มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2721

จากผลการฝึกตนในปัจจุบันของหลัวซิว การฉีกทำลายพื้นโลกปริภูมิเป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายดั่งปอกกล้วยเข้าปากแล้ว 

เมื่อกลับมาถึงห้วงดาราของมหาโลกาพันสาม หลัวซิวก็สามารถสัมผัสออร่าเกณฑ์ฟ้าดินที่ขาดตกบกพร่องของที่นี่ได้อย่างชัดเจนเลย การฝึกตนถึงเทพมารระดับหกในสถานที่เช่นนี้ถือเป็นขีดจำกัดแล้ว อย่าคิดว่าจะสามารถตระหนักรู้ในเกณฑ์ แล้วบรรลุสู่แดนเทพมารระดับเจ็ดได้

สำหรับหลัวซิว มหาโลกาพันสามในปัจจุบันไม่มีสิ่งใดที่น่าอาลัยอาวรณ์แล้ว เขาพาลาร์มาถึงดาราจี้โดยตรง

ถึงแม้หลังจากเผ่าจี้อพยพออกไปแล้ว หอยอดอัมพรก็กลับมาเจริญรุ่งเรืองใหม่อีกครั้ง ทว่าเนื่องจากเกรงกลัวเผ่าจี้ หอยอดอัมพรจึงไม่ได้เปลี่ยนชื่อของดาราดวงนี้ให้กลับไปเป็นเหมือนเก่า

การกลับมาในครั้งนี้ หลัวซิวก็ไม่มีความคิดที่จะไปหาเรื่องผู้อื่น เขาและลาร์มาถึงส่วนที่ลึกที่สุดของเทือกเขาลั่วหยุน 

จากผลการฝึกตนแดนเทพมารระดับหกขั้นสูง อาศัยการวิวัฒนาการและอนุมานของวิถีไร้ลักษณ์ ควบคู่กับวิชาวิถีค่ายที่เขายึดกุม หากเป็นมหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลที่อยู่ในสภาวะขั้นสูงสุด หลัวซิวต้องไม่มีทางทลายมันได้อยู่แล้ว 

แต่มหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลนี้คงอยู่มายาวนานอย่างไม่รู้จบแล้ว ทุกสรรพสิ่งในโลกหล้า ไม่มีสิ่งใดที่สามารถต้านทานการชะล้างจากกาลเวลาได้ แม้นพลานุภาพของค่ายกลนี้จักยังทรงพลังอยู่เช่นเคย แต่ก็มีโอกาสที่จะทลายมันได้เช่นกัน 

“สิงเทียน สวรรค์ทั้ง 12 แห่งยุคไท่ชู ซึ่งเป็นผู้แข็งแกร่งที่ถูกจัดอยู่ในอันดับสอง!”

ใช้เวลาไปเกือบหนึ่งเดือน หลัวซิวก็จัดวางธงค่ายไปร้อยกว่าผืน ในที่สุดถึงจะทลายค่ายกลของสถานที่แห่งนี้ได้ มหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลไม่คงอยู่อีกต่อไปแล้ว ลาร์ก็ถือว่าได้รับอิสรภาพโดยสิ้นเชิงเช่นกัน 

ศิลาเทวชิงเทียนถูกหลัวซิวเก็บกลับเข้าไปใหม่ ส่วนพลังแห่งสิงเทียนที่คงอยู่ในมหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลในตอนแรกก็ถูกหลัวซิวเก็บเข้าไปในเตากลั่นนภาจื่อเซียว 

พลังแห่งสิงเทียน ควบคุมเทวทัณฑ์เทียนเต้า ซึ่งเป็นหนึ่งในพลังแห่งสวรรค์ทั้ง 12 ประเภทที่ขึ้นชื่อว่ามีพลังโจมตีเป็นหนึ่ง!

ตำนานเล่ากันว่ามีเพียงพลังแห่งชิงเทียนที่ไม่ดับสูญ ถึงจะสามารถต้านทานพลังโจมตีจากพลังแห่งสิงเทียนได้

และโชคดีเหมือนกันที่ระดับขั้นของพลังแห่งสิงเทียนนี่ไม่สูง ซึ่งมีบ่อเกิดมาจากมือของเทพมารระดับแปดคนหนึ่ง หลัวซิวใช้เตากลั่นนภาจื่อเซียวทำการผนึกมันเอาไว้ แล้วใช้วิถีไร้ลักษณ์อนุมานความลี้ลับที่แฝงซ่อนอยู่ภายใน

