มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2495

อ้างอิงจากคำบรรยายของซ่งเฉิง เจ้าเมืองมังกรครามยักษ์ค้นพบแดนปริศนาแห่งหนึ่งที่เก่าแก่มาก ๆ เนื่องจากกาลเวลาผ่านพ้นไปยาวนานมากแล้ว ค่ายกลต้องห้ามดั้งเดิมที่อยู่ภายในแดนปริศนาแห่งนั้นก็ไม่มีพลานุภาพอะไรตั้งนานแล้ว

และเจ้าเมืองมังกรครามยักษ์ก็คือผู้ที่โชคดีอย่างยิ่งคนหนึ่งแน่นอน เขาได้รับสมบัติและทรัพยากรจากแดนปริศนาเป็นจำนวนมาก และเขาก็นำสมบัติบางส่วนที่คิดว่าไม่มีประโยชน์ต่อตนเองออกมาประมูล เดิมทีวางแผนไว้ว่าหลังจากขายทรัพยากรส่วนหนึ่งแล้ว เขาก็จะออกจากโลกะดาราอัมพรเทวเพื่อมุ่งหน้าไปยังมหาโลกาพันสามเลย

หากไม่มีอะไรผิดพลาดละก็ ใช้เวลาอีกไม่กี่ปี เจ้าเมืองมังกรครามยักษ์ก็จะสามารถบรรลุกลายเป็นจ้าวมหาเทพในมหาโลกาพันสาม อาศัยทรัพยากรทรัพย์สินที่เขาได้รับมาในแดนปริศนา ขอแค่ไม่สร้างปัญหา อนาคตยิ่งมีโอกาสบรรลุเป็นผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิเทพ 

แต่ทว่าสวรรค์ไม่ให้ความฝันเขาสมความปรารถนา แผนการทั้งหมดนี้ของเจ้าเมืองมังกรครามยักษ์ยังไม่ทันได้ดำเนินการให้บรรลุผล เนื่องจากทำให้ข่าวคราวที่เกี่ยวข้องกับหนังสือยุทธภัณฑ์หลุดรอดออกไป ส่งผลให้ดึงดูดหายนะแห่งการถูกสังหารเข้าตัว

ไม่เพียงแค่นี้เท่านั้น หลัวซิวยังทราบมาจากปากซ่งเฉิงอีกว่าการกวาดล้างเมืองมังกรครามยักษ์ในครั้งนี้ มีจ้าวมหาเทพของเกาะเทียนเหอมาถึงสามคน ยิ่งกว่านั้นคือแม้แต่จ้าวเกาะเทียนเหอยังลงมือด้วยตนเอง

เมืองมังกรครามยักษ์ถูกกวาดล้างให้กลายเป็นพื้นที่เรียบ กองกำลังทั้งหมดบนดารามังกรครามยักษ์ล้วนถูกปราบปรามกำจัด เบื้องล่างของเกาะเทียนเหอโหดเหี้ยมอย่างยิ่ง แทบจะไม่ปล่อยให้มีผู้รอดชีวิตเลย

สาเหตุที่ซ่งเฉิงสามารถรอดมาได้นั้น เป็นเพราะหลังจากสิ้นสุดงานประมูล เขาได้ออกไปเยี่ยมเยียนสหายคนหนึ่งพอดี

หลัวซิวไม่รู้สึกแปลกใจต่อการปรากฏของจ้าวเกาะเทียนเหอแต่อย่างใด เวลาผ่านพ้นไปสิบกว่าปีแล้ว เขาฟื้นฟูตัวหยั่งรู้ที่ได้รับบาดเจ็บในโลกะดาราอัมพรเทว สภาพอาการบาดเจ็บของจ้าวเกาะเทียนเหอก็น่าจะฟื้นฟูกลับคืนมาแล้ว

ปัจจุบันหลัวซิวไม่ได้นำจ้าวเกาะเทียนเหอมาไว้ในสายตาหรอกนะ เมื่อปีนั้นสาเหตุที่จ้าวเกาะเทียนเหอสามารถหนีไปจากเงื้อมมือของเขาได้นั้น เป็นเพราะเขาไม่ได้อยู่ในสภาวะที่ดีเลิศที่สุด ศักยภาพที่สามารถปลดปล่อยออกมาได้นั้นก็มีเพียงหกถึงเจ็ดส่วนเท่านั้น  

หากศักยภาพของจ้าวเกาะเทียนเหอยังเป็นเหมือนเมื่อสิบกว่าปีก่อน เมื่อทั้งสองได้ประมือกันอีกครั้ง หลัวซิวรู้สึกว่าการที่ตัวเองจะสังหารเขานั้น น่าจะไม่ใช่ปัญหาอะไร