ตอน บทที่ 2597 จาก มหายุทธ์ สะท้านภพ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 2597 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายประวัติศาสตร์ มหายุทธ์ สะท้านภพ ที่เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
หุบเขาหิมะเยือกยิ่งอันตราย หลัวซิวก็ยิ่งเป็นห่วงความปลอดภัยของหนิงหานยู่และจีเสี่ยวจื่อ อดีตยัยหนูสองคนนี้เคยอยู่ข้างกายเขานานมาก ๆ ความรู้สึกของเขาที่มีต่อพวกนางนั้น ก็เหมือนน้องสาวแท้ ๆ เลย
หลัวซิวให้ความสำคัญกับมิตรสหายที่อยู่ข้างกายมากเช่นนี้ แล้วจะนับประสาอะไรกับยู่เอ๋อร์และเสี่ยวจื่อที่เขามองเป็นน้องสาวแท้ ๆ เล่า?
เงาร่างของเขากระพริบ แล้วเข้าไปในส่วนลึกของหุบเขาหิมะอย่างรวดเร็ว บัดนี้ดูดจิตและลาร์ก็ไม่ได้พูดอะไรเช่นกัน ต่างตามอยู่ด้านหลังหลัวซิวอย่างเชื่อฟังคำสั่ง
หลังจากผ่านไปพักหนึ่ง กฎธาตุน้ำแข็งที่ตลบฟุ้งอยู่ในหุบเขาหิมะก็บรรลุถึงขั้น 10 แล้ว หลัวซิวสัมผัสพลังออร่าของยู่เอ๋อร์และเสี่ยวจื่อได้เสี้ยวหนึ่ง นี่จึงทำให้เขายืนยันได้แล้วว่ายัยหนูสองคนนั้นเข้ามาในนี้จริง ๆ
ไม่นานนัก หลัวซิวก็มาถึงเขตพื้นที่ที่เป็นแกนกลางสุดของหุบเขาหิมะ เมื่อมาถึงที่นี่เขาก็มองเห็นบ่อน้ำที่สร้างมาจากผลึกน้ำแข็งหนึ่งแห่ง ตรงกลางของบ่อน้ำมีแท่นบูชาที่ตั้งตระหง่านหนึ่งแท่น ภายในบ่อน้ำบริเวณรอบ ๆ แท่นบูชามีน้ำที่มีรัศมีสีฟ้าอ่อนเป็นประกายระยิบระยับ
“วารีหนาวสำท้าน?”
หลัวซิวเดินตรงไปอย่างรวดเร็ว พบว่าน้ำที่อยู่ในบ่อน้ำแห่งนี้คือสีฟ้า จึงมีรัศมีแห่งความแปลกใจทะลุออกมาจากแววตาเล็กน้อย
วารีหนาวสำท้านคือของล้ำค่าชนิดหนึ่ง และเป็นวัตถุดิบเช่นกัน ยิ่งกว่านั้นคือขณะที่กลั่นยาและหลอมอาวุธบางอย่าง ก็จำเป็นต้องใช้เจ้าสิ่งนี้เช่นกัน
วารีหนาวสำท้านเป็นสิ่งที่ผนึกรวมมาจากพลังกฎธาตุน้ำแข็งขั้น 10 แต่ทว่าวารีหนาวสำท้านยังไม่ใช่ของที่ล้ำค่าที่สุดของที่นี่ แต่เป็นหอกยาวสีขาวหิมะล้วนที่อยู่บนแท่นบูชา
“หรือว่ายัยหนูสองคนนั้นบุกเข้าไปในค่ายสังหารแล้ว?”หลัวซิวขมวดคิ้วลง จากศักยภาพของยัยหนูทั้งสองคนนั้น หากบุกเข้าไปในค่ายสังหาร เกรงว่าคงจะถูกสังหารจนไม่เหลือซากภายในเสี้ยววินาทีเลย
แต่เขาก็ปฏิเสธความเป็นไปได้นี้ไปอย่างรวดเร็ว ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่าหนิงหานยู่และจีเสี่ยวจื่อไม่มีทางไม่ทราบความรู้ทั่วไปแค่นี้ หนิงหานยู่ได้หลอมรวมกับหินนิรันดร์ ต่อให้นางจะถูกค่ายสังหารฆ่าไปแล้ว หินนิรันดร์ก็ไม่มีทางถูกทำลาย แต่ที่นี่กลับไม่มีออร่าของหินนิรันดร์หลงเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อย
แผ่ขยายตัวสำนึกออกไป ญาณเทวร่างมนุษย์ที่อยู่ในตัวหยั่งรู้ลืมตาทั้งสองข้างขึ้นมา แสงสีทองขึ้น ๆ ลง ๆ พลังตัวสำนึกถูกเขาโคจรถึงขีดสูงสุด ทำการสำรวจทุกซอกทุกมุมของหุบเขาหิมะแห่งนี้
หลังจากผ่านไปพักหนึ่ง ก็มีความรู้สึกที่เหมือนยกภูเขาออกจากอกปรากฏบนใบหน้าหลัวซิว เขาค้นพบร่องรอยของค่ายกลซ่อนงำหนึ่งในตำแหน่งที่อยู่ห่างจากบ่อน้ำแห่งนี้หลายร้อยเมตร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...