มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2554

ยังไม่ทันสิ้นเสียงลาร์ ลาร์ก็หายวับไปจากด้านหลังหลัวซิวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ถัดจากนั้นยักษ์สูงตระหง่านที่สูงหลายร้อยเมตรก็ปรากฏในรังมังกรเทวะ

ฟึ่บ!

มือใหญ่ที่บดบังท้องฟ้าขยำกลางอากาศที่ว่างเปล่าครั้งหนึ่ง ผู้แข็งแกร่งเผ่าพันธุ์มังกรหลายรายก็ถูกบีบจนตายคาที่ ระเบิดแตกกลายเป็นหมอกเลือด 

ร่างกายของยักษ์ตรีภพที่เกะกะระราน มันเป็นเสือที่พุ่งเข้าไปในหมู่แกะชัด ๆ ภายในเวลาชั่วลมหายใจเดียว ก็ทำการสังหารเหล่าผู้แข็งแกร่งเผ่าพันธุ์มังกรที่ลงมือต่อหลัวซิวตายจนไม่เหลือซาก

ออร่าแห่งความดุร้ายโหดเหี้ยมพรั่งพรูออกไปจากตัวลาร์ แม้แต่เผ่าพันธุ์ปีศาจที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดร้ายยังเทียบเคียงกับพลังออร่านี้ไม่ได้เลย

หลัวซิวโบกมือครั้งหนึ่ง หากเขาไม่หยุดยั้ง จากความโหดร้ายของเจ้าลาร์นั่น เกรงว่าคงจะทำให้อสูรจิตทั้งปวงบนดาวมังกรฟ้าสูญพันธุ์ไปหมดแล้วล่ะ

ออร่าแห่งความดุร้ายแผ่คลุมทั้งรังมังกรเทวะ บนใบหน้าของมังกรแท้ทุกคน รวมไปถึงมังกรอาวุโสชุดคลุมยาวเขียวล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยรัศมีแห่งความหวาดผวา

พลังอำนาจของลาร์แข็งแกร่งมากเกินไป ระหว่างทั้งสองฝ่ายไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่อยู่ในระดับเดียวกันเลยด้วยซ้ำ  

“บัดนี้ เราเจรจากันดี ๆ ได้หรือยัง?”

ท่ามกลางความเงียบสงัด จู่ ๆ หลัวซิวก็เอ่ยปากทำลายบรรยากาศที่เงียบเชียบ   

“เจ้าอยากเจรจาอย่างไร?”มังกรอาวุโสชุดคลุมยาวเขียวก็สำรวมขึ้นมาเช่นกัน ถึงแม้ผลการฝึกตนของเขาจะอยู่ในแดนจักรพรรดิเทพขั้นสูง แต่เมื่อเผชิญหน้าออร่าอันน่าเกรงขามที่ดุดันอย่างยิ่งบนตัวลาร์ เขาถึงขั้นไม่มีแม้แต่ความกล้าที่จะลงมือ 

ในที่สุดเขาก็รู้สักทีว่าเหตุใดหลัวซิวถึงกล้าบุกรุกเข้ามารังมังกรเทวะคนเดียว ที่แท้เจ้าหมอนี่มีคนหนุนหลังอยู่จึงไม่เกรงกลัวใด ๆ เลยนี่เอง ไม่ได้นำเผ่าพันธุ์มังกรแท้ไปไว้ในสายตาเลยด้วยซ้ำ

สิ่งที่น่าขำคือเขายังคิดว่าฝ่ายตรงข้ามมาติดกับด้วยตนเอง มามอบสายเลือดอสูรโบราณที่ล้ำค่าอย่างยิ่งให้แก่พวกเขา

เพราะฉะนั้นมังกรอาวุโสชุดคลุมยาวเขียวจึงเข้าใจดีมาก ๆ ว่าเวลานี้เขาจำเป็นต้องก้มหน้าเท่านั้น มิเช่นนั้นละก็ รังมังกรเทวะอาจจะไม่มีทางที่จะฟื้นคืนได้ตลอดไป  

สาเหตุที่ช่วยเจ้าคาดิสลาร์นี่ออกมาจากมหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลก่อนจะมาทวงหนี้นั้น หลัวซิวย่อมมีจุดประสงค์ของตัวเองอยู่แล้ว แค่การเดินทางมาเผ่าพันธุ์มังกรในครั้งนี้ โดยส่วนใหญ่ก็หาวัตถุดิบทั้งหมดที่สูญเสียไปในหุบเขาลั่วหยุนกลับคืนมาหมดแล้ว 

ถ้าเกิดไม่มีคาดิสลาร์ หลัวซิวคาดการณ์ว่าเมื่ออาศัยศักยภาพของตนเอง การที่สามารถทวงยาเซียนกลับมาได้นั้นก็ถือว่าไม่เลวมาก ๆ แล้ว จึงยิ่งไม่ต้องพูดถึงดอกผลพิเศษเลย 

“นายท่าน หากเราล้มล้างเผ่าพันธุ์มังกรนั่น ทุกสิ่งอย่างของพวกมันก็จะตกเป็นของนายท่านอยู่ดีไม่ใช่หรือ?”ดูดจิตพูดโดยที่ไม่ค่อยเข้าใจ ในมุมมองของเขา จากศักยภาพของลาร์ สามารถล้มล้างเผ่าพันธุ์มังกรได้อย่างง่ายเลย แต่นายท่านกลับเอาทรัพยากรส่วนหนึ่งของพวกเขาเท่านั้น 

“คอยเจ้าบรรลุถึงแดนจักรพรรดิเทพก็จะทราบเอง”หลัวซิวอมยิ้มและไม่ได้อธิบายอะไรมากนัก 

เผ่าพันธุ์มังกร คือทายาทของสายเลือดอสูรดูดจิต กระทั่งบัดนี้ดูดจิตยังคงอยู่ในระดับจ้าวมหาเทพ หากบรรลุถึงระดับจักรพรรดิเทพ เช่นนั้นแม้แต่มังกรแท้ระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ถึงครานั้นจากพลังสายเลือดและศักยภาพของดูดจิต สามารถควบคุมทั้งเผ่าพันธุ์มังกรไว้ในเงื้อมมือได้ง่ายดั่งปอกกล้วยเข้าปากเลย

ซึ่งนี่ถึงจะเป็นจุดประสงค์ของหลัวซิวต่างหาก เป็นหมากก้าวต่อไปที่เขาจะเดิน หากพวกเผ่าพันธุ์มังกรแท้คิดว่าเขาเอาของแค่นี้ไปแล้วจะรู้สึกพึงพอใจละก็ เช่นนั้นพวกเขาก็ผิดอย่างมหันต์แล้วล่ะ จุดประสงค์ของเขาคือกลืนกินทั้งเผ่าพันธุ์มังกร!