มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2467

เพราะฉะนั้นใช้เวลาเพียงสองปีเท่านั้น เสี่ยวเจียงหมิงก็บรรลุถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์แล้ว 

ด้านหนึ่งเป็นเพราะระดับวรยุทธ์ที่หลัวซิวถ่ายทอดให้ไม่ต่ำ ส่วนอีกด้านหนึ่งเป็นเพราะมีความเกี่ยวข้องกับพรสวรรค์ที่ไม่เลวของตัวเสี่ยวเจียงหมิงเอง

จักรวาลกว้างใหญ่ไพศาล ระดับของพิภพถูกแยกแยะอย่างชัดเจน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าปัญญาพรสวรรค์ของจอมยุทธ์ในพิภพต่ำจะแตกต่างจากจอมยุทธ์ในพิภพสูง อันที่จริงอัจฉริยะจำนวนมากในพิภพต่ำก็มีศักยภาพที่ยิ่งใหญ่เช่นกัน แต่ทว่าถูกจำกัดโดยสภาพแวดล้อมทรัพยากร และวรยุทธ์พลังอมตะในพิภพต่ำ ดังนั้นจึงยากที่จะประสบความสำเร็จเท่านั้นแหละ 

พรสวรรค์วิถียุทธ์ของเสี่ยวเจียงหมิงสูงกว่าท่านพี่เขาช่าจื่อเยียนมาก ๆ ยิ่งกว่านั้นคือเพียงพอที่จะเคียงบ่าเคียงไหล่กับเหยียนเยว่เอ๋อร์และเหยียนซีโรว่แล้ว

เนื่องจากตัวหยั่งรู้ที่พังทลายแล้วยังไม่ได้ซ่อมแซม ตัวหยั่งรู้ในตอนนี้ของหลัวซิวพังยับเยินมาก บัดนี้พลังตัวสำนึกที่สามารถใช้งานได้ก็เทียบเท่าระดับมกุฎเทพช่วงปลายเท่านั้น

ตราบใดที่ศักยภาพยังไม่ฟื้นฟูกลับคืนสภาพเดิมโดยสิ้นเชิง หลัวซิวไม่มีความคิดที่จะย้อนกลับไปมหาโลกายอดอัมพร ทันทีที่ศักยภาพอยู่ในช่วงอ่อนแอแล้วถูกศัตรูตัวฉกาจหมายตาไว้ละก็ มันไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเขาอย่างแน่นอน

เขาแค่จำเป็นต้องรอหินบรรพไท่ชูหล่อเลี้ยงชี่บรรพออกมาหนึ่งกลุ่มอยู่ที่นี่ ตัวหยั่งรู้ของเขาก็จะได้รับการซ่อมแซม ถึงครานั้นปัญหาทุกอย่างก็จะถูกแก้ไขอย่างราบรื่นเอง

ถ้าเกิดให้หินบรรพไท่ชูหล่อเลี้ยงชี่บรรพออกมาเอง ต้องใช้เวลาประมาณร้อยปีเป็นต้นไป แต่หลัวซิวกลับทราบอยู่ว่าการหล่อเลี้ยงชี่บรรพนั้น แท้จริงแล้วหินบรรพไท่ชูต้องดูดซับกฎพละกำลังในจักรวาลฟ้าดิน ขอแค่สามารถตามหาสมุนไพรเพิ่มพลังต่าง ๆ ก็สามารถทำให้ระดับความเร็วในการหล่อเลี้ยงชี่บรรพออกมาเร็วขึ้น 

ออกมาจากตำหนักวัฏสงสาร หลัวซิวกวาดตามองดูรอบ ๆ ดาราแห่งกาลเวลายังคงรกร้างอ้างว้างเหมือนเคย