกทำลาย

โครม...

ทันใดนั้น เสียงคำรามดังมาจากส่วนลึกของประตูภูเขา สีหน้าของผู้อาวุโสใหญ่ก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง เพราะทิศทางของเสียงมาจากคลังสมบัติของสำนักเซียนเทียนหยุน

ไม่มีผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิเทพเฝ้าอยู่ หลัวซิวและพรรคพวกได้สังหารผู้คนของสำนักเซียนเทียนหยุนนับไม่ถ้วน ซึ่งทำให้ผู้คนสำนักเซียนเทียนหยุนหวาดกลัวจริง ๆ ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนและ ชีชี ได้พบที่ตั้งของคลังสมบัติแล้วและพวกเขาก็ใช้วิธีการของพวกเขาเพื่อทำลายวิชาห้ามค่ายกล