มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2568

“ทำให้ผู้อาวุโสทั้งเก้าท่านมาเสียเที่ยวเลยนะขอรับ”

ใช้ตัวสำนึกแผ่สำรวจทั้งวังเทียนหมิงรอบหนึ่ง แต่ก็ไม่เห็นร่องรอยออร่าใด ๆ ที่ชางเทียนหมิงทิ้งไว้เลย หลัวซิวจึงพูดกับเงาที่รางเลือนทั้งเก้าร่างด้วยความรู้สึกผิด 

“เรื่องนี้ไม่โทษเจ้าหรอก ชางเทียนหมิงมันเจ้าเล่ห์มากเกินไป เมื่อปีนั้นครั้นเมื่อเราร่วมมือกันสังหารมัน เดิมทีนึกว่าเป็นเรื่องที่มีโอกาสทำสำเร็จสูงมาก แต่ก็นึกไม่ถึงเลยว่าสุดท้ายจะปล่อยให้ปณิธานเสี้ยวหนึ่งของมันหนีรอดไปได้”

หนึ่งในเงาร่างส่ายหน้าไปมา แม้นใบหน้าจะรางเลือนมากจนมองไม่เห็นสีหน้า ทว่าหลัวซิวก็ยังคงได้ยินเสียงถอนหายใจของพวกเขาได้อย่างชัดเจน 

เห็นได้ชัดเจนมากเลยว่าการที่เสี้ยวจิตปณิธานของชางเทียนหมิงหายไปนั้น มันไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน 

“เศษจิตปณิธานของชางเทียนหมิงหลบหนีออกแล้ว มันต้องนอนจำศีลเพื่อฟื้นฟูศักยภาพแน่นอน และสักวันมันก็ต้องไปกู้ร่างกายตัวเองกลับมาจากแท่นบูชาเทพมารอย่างแน่นอน”

“น่าเสียดายที่เมื่อปีนั้นเราไม่สามารถสังหารมันได้อย่างแท้จริง ทำได้เพียงกดอัดผนึกร่างเนื้อมันเอาไว้ หากปล่อยให้มันยึดครองร่างกายกลับคืนไปได้ เช่นนั้นมันต้องฟื้นฟูผลการฝึกตนกลับไปถึงจุดสูงสุดได้อย่างแน่นอน ซึ่งมันเป็นภัยพิบัติต่อทุกสรรพสิ่งในจักรวาลนี้”

“คนหนุ่ม เจ้าชื่อหลัวซิวใช่หรือไม่? ในฐานะที่เป็นบำเพ็ญปรปักษ์ ผู้ซึ่งเป็นคู่อาฆาตของสวรรค์ จิตตั้งร่างผันของเราไม่สามารถออกจากโลงศพเทวในฌาปนนภาสวรรค์ได้นาน ภารกิจสำคัญสำหรับการตามหาเศษจิตปณิธานของชางเทียนหมิงนั้น คงทำได้เพียงฝากฝังให้เจ้าแล้วล่ะ”

“เราล่วงลับไปโดยไม่มีอะไรติดห่วงแล้ว แต่ถ้าเกิดปล่อยให้ชางเทียนหมิงอุบัติขึ้นมาในฟ้าดินผืนนี้อีกครั้ง ทุกสิ่งอย่างที่เราทำเมื่อปีนั้นก็จะสูญเปล่า ฝากฝังเจ้าด้วยล่ะ!”

“......”