มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2666

แตกต่างจากมหาโลกาพันสาม ในโลกมหาศักดิ์แปดทิศนี้ไม่ใช่แค่อาวุธใด ๆ ที่มีสิทธิ์ถูกเรียกว่าทหารจักรวรรดิ

การแบ่งประเภทของอาวุธและอาวุธวิเศษคือจากระดับหนึ่งระดับเก้า จากต่ำไปสูง และที่สูงกว่าอาวุธเทพระดับเก้าคือ อาวุธราชาเทพ สมบัติมกุฎเทพ ทหารจักรพรรดิ และทหารจักรวรรดิเลิศล้ำ!

อาวุธราชาเทพสามารถสร้างขึ้นได้โดยผู้แข็งแกร่งราชาเทพระดับเก้าเท่านั้น ในขณะที่สมบัติมกุฎเทพสร้างขึ้นมาจากมือของมกุฎเทพระดับเก้า และทหารจักรวรรดินั้นถูกสร้างขึ้นโดยผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิเทพระดับเก้า

และทหารจักรวรรดิเลิศล้ำเป็นอาวุธวิเศษของผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ระดับ พลังแข็งแกร่งมากนัก ไม่มีอาวุธใดเทียบได้

ด้านหนึ่งของโลกมหาศักดิ์ ยกตัวอย่างโลกกร้าง จำนวนของผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ระดับเก้านั้นหายากอย่างยิ่ง ยกเว้นการสืบทอดอันทรงพลังเหล่านั้นที่มีการสืบทอดจากอาวุธเทพมหาศักดิ์ปกป้อง ทหารจักรวรรดิเลิศล้ำก็กล่าวได้ว่าเป็นอาวุธที่ทรงพลังที่สุดแล้ว

สำหรับต้นกำเนิดของทหารจักรวรรดิเลิศล้ำนี้ ก็เป็นรางวัลที่ราชาเทพว่านเริ่นได้รับจากไท่ซ่างฉิงในการติดตามในอดีต

ในเวลานั้น ไท่ซ่างฉิงยังไม่กลายเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด ครั้งหนึ่งเคยพบกับศัตรูที่แข็งแกร่งซึ่งฝึกฝนจนถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ระดับเก้า หลังจากใช้ทุกวิธีฆ่าอีกฝ่ายแล้วก็แย่งทหารจักรวรรดิเลิศล้ำชิ้นนี้มาได้

รอบ ๆ ยอดเขาโดดเดี่ยวมีออร่าดุดัน ออร่าเหล่านี้ถูกทิ้งไว้โดยราชาเทพว่านเริ่น ซึ่งครั้งหนึ่งเคยปิดกั้นฝุกตนอยู่ที่นี่ เวลาผ่านไปเนิ่นนาน ราชาเทพได้หายไปตามกาลเวลาแม่น้ำแห่งประวัติศาสตร์ที่ยาวนาน แต่ออร่าของเขากลับมีอยู่ตลอดกาล

หลัวซิวเดินไปที่ยอดเขาโดดเดี่ยวทีละก้าวและผู้อาวุโสอีกห้าคนยกเว้นผู้อาวุโสใหญ่อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วนี่คือดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของอาจารย์ปู่ แค่ศิษย์คนหนึ่งจะบุกเข้าไปดูถูกได้อย่างไร?

เมื่อผู้อาวุโสคนหนึ่งกำลังจะต่อว่าเขา จู่ ๆ ลวี่โหลวก็เดินมา เดินตามหลังหลัวซิว

“เงียบ...”

ผู้อาวุโสใหญ่ชำเลืองมองผู้อาวุโสอีกห้าคน ก่อนหน้านี้เขาเพียงแค่คาดเดาเท่านั้น แต่เมื่อได้เห็นท่าทีของเจ้าอาจารย์ประมุขเขาที่มีต่อหลัวซิว ผู้อาวุโสใหญ่ก็รู้ว่าเขาเดาถูกต้อง

หลัวซิวคนนี้เป็นผู้แข็งแกร่งลึกลับที่ครั้งหนึ่งที่อาจารย์ปู่ราชาเทพว่านเริ่นเคยถูกติดตาม เขากลับชาติมาเกิดแล้ว!

ผู้อาวุโสทั้งห้าไม่รู้ว่าผู้อาวุโสใหญ่หมายถึงอะไร แต่พวกเขาเห็นความจริงจังในดวงตาของผู้อาวุโสใหญ่ และเห็นว่าเจ้าอาจารย์ประมุขเขากำลังเดินตามหลังหลัวซิวจริง ๆ ในใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความสงสัยและประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่ง .

