มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2464

อดีตหลัวซิวไม่สามารถทำถึงขั้นนี้ ต่อให้อาศัยอภินิหารรวมร่างยกระดับผลการฝึกตนขึ้นไปถึงแดนจ้าวมหาเทพแล้วยึดกุมกฎขั้น 10 ก็ยังทำไม่ได้อยู่ดี 

ทว่าหลังจากออกมาจากตำหนักไท่ซ่างเทียนหย่งแล้ว หลัวซิวก็ยึดกุมพลังเกณฑ์เวลาเสี้ยวหนึ่ง จึงฝืนใจทำถึงขั้นนั้นได้อยู่ 

ดั่งคำกล่าวที่ว่าบ่วงกรรมเป็นวัฏจักร หนึ่งกินหนึ่งดื่ม เขายึดกุมเกณฑ์เวลาในตำหนักไท่ซ่างเทียนหย่ง ถัดจากนั้นก็ถูกส่งมายังดาราแห่งกาลเวลา ราวกับมีการชี้นำจากพรหมลิขิต ให้เขามาฟื้นคืนชีพเสี่ยวเจียงหมิงที่นี่ 

หว่างคิ้วแยกออก ใจแห่งศุภรบินออกมา แสงเงินที่แวววาวจับตาแย้มบาน เหมือนดั่งพระอาทิตย์ที่งดงามดวงหนึ่ง

เวิ่ง! ……

แสงเงินแผ่ขยายออก แผ่รังสีออกไปทั่วทุกสารทิศเป็นวงกว้าง ภายใต้การสาดส่องจากแสงแห่งเวลา ทำให้ทุกสรรพสิ่งที่อยู่บริเวณรอบ ๆ เริ่มช้าลง ความเร็วช้าลง 

หลังจากลดเวลาถึงขีดจำกัดที่แน่นอนแล้ว เวลาก็หยุดนิ่ง ทุกสรรพสิ่งในฟ้าดินล้วนเงียบเป็นเป่าสาก

การทำให้เวลาหยุดนิ่งคือขีดจำกัดของกฎเวลาแล้ว และเมื่ออยู่เหนือขีดจำกัดนี้ ก็จะเป็นขอบเขตของเกณฑ์ เพลาย้อนกลับ!

การกระตุ้นเกณฑ์เวลาด้วยผลการฝึกตน ณ ปัจจุบันของหลัวซิว ก็จะทำให้เขาสูญเสียผลการฝึกตนเยอะมากเช่นกัน เพลาย้อนกลับ ภาพฉากต่าง ๆ ในอดีตปรากฏ ทำให้สีหน้าของหลัวซิวยิ่งอยู่ยิ่งขาวซีดลง

ห้วงเวลากาลเวลาก็เหมือนดั่งสายน้ำที่ยาวเหยียดสายหนึ่ง และบ่อเกิดของจักรวาลฟ้าดินก็คือแหล่งกำเนิดสายน้ำนี้ จากการที่กาลเวลาไหลผ่านไปอย่างรวดเร็ว สายน้ำยาวก็ยิ่งอยู่ยิ่งยาวขึ้น ยืดออกอย่างไร้ขอบเขต…… 

และวินาทีนี้สิ่งที่หลัวซิวต้องทำก็คือแหกกฎเกณฑ์ตายตัวนี้ ทำให้สายน้ำยาวไหลย้อนกลับ!

โครมคราม……

การทำให้เวลาไหลย้อนกลับเป็นพฤติกรรมที่ปรปักษ์สวรรค์ ขัดต่อกฎเกณฑ์ของจักรวาลฟ้าดิน ส่วนหลัวซิวที่เป็นตัวกลางนั้น ต้องถูกลงโทษโดยทัณฑ์สายฟ้าพิโรธเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว 

แสงอัสนีที่ไร้ขอบเขตทะลักลงมา หลัวซิวตะคอกเสียงดังลั่นทีหนึ่ง ฟาดฟันกระบี่ร่องฟ้าออกไป ต้านทานสายฟ้าทั้งหลายเอาไว้

ระดับความเร็วที่กาลเวลาไหลย้อนกลับนั้นก็เร็วมาก ๆ ระยะเวลาที่เสี่ยวเจียงหมิงตายไปก็แค่ร้อยกว่าปีเท่านั้น หลัวซิวมองเห็นภาพเหตุการณ์ที่เขาเกือบจะถูกหลิวเทียนลู่ฆ่าตายอีกครั้ง