จากการที่แดนผลการฝึกตนเพิ่มขึ้น การปรับปรุงและตระหนักรู้ในวิถีไร้ลักษณ์ของหลัวซิวก็ยิ่งอยู่ยิ่งดีเลิศขึ้น จากแดนปัจจุบันของเขา สามารถปลดปล่อยพลังแห่งเกณฑ์ระดับเทพมารระดับเจ็ดออกมาได้อย่างง่ายดายเลย 

ทว่าเขากลับยังไม่พอใจต่อสภาพการณ์ในปัจจุบัน ท้ายที่สุดแล้วเกณฑ์ทั่วไปในจักรวาลฟ้าดินก็มีขีดจำกัดอยู่ดี หากสามารถวิวัฒนาการพลังแห่งสวรรค์ที่อยู่เหนือเกณฑ์ทั่วไปออกมาผ่านวิถีไร้ลักษณ์ เช่นนั้นวิถีไร้ลักษณ์ของเขาถึงจะถือว่าบรรลุผลอย่างแท้จริง

โลงศพเทวฌาปนนภาสวรรค์บนแท่นบูชาเทพมารหายไปแล้ว เมื่อหลัวซิวมาถึงหุบเขาทุคติ วังเทียนหมิงก็หายไปแล้วเหมือนกัน เมื่อนึกถึงพลังแห่งปรโลกที่ถูโยวหมิงยึดกุม หลัวซิวจึงกำหนดคิ้วลงไปอย่างควบคุมไม่ได้

เรื่องราวที่เกิดขึ้นในภพชาตินี้มีเยอะเกินไป แต่ก็ยังมีจุดที่น่าสงสัยอีกเยอะมาก ๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่เขา ณ วินาทีนี้ยังไม่สามารถคลี่คลายได้

ลาร์เดินตามอยู่ด้านหลังหลัวซิวอย่างเงียบ ๆ ถึงแม้จะเอาศิลาเทวชิงเทียนออกมาจากเทือกเขาลั่วหยุนแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้รีบย้อนกลับไปยังโลกร้างเช่นกัน แต่เป็นการเปลี่ยนทิศทาง มุ่งหน้าไปดาราเมฆาทมิฬอีกครั้ง

ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา หลัวซิวรู้สึกมาโดยตลอดเลยว่าดาราเมฆาทมิฬไม่ใช่สถานที่ธรรมดาทั่วไป เขาผีเก้าและนิรยะเพชฌฆาตของที่นี่เปี่ยมล้นไปด้วยความลึกลับ มาตรแม้นว่าผู้ที่มีผลการฝึกตนบรรลุถึงเทพมารระดับหกในมหาโลกาพันสาม ก็ไม่สามารถเข้าไปยังส่วนที่ลึกที่สุดของทั้งสองสถานที่แห่งนี้ได้

ปัจจุบันผลการฝึกตนของตัวเขาเองบรรลุถึงเทพมารระดับหกขั้นสูงแล้ว ศักยภาพที่แท้จริงเทียบทัดเทพมารระดับแปด ในเมื่อกลับมาแล้ว จึงย่อมต้องไปทั้งสองสถานที่นั้นเป็นธรรมดาอยู่แล้ว ไปดูซิว่าตกลงมีอะไรซ่อนอยู่ภายในกันแน่

โดยส่วนใหญ่แล้วจะมีคนเดินทางไปเขาผีเก้าน้อยมาก ๆ เนื่องจากที่นี่มืดทึบน่ากลัวไม่ว่า ปกติยังมีระลอกคลื่นที่ดูดกลืนตัวสำนึกวิญญาณปรากฏเป็นระยะอีกด้วย หากไม่ทันได้ระวัง ก็อาจจะมีโอกาสดับสลายสูญสิ้น ตายอยู่ที่นี่ได้

หากลึกเข้าไปอีกละก็ ในเขาผีเก้ายังมีรัศมีดำปรากฏอีกด้วย และพลังโจมตีของรัศมีดำเหล่านั้นก็แข็งแกร่งมากด้วย สามารถฉีกกระชากเกราะป้องกันร่างเนื้อของจอมยุทธ์ได้อย่างง่ายดาย

เมื่อปีนั้นเขาก็ได้รับไผ่เทวดวงครามหนึ่งต้นจากที่นี่นี่แหละ ซึ่งเป็นสมบัติที่จอมยุทธ์กลั่นร่างต่างใฝ่ฝัน

หลัวซิวให้ลาร์รออยู่ด้านนอก เนื่องจากเขาก็ไม่ทราบเช่นกันว่ามีภยันตรายแบบใดซ่อนอยู่ในส่วนลึกของเขาผีเก้า อย่างไรเสียศักยภาพของลาร์ก็เป็นเพียงเทพมารระดับเจ็ด

