มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2551

ในฐานะที่เป็นเผ่าพันธุ์แข็งแกร่งชั้นยอดในเผ่าพันธุ์มาร จำนวนมังกรแท้ที่มีสายเลือดบริสุทธิ์อย่างแท้จริงนั้นมีไม่มาก ส่วนมากล้วนเป็นมังกรเทียมที่สายเลือดมีการผสมผสานคละปนกัน

เพราะฉะนั้นในระบบของเผ่าพันธุ์มังกร มีเพียงสายเลือดบริสุทธิ์เท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ถูกเรียกว่ามังกรแท้ ในส่วนของมังกรที่มีสายเลือดผสมผสานกันนั้น สามารถเรียกแทนตัวเองว่าเป็นเผ่าพันธุ์มังกรได้ ทว่ากลับไม่มีสิทธิ์เรียกว่ามังกรแท้

ดาวมังกรฟ้าไม่ใช่สถานที่ทั่วไป เมื่อหลัวซิวมาถึงที่แห่งนี้ เพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่มีความจำเป็น เขาจึงเก็บพลังออร่าที่เป็นของมนุษย์ผู้ฝึกยุทธ์บนตัวเข้าไป

ในเผ่าพันธุ์มาร ก็มีอสูรยักษ์บางส่วนที่หลังจากกลายร่างแล้ว จะสลัดเอกลักษณ์และรูปร่างพิเศษของร่างดั้งเดิมทิ้งโดยสิ้นเชิงเช่นกัน เมื่อดูจากรูปร่างลักษณะภายนอกแล้วจะไม่ต่างอะไรจากเผ่าพันธุ์มนุษย์เลย เพราะฉะนั้นหลังจากเก็บพลังออร่าของเผ่าพันธุ์มนุษย์แล้ว ไม่ว่าหลัวซิวจะเดินไปถึงสถานที่แห่งใด ก็ไม่ถูกผู้อื่นมองว่าเขาเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ 

ในเผ่าพันธุ์มังกร แซ่เอ้านั้นเป็นแซ่แห่งมังกรแท้ มีเพียงพวกเผ่าพันธุ์มังกรที่มีสายเลือดมังกรบริสุทธิ์เท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์แซ่เอ้า นี่จึงทำให้ขอบข่ายของหลัวซิวย่อเล็กลง ยืนยันความเป็นมาของเอ้าเจียงได้

รังมังกรเทวะเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์ของดาวมังกรฟ้า มีเพียงเผ่าพันธุ์มังกรที่มีสายเลือดมังกรแท้บริสุทธิ์ ถึงจะมีสิทธิ์เข้าไปฝึกตนในรังมังกรเทวะ

ด้วยเหตุนี้ ตั้งแต่ที่หลัวซิวมาถึงดาวมังกรฟ้าเป็นต้นมา เขาก็มุ่งหน้าตรงไปยังรังมังกรเทวะเลย และถูกเผ่าพันธุ์มังกรสองสามคนสกัดกั้นไว้ตรงทางเข้าของรังมังกร 

“รังมังกรเทวะคือแดนแห่งมังกรแท้ รีบถอยกลับให้ไว มิเช่นนั้นก็จะถูกฆ่าสถานเดียว!”

มาตรแม้นว่าเป็นองครักษ์ที่เฝ้าอยู่ตรงทางเข้า ก็เป็นเผ่าพันธุ์มังกรหนุ่มที่มีสายเลือดมังกรแท้เช่นกัน แต่ละคนล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งที่ดีเลิศ วิสัยทัศน์เลิศล้ำ ลักษณะท่าทีแข็งกร้าว

หลัวซิวยืนอยู่เหนือศีรษะดูดจิต กวาดตามององครักษ์หนุ่มสองคนที่เฝ้าอยู่หน้ารังมังกรด้วยแววตาที่เรียบนิ่ง ก่อนจะเอ่ยปากพูดอย่างเย็นชา: “ไปแจ้งเอ้าเจียง บอกแค่ว่าแซ่หลัวมาตามคิดบัญชีกับมันแล้ว ให้มันออกมาพบข้า”

“โอหัง! มึงใหญ่โตมาจากที่ใด? ถึงมีสิทธิ์ให้สิทธิ์พี่เอ้าเจียงออกมาพบมึง?”

“มึงบังอาจลงมือในรังมังกรเทวะอย่างนั้นหรือ?”ถึงแม้จะรู้สึกเกรงกลัว แต่อาศัยว่าสถานที่แห่งนี้คือรังมังกรเทวะ น้ำเสียงของคนดังกล่าวจึงไม่มีท่าทีที่จะอ่อนข้อให้เลยแม้แต่น้อย 

“เพี๊ยะ!”

หลัวซิวไม่พูดพร่ำทำเพลง ฟาดฝ่ามือลงไปอีกครั้ง แล้วพูดอย่างเรียบนิ่ง: “กูไม่อยากพูดคำพูดเดิมเป็นครั้งที่สอง ถ้าเกิดมึงอยากให้กูพูดอีกครั้งละก็ มันก็จะไม่ใช่ฝ่ามือเดียวอีกแล้ว”

“ช่างปากดียิ่งนัก เจ้าคิดว่ารังมังกรเทวะคือสถานที่แบบใด? ถึงบังอาจมาจองหองที่นี่?”

มีเสียงตะคอกที่โกรธเกรี้ยวสะท้อนมา ผู้แข็งแกร่งเผ่าพันธุ์มังกรที่ท่าทีน่าเกรงขามคนหนึ่งมาถึงภายในชั่วลมหายใจเดียว ดวงตาสีทองที่เยือกเย็นคู่นั้นร่วงลงบนตัวหลัวซิว