มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2309

“โครมคราม……”

อนัตตาแยกออก ไตรภพผืนหนึ่งจุติลงมา พลังออร่าดั้งเดิมและเก่าแก่ ในส่วนลึกของตรีภพที่มืดครึ้ม มีตำหนักสีม่วงหลังหนึ่งที่ผลุบ ๆ โผล่ ๆ

ตระกูลมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งโลกาโกลาหล ตำหนักจื่อเซียวของตระกูลหง!

ผู้คนอุทานอย่างตะลึงอีกครั้ง ตำหนักจื่อเซียวนั้นเป็นสมบัติที่มหาจักรพรรดิยุทธ์โกลาหลทิ้งไว้ ศิษย์จำนวนมากของตระกูลหงก็ล้วนฝึกเซ่นของขลังในทำนองนี้เช่นกัน ทว่าล้วนเป็นของเลียนแบบของตำหนักจื่อเซียว

แต่หลัวซิวกลับทราบอยู่ว่าภายในตระกูลหงเล่ากันว่าตำหนักจื่อเซียหลังนี้ เป็นสมบัติที่มหาจักรพรรดิยุทธ์โกลาหลเอามาจากโลกมหาศักดิ์ ซึ่งเป็นศัสตราวุธระดับหกชิ้นหนึ่ง

“เผ่าเสือขาวมาแล้ว!”

เสียงตะคอกอันโกรธเกรี้ยวที่สะเทือนฟ้าดังก้องอยู่ในฟ้าดิน เสือขาวขนาดใหญ่ที่สูงหลายร้อยเมตร ลำตัวยาวนับพันเมตรปรากฏกลางนภา เหมือนดั่งภูเขาสีขาวที่สูงใหญ่ตั่งตระหง่านสูงเสียดเมฆ ออร่าแข็งกร้าวดุดัน

บนแผ่นหลังของเสือขาวขนาดใหญ่ตัวนี้ มีผู้แข็งแกร่งทั้งหลายจากเผ่าเสือขาวยืนสลอน ล้วนมีพลังออร่าที่น่าเกรงขาม ผลการฝึกตนน่ากลัว

ในเมื่อเผ่าเสือขาวและตระกูลหงมาถึงแล้ว มีเรือรบสีม่วงทองลำหนึ่งบินตรงมา ด้านบนมีธงของตระกูลมู่สรรพสิทธิ์ปักอยู่

เฒ่าประหลาดเทียนหยุนยืนอยู่บนเรือรบสีม่วงทองของตระกูลมู่สรรพสิทธิ์ด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ เขา ณ ปัจจุบันเป็นผู้โดดเดี่ยวเดียวดาย สำนักเซียนสำนักเขาถูกล้มล้าง คลังสมบัติถูกปล้นจนไม่เหลือซาก การที่อยากสร้างสำนักเซียนกลับคืนมาด้วยสองมือเปล่านั้น จำเป็นต้องพิจารณาตัดสินอย่างสุขุมรอบคอบ

“เทียนหยุน เจ้าก็เป็นผู้แข็งแกร่งที่กำเนิดจากมหาโลกายอดอัมพรของเราเช่นกัน ทว่ากลับสมคบกับคนจากมหาโลกาอื่น ๆ เจ้าสำนึกในความผิดของตนหรือไม่?”

มีเสียงที่น่าเกรงขามดังออกมาจากหอยอดอัมพร ซึ่งเจ้าของเสียงดังกล่าวก็ต้องเป็นเจ้าหอยอดอัมพรเป็นธรรมดาอยู่แล้ว