มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2557

“ท่านชายหลัว ท่านมหาจักรพรรดิยุทธ์ทราบว่าท่านมาแล้ว จึงรอคอยอยู่ภายในตำหนักสำนักแล้ว”คนดังกล่าวทำท่าคารวะให้หลัวซิว แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เคารพนอบน้อม

หลัวซิวสลัดความคิดทิ้ง มองไปทางคนดังกล่าวแล้วแสยะยิ้มอย่างเยือกเย็น “โสว่หยิง เจ้ายังกล้าปรากฏต่อหน้าข้าอีกอย่างนั้นหรือ คิดว่าข้าจะไม่สังหารเจ้าหรือ?”

เขานึกไม่ถึงเลยว่าเมื่อมาถึงสำนักจักรพรรดิมรณะ ผู้ที่ออกมาต้อนรับเขาจะเป็นโสว่หยิง เมื่อปีนั้นครั้นเมื่ออยู่บนดาราเสวียนหมิง เจ้าหมอนี่ก็เข้าร่วมการรุมสังหารเขาเช่นกัน เคยร่วมมือกับผู้อื่นโจมตีเสิ่นปิงหยู 

“เหอะ ๆ เหตุใดสหายหลัวจึงต้องคิดเล็กคิดน้อยกับผู้น้อยคนหนึ่งด้วยเล่า? มหาจักรพรรดิยุทธ์อย่างข้าได้ลงโทษเขาแล้ว เจ้าหมอนี่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงบังอาจคิดไม่ดีไม่ร้ายต่อเจ้า หากไม่ใช่เพราะคำนึงถึงเรื่องที่ว่าเขาเป็นทายาทที่มีสายเลือดข้า ข้าคงถลกหนังมันออกมาตั้งนานแล้ว”

มีเสียงเสียงหนึ่งค่อย ๆ สะท้อนออกมาจากหมอกดำชี่มรณะ และเจ้าของเสียงก็ต้องมาจากมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิอยู่แล้ว 

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลัวซิวจึงทำเสียงหึอย่างเยือกเย็นทีหนึ่ง เขาต้องฟังนัยยะแฝงที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิออกเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว นั่นก็คือหวังว่าเขาจะเห็นแก่ไมตรีจิตที่โสว่หยิงเป็นทายาทที่มีสายเลือดของเขา ปล่อยเรื่องนี้ไป

โสว่หยิงก้มหน้า ภายในจิตใจเขารู้สึกช็อกเป็นอย่างมาก ครั้นเมื่อรุมสังหารหลัวซิวบนดาราเสวียนหมิง เขาคิดว่าตัวเองได้กระทำในเรื่องที่ถูกต้องมาก ๆ แต่ไม่นึกเลยว่าหลังจากกลับมาแล้ว จะถูกบรรพอาจารย์มหาจักรพรรดิยุทธ์ด่าว่ายกใหญ่

เขาคิดว่าสาเหตุที่มหาจักรพรรดิยุทธ์ด่าเขานั้น เป็นเพราะนายแห่งเผ่าจี้กลายเป็นมหาจักรพรรดิยุทธ์แล้ว และเรื่องนี้ก็มีโอกาสรุกรานเผ่าจี้สูงมาก

แต่เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึงว่ามหาจักรพรรดิยุทธ์จะเรียกหลัวซิวว่าสหายอย่างนั้นหรือ? 

บรรพอาจารย์มหาจักรพรรดิยุทธ์เป็นผู้แข็งแกร่งที่คงอยู่มาหลายร้อยล้านปีแล้วนะ ถ้าพูดถึงเรื่องตัวตนและคุณวุฒิ ทั้งมหาโลกาพันสามไม่มีผู้ใดสามารถเทียบเคียงกับเขาได้เลย หลัวซิวนี่มันมีคุณธรรมความสามารถอะไรกันแน่ ถึงมีกิตติมศักดิ์เช่นนี้?

โสว่หยิงไม่เข้าใจ แต่หลัวซิวกลับเข้าใจอยู่ การที่มหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิเรียกเขาเหมือนเป็นคนรุ่นเดียวกันนั้น นั่นก็หมายความว่ามหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิปฏิบัติต่อเขาเหมือนคนที่อยู่ในระดับเดียวกัน

มหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิมีชีวิตคงอยู่มายาวนานอย่างไม่รู้จบ ไม่มีผู้ใดฉลาดเฉียบแหลมมากกว่าเขาแล้ว หลังจากมีปฏิสัมพันธ์กับหลัวซิวมาหลายครั้ง เขาก็ค้นพบแล้วว่าจะคาดคะเนคนอย่างหลัวซิวตามทฤษฎีหลักการทั่วไปไม่ได้เด็ดขาด 

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าก็จักไว้หน้าโยหมิงหนหนึ่งก็แล้วกัน แต่ทว่าเจ้าต้องให้คำอธิบายในเรื่องนี้แก่ข้า”

หลัวซิวทำเสียงหึเบา ๆ ครั้งหนึ่ง ก่อนจะย่างเท้าเดินเข้าไปในสำนักเขาของสำนักจักรพันธ์มรณะ มาถึงตำหนักใหญ่ของสำนัก 

ภายในตำหนักใหญ่เต็มเปี่ยมไปด้วยชี่มรณะที่หนักอึ้ง ไม่มีผู้อาวุโสใด ๆ อยู่ภายในแต่อย่างใด มีเพียงมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิคนเดียวเท่านั้นที่นั่งอยู่ที่นี่