มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2550

หลัวซิวไม่ได้รู้สึกโกรธเกรี้ยวต่อเรื่องนี้ ถึงแม้เขาก็เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์เช่นกัน แต่กลับไม่รู้สึกว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์จะสูงส่งกว่าเผ่าพันธุ์อื่น แท้จริงแล้วจากเงื่อนไขโดยธรรมชาติ เผ่าพันธุ์มารและเผ่าปีศาจแข็งแกร่งกว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์มาก ๆ ความแข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์จะอาศัยข้อได้เปรียบทางจำนวนคน

เวิ่ง!

ปริภูมิสั่นเทิ้ม มีเรือรบสีขาวเงินลำหนึ่งบินออกมาจากดาราที่มีแหล่งทรัพยากรแก้วเทว ธงแห่งชัยชนะที่แขวนอยู่บนเรือรบ คือรูปเทพมังกรประจำเผ่าที่กำลังบินลอยตะปบเล็บ ซึ่งดูน่าเกรงขามอย่างยิ่ง 

นี่คือเรือรบมังกรเงินลำหนึ่ง รูปร่างลักษณะของเรือรบก็เหมือนมังกรเงินตัวหนึ่งที่โบยบินอยู่ในห้วงดารา 

“เผ่าพันธุ์มนุษย์ที่อยู่ตรงหน้าโปรดฟัง กูขอสั่งให้มึงหยุดลงบัดเดี๋ยวนี้ มิเช่นนั้นก็จะฆ่าสถานเดียว!”

สิ่งที่ทำให้หลัวซิวคาดไม่ถึงคือทิศทางที่เรือรบมังกรเงินลำนั้นพุ่งตรงมาเป็นทิศทางที่เขาอยู่ มีคนใช้ค่ายกลขยายเสียงตะโกนพูดอย่างเสียงดัง ซึ่งจองหองพองขนถึงขีดสุด 

คาดิสลาร์ยืนอยู่ด้านหลังหลัวซิว ราวกับองครักษ์ที่จงรักภักดีในภาระหน้าที่ แต่ว่าในมือเขายังมีกระดูกขาข้างหนึ่งพลางกัดกินเนื้อที่อยู่ด้านบน สันดานเดิมที่โหดร้ายดุดันถูกเปิดเผยออกมาอย่างหมดเปลือก

ดูดจิตหยุดเคลื่อนที่แล้ว หลัวซิวก็หันหน้ากลับไปมองเช่นกัน เรือรบมังกรเงินบินตรงเข้ามาด้วยความเร็วที่รวดเร็วอย่างยิ่ง ประชิดใกล้เข้ามาภายในพริบตา

บนชั้นดาดฟ้าของเรือรบมีเผ่าพันธุ์มารยืนอยู่ 20 กว่าคน บนร่างกายต่างมีลักษณะเฉพาะของร่างเดิมไม่มากก็น้อย เผ่าพันธุ์แตกต่างกันออกไป ขี่มารบนตัวเข้มข้น 

ผู้ที่ยืนอยู่ด้านหน้าสุดอยู่ในชุดหมวกเหล็กกับเสื้อเกราะ มือถือหอกเทว ท่าทางน่าเกรงขามพลางตะคอกอย่างเยือกเย็น: “ถือว่ามนุษย์มดตัวจ้อยอย่างมึงรู้สถานการณ์ ตอนนี้กูขอสั่งให้มึงส่งของทุกอย่างที่อยู่บนตัวมึงออกมา จากนั้นค่อยไปขุดแก้วเทวร้อยปี!”

“ขุดแม่มึงสิ!”

หลัวซิวเบื่อที่จะเปลืองน้ำลายด้วยซ้ำ อีกทั้งคนที่พูดคำพูดนี้ไม่ใช่คาดิสลาร์ แต่เป็นดูดจิตที่อยู่ด้านล่างเขา