ดูเหมือนว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้ตั้งแต่หลัวซิวมาถึงภูเขาว่านเริ่น ทุกอย่างก็แปลกและประหลาดขึ้นมา

ตลอดมา ไม่มีใครสามารถเดินไปถึงยอดยอดเขาเดี่ยวได้ แต่หลัวซิวก็เดินไปถึงประตูพระราชวังโบราณบนยอดยอดเขาเดี่ยวได้อย่างง่ายดาย ราวกับกำลังเดินเล่นอยู่ในสวน

ที่ประตูพระราชวังมีรูปแกะสลักเจดีย์และที่ประตูด้านซ้ายมีรูปคนยืนเอามือไพล่หลังมองลงมา

ประตูด้านขวาเป็นรูปที่สวมชุดเกราะล้อมรอบด้วยแสงเทวแหงนมองร่างที่ประตูด้านซ้ายด้วยสายตาที่เคารพ

เป็นครั้งแรกที่ลวี่โหลวมาถึงหน้าประตูพระราชวังยอดเขาเดี่ยว ประมุขเขาและผู้อาวุโสในรุ่นก่อน ๆ จะรู้สึกถึงความต่อต้านอย่างมากเมื่อพวกเขามาที่นี่ แต่คราวนี้ที่เดินตามหลังนายท่านไม่ได้ถูกขวางกั้นใดๆก็มาถึงที่นี่แล้ว

นางยังเห็นภาพสองภาพที่ประตูพระราชวัง ภาพหนึ่งที่ประตูด้านขวาเป็นภาพของอาจารย์ปู่ราชาเทพว่านเริ่น สำหรับรูปแผ่นหลังที่สลักไว้ที่ประตูด้านซ้าย ก็รู้เลยว่าต้องเป็นนายท่านอย่างไม่ต้องสงสัย

ในขณะนี้ นางกำลังเดินตามหลังหลัวซิว เงยหน้าขึ้น สิ่งที่นางเห็นคือแผ่นหลังของเขา เหมือนกับแผ่นหลังประตูด้านซ้าย

ใครก็ตามที่มาที่นี่จะถูกขวางกั้นโดยรัศมีของราชาเทพว่านเริ่น แม้แต่ผู้สืบทอดที่สืบต่อมาของภูเขาว่านเริ่นก็ไม่มีข้อยกเว้น

แต่มีเพียงหลัวซิวเท่านั้นที่มาที่นี่โดยไม่มีการขวางกั้นใด ๆ โดยธรรมชาติแล้วมันเป็นเพราะเขาการวิวัฒนาการออร่าของไท่ซ่างฉิงออกมาด้วยวิถีไร้ลักษณ์

ไม่มีใครคุ้นเคยกับไท่ซ่างฉิงมากกว่าเขาเพราะเขาเองคือไท่ซ่างฉิงที่กลับชาติมาเกิด

มาถึงที่นี่จะถูกขวางกั้นโดยออร่าของราชาเทพว่านเริ่น แต่เมื่อออร่าของไท่ซ่างฉิงปรากฏขึ้นที่นี่เท่านั้น ออร่าของราชาเทพว่านเริ่นจะเปิดทางให้นายท่าน!

“เฮ้อ...”

หลัวซิวถอนหายใจ ในบรรดาผู้ที่ติดตามเขาในอดีต ราชาเทพว่านเริ่นสามารถเรียกได้ว่าเป็นคนที่ภักดีที่สุด

หากไม่ใช่เพราะความภักดีของราชาเทพว่านเริ่น ไท่ซ่างฉิงในอดีตจะไม่เลือกที่นี่หลังจากกลับชาติมาเกิด

ในแผนการของไท่ซ่างฉิงในอดีต หากเขากลับชาติมาเกิดประสบความสำเร็จ และกลับมาสู่โลกมหาศักดิ์จากจักรวาลกันดาร สถานที่แรกที่เขาจะมาคือภูเขาว่านเริ่นในโลกร้าง!

ชาติที่แล้วทุกอย่างถูกวางแผนไว้ แต่ถึงเขาจะวางแผนได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งวางแผนโลกทั้งใบ แล้วไงล่ะ?

ผู้คนรอบตัวเขาก็หายไปตามกาลเวลา เช่น เมิ่งเสี้ย เช่นเทียนหย่ง และเช่นหวูชวง...

หลัวซิวถอนหายใจ ก้าวเดินไปโดยไม่เอื้อมมือ ประตูพระราชวังซึ่งปิดมาเนิ่นนานเปิดออกโดยอัตโนมัติ เกิดเสียงดังกึกก้อง

พื้นที่ในพระราชวังไม่ใหญ่มาก มีฟูกอยู่ตรงกลางซึ่งเคยเป็นสถานที่ฝึกฝนของราชาเทพว่านเริ่นและชั้นวางเรียงเป็นแถวรอบ ๆ แสดงรายการสมบัติทุกชนิด แสงเทวแสงส่องประกายเจิดจ้า ทำให้ผู้คนตื่นตาตื่นใจและตาลาย

ในบรรดาสมบัติเหล่านี้ ยาเซียน โอสถเซียนมีจำนวนมากที่สุดคือ ยังมีกรองแก้วโลหิตดั้งเดิมมากมาย แม้กระทั่งกรองแก้วม่วงดั้งเดิมยังมีหินบรรพไท่ชูขนาดเท่ากำปั้น!