ไม่นานนัก หลัวซิวก็มาถึงส่วนลึกของเขาผีเก้า ต้นยาเซียนที่เป็นทำนองเดียวกันกับสมุนไพรมังกรสามสีที่พบเห็นระหว่างทาง เขาก็รวดเก็บเกี่ยวมาเช่นกัน ถึงแม้จะไม่มีประโยชน์อะไรต่อเขาแล้ว แต่ต้นยาเซียนประเภทนี้เป็นสิ่งที่สามารถนำมากลั่นเป็นยาเซียนกลั่นร่าง มาตรแม้นว่าอยู่ในโลกมหาศักดิ์ทั้งแปด มันก็เป็นของดีที่อุปสงค์มากกว่าอุปทานเช่นกัน 

รัศมีดำที่สามารถฉีกกระชากเทพมารระดับหกให้แหลกเป็นชิ้น ๆ พุ่งตัดสลับไปมา ส่วนหลัวซิวกลับไม่ได้ใช้ของขลังคุ้มกันใด ๆ แม้แต่ชิ้นเดียว แค่อาศัยร่างยุทธ์ร่างเนื้อที่เกะกะระราน ฝ่าฟันเข้ามาโดยตรง

หลังจากเข้ามาถึงจุดที่ลึกเข้ามาสิบไมล์อีกครั้ง รัศมีดำที่ตัดสลับไปมาก็ทรงพลังมากยิ่งขึ้น เริ่มมีออร่าพลังเต๋าของพลังแห่งเกณฑ์แฝงซ่อนอยู่เล็กน้อย ราวกับออร่าประเภทนี้สามารถฉีกกระชากทุกสิ่งอย่าง บดขยี้ทุกสรรพสิ่ง!

“เตี๊ยง! เตี๊ยง! เตี๊ยง! ……”

รัศมีดำทั้งหลายพุ่งชนเข้ากับร่างกายเขา ถึงแม้ก็ยังไม่สามารถทลายเกราะป้องกันร่างเนื้อของหลัวซิวได้อีกเช่นเคย แต่กลับทำให้ปราณเลือดในร่างกายเขาสั่นสะเทือน ทุกการโจมตีของรัศมีดำทุกดวง ล้วนสามารถเทียบทัดพลังที่ทุ่มสุดกำลังสามารถของอาวุธเทพระดับเจ็ดหนึ่งชิ้น

หลัวซิวหรี่ตาลง เนื่องจากถึงแม้จะมาถึงจุดนี้แล้ว ตรงหน้าก็ยังคงมีเส้นทางให้เดินไปอีกไกลมาก ๆ

เขาไม่ได้ลังเลใจ แต่เป็นการมุ่งหน้าเดินต่อไป หลังจากทะลุผ่านเขตพื้นที่นี้อีกครั้ง สิ่งที่ปรากฏก็ไม่ใช่รัศมีสีดำแล้ว แต่เป็นรัศมีสีทองมืด

รัศมีสีทองมืดเหล่านี้ไม่ใช่รัศมีเทวธรรมดา ๆ อีกต่อไปแล้ว แต่มันสามารถแปรเปลี่ยนเป็นอาวุธต่าง ๆ บ้างก็ประกอบเป็นลักษณะรูปร่างดาบกระบี่ บ้างก็ประกอบเป็นหอกยาว หอกยุทธ์สีทองมืด ซึ่งแปลกพิสดารมาก 

“ตู้มม!”

ภายในเสี้ยววินาทีที่หลัวซิวปรากฏที่นี่ อาวุธที่มีรัศมีสีทองมืดเป็นประกายระยิบระยับก็พุ่งเบียดเสียดกันเข้ามา 

ณ เสี้ยววินาทีนั้น หลัวซิวถึงขั้นสัมผัสภัยคุกคามจากความตายได้เสี้ยวหนึ่ง ซึ่งนี่ก็หมายความว่าพลังโจมตีทั้งหมดที่เขาต้องเผชิญหน้าด้วย ทุกพลังโจมตีล้วนเท่ากับพลังโจมตีของผู้แข็งแกร่งเทพมารระดับแปดแล้ว!

“เวิ่งง!”

ร่างกายเขาสั่นเทิ้ม ก่อนจะมีรัศมีเทวที่ใสดุจผลึกแย้มบานออกมา ยันต์ค่ายทั้ง 99 ที่อยู่บนตัวสว่างไสว พลังของร่างยุทธ์ร่างเนื้อก็ถูกเขากระตุ้นจนถึงขีดสูงสุดเช่นกัน 

“เตี๊ยงง!”