มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2596

แต่ทว่าทั้งหมดนี้ล้วนไม่มีความเกี่ยวข้องกับหลัวซิวแล้ว เขาออกจากดาราเสินหยูอย่างรวดเร็ว แล้วควบคุมเรือรบระดับจักรพรรดิเทพลำหนึ่งมุ่งหน้าตรงไปยังดาวหิมะ

นี่คือดาราสีขาวหิมะดวงหนึ่ง มันที่อยู่ในห้วงดาราเด่นชัดมาก แค่เข้าใกล้เพียงเล็กน้อย ก็สามารถสัมผัสได้ถึงความเย็นยะเยือก และจะมีแสงกลบินออกมาจากดาวหิมะอยู่บ้างเป็นครั้งคราว ไม่ก็บินเข้าไปในดาวหิมะ ซึ่งทั้งหมดนี้ล้วนเป็นจอมยุทธ์ที่เดินทางมาฝึกฝนเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ณ ดาราดวงนี้

เหยียนเยว่เอ๋อร์และเหยียนซีโรว่ถูกหลัวซิวจัดแจงให้อยู่ภายในตำหนักวัฏสงสารเช่นเคย จากนั้นเขาก็พาดูดจิตและลาร์เข้าไปในดาวหิมะ

เริ่มตั้งแต่บริเวณรอบนอก เมื่อยิ่งเข้าใกล้แถบแกนกลางของดาวหิมะ ความเย็นยะเยือกก็ยิ่งอยู่ยิ่งเข้มข้นขึ้น เมื่อมาถึงละแวกใกล้เคียงของหุบเขาหิมะเยือก ความหนาวเย็นของที่นี่ก็สามารถทำให้ผู้แข็งแกร่งมกุฎเทพช่วงปลายหลบเลี่ยงได้แล้ว

จีเสี่ยวจื่อและหนิงหานยู่ต่างบรรลุถึงแดนจ้าวมหาเทพแล้ว มิเช่นนั้นละก็ พวกนางอาจจะไม่มีแม้แต่ความสามารถในการหลบหนีเข้าไปในหุบเขาหิมะเยือก

เบิ่งมองออกไปไกล ๆ นี่คือหุบเขาขนาดใหญ่ที่เกิดจากการก่อตัวของหิมะ สาเหตุที่เรียกมันว่าหุบเขาหิมะเยือกนั้น นอกจากเป็นเพราะภายในหุบเขามีหิมะสีขาวกองอยู่เป็นจำนวนมากแล้ว ส่วนบนของหุบเขามีกำแพงน้ำแข็งกั้นอยู่หนึ่งชั้น ราวกับท้องฟ้าถูกน้ำแข็งผนึกไว้ยังไงอย่างนั้น ฉะนั้นถึงได้เรียกว่าหุบเขาหิมะเยือก

ปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาดประเภทนี้ อาจจะทำให้คนจำนวนมากคิดว่ามันเป็นความมหัศจรรย์ที่ธรรมชาติรังสรรค์ แต่ทว่าหลัวซิวกลับไม่คิดเช่นนั้น

อดีตเขาไม่เคยมาหุบเขาหิมะเยือก ทว่าหลังจากเข้ามาถึงที่นี่แล้ว และเห็นปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาดเช่นนี้ เขาก็รู้แล้วว่าบริเวณรอบ ๆ ของหุบเขาหิมะเยือกนี้มีค่ายกลขนาดใหญ่จัดวางอยู่หนึ่งค่าย

ซึ่งค่ายกลดังกล่าวได้ทำการดูดซับพลังกฎธาตุน้ำแข็งของดาวหิมะดวงนี้เองโดยธรรมชาติ ส่งผลให้ค่ายกลเกิดการโคจรตลอดทั้งปี ก็ไม่รู้เช่นกันว่าค่ายกลนี้คงอยู่มายาวนานมากเพียงใดแล้ว หลายจุดของค่ายกลเริ่มมีการคลายตัว เพราะฉะนั้นถึงได้มีออร่าเย็นเยือกรั่วไหลออกมาจากภายใน

หลัวซิวไม่ได้บุกไปไหนมั่วซั่วแต่อย่างใด แต่เป็นการสำรวจลายเส้นของค่ายกลที่อยู่ภายในหุบเขาหิมะก่อน เขาพบว่าค่ายกลดังกล่าวไม่ใช่ค่ายสังหารและค่ายยากเย็น แต่เป็นค่ายกลที่ผนึกรวมมาจากออร่าเย็นเยือก น่าจะใช้เพื่อเป็นตัวช่วยในการฝึกตน 

“น่าจะเคยมีผู้แข็งแกร่งกฎธาตุน้ำแข็งคนหนึ่งเคยฝึกตนอยู่ที่นี่”หลัวซิวคาดการณ์ในใจคนเดียว 

กาลเวลาที่จักรวาลกันดารคงอยู่มานั้นยาวนานอย่างยิ่ง ในยุคไท่ชูอันเก่าแก่ เกณฑ์ฟ้าดินในจักรวาลกันดารนั้นสมบูรณ์แบบอยู่ แต่ทว่าหลังจากผ่านภัยพิบัติและสงครามใหญ่การเข่นฆ่ามาครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้เกณฑ์ฟ้าดินของดาราจักรวาลผืนนี้พังทลาย ส่งผลให้จอมยุทธ์ในยุคหลังสามารถฝึกตนสูงสุดได้เพียงแดนเทพมารระดับหก หากอยากบรรลุสู่เทพมารระดับเจ็ด ก็มีเพียงเข้าไปในฟ้าดินที่โลกมหาศักดิ์ทั้งแปดคงอยู่เท่านั้นถึงจะสามารถทำได้

ทว่าท้ายที่สุดแล้วโบราณสถานบางส่วนที่เก่าแก่ก็คงอยู่มาจวบจนปัจจุบันอยู่ดี ยกตัวอย่างเช่นหุบเขาหิมะเยือกแห่งนี้ หลัวซิวสันนิษฐานว่านี่คือโบราณสถานในยุคไท่ชู เขายืนอยู่ขอบนอกของหุบเขาหิมะ ตัวสำนึกกลับเริ่มสำรวจส่วนลึกของหุบเขาหิมะแล้ว สัมผัสออร่าธาตุน้ำแข็งขั้น 9 ตลอดจนขั้น 10 ได้