มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 275

ภายในระยะเวลาอันรวดเร็ว หมาป่าทมิฬที่กระโจนมาหาหลัวซิวทุกตัว ร่วงลงบนพื้น เลือดไหลนองเหมือนน้ำ หน้าผากละเอียดเป็นผุยผง

จากตัวสำนึกราชายุทธ์ขั้น2 ของหลัวซิวในตอนนี้ ใช้วิชาลับจู่โจมวิญญาณในพลังก่อรวมวิญญาณ สามารถฆ่าตัวหยังรู้ของปรมาจารย์ยุทธ์ฝึกจิตขั้นปฐมภูมิได้อย่างง่ายดาย

ส่วนฝึกจิตขั้นกลางขึ้นไป โดนการโจมตีจู่โจมวิญญาณ ไม่ตายก็บาดเจ็บสาหัส

ยิ่งไปกว่านั้น ผลการฝึกตนของหลัวซิว อยู่ในแดนฝึกจิตขั้น7 เจอกับหมาป่าทมิฬที่พละกำลังแข็งแกร่งสุดแค่ฝึกจิตระดับ5 แน่นอนว่ามีพละกำลังในการบดขยี้

ตู้ม!

หลัวซิวเข้าไปใกล้หมาป่าทมิฬฝึกจิตระดับ5 ตัวหนึ่ง ด้วยความเร็วดั่งสายฟ้า กระบี่ยุทธ์ด้านหลังยังไม่ออกจากฝัก เขาเหวี่ยงหมัดออกไป แสงกระบี่เปลวไฟดำก่อตัวพุ่งออกไป ฟาดฟันลงบนตัวของหมาป่าทมิฬอย่างรุนแรง

ตัวของหมาป่าทมิฬโดนฟันจนแยกเป็นสองส่วน เลือดทะลักออกมา เลอะเต็มพื้นที่รกร้าง

นี่เป็นการบดขยี้ของพละกำลัง ภายในเวลาอันรวดเร็ว ถูกบดขยี้อยู่ฝ่ายเดียว ไม่มีโอกาสให้ตั้งตัว โดนฆ่าตายในพริบตา

ระบบนักยุทธ์ ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรืออสูรกาย ล้วนเคร่งครัดกับระดับขั้น ผู้ที่มีแดนฝึกตนสูง ก็สามารถบดขยี้ผู้ที่ต่ำกว่า ยิ่งไปกว่านั้น หลัวซิวไม่เพียงแต่มีแดนฝึกตนสูง แถมยังเป็นคนประหลาด ที่สามารถท้าประลองฆ่าคู่แข่งข้ามขั้นได้อีกด้วย

หลัวซิวปรากฏตัวในระยะเวลาสั้นๆ การต่อสู้ได้จบลงแล้ว

หมัดเดียวระเบิดหมาป่าทมิฬสิบกว่าตัว

ฆ่าหมาป่าทมิฬสิบตัวภายในระยะเวลาสั้นๆ

ฆ่าหัวหน้าหมาป่าทมิฬระดับฝึกจิตขั้น5 3 ตัว ได้ภายในสามหมัด!

เจอหลัวซิวที่มีพละกำลังบดขยี้ฝึกจิต แดนใหญ่เช่นนี้ ฝูงหมาป่าทมิฬ ไม่มีโอกาสแม้แต่จะหนี

ขณะนั้นหลัวซิวหันหน้ามาช้าๆ สายตาหยุดลงที่หลินเจียเอ๋อร์ ที่โดนนักยุทธ์สิบกว่าคน คุ้มกันอยู่ตรงกลาง

นักยุทธ์หอหย่งชางจำนวนมาก ล้วนมีสีหน้าตระหนก เพราะชื่อเสียงดุดันในภายนอกของหลัวซิว ฆ่าคนนับไม่ถ้วน ขืนมีเจตนาไม่ดีขึ้นมา พวกเขาคงต้านทานไม่ได้

หลัวซิวสังเกตเห็นสีหน้าของคนพวกนี้ แต่เขาไม่สนใจ เพราะบนโลกนี้ บางครั้งก็จำเป็นต้องทำให้คนกลัวคุณ จะได้ไม่ถูกใครก็ได้มาหาเรื่องคุณ ลดความวุ่นวายไปได้มาก

บางครั้งก็จำเป็นต้องไม่ทำตัวเป็นจุดสนใจ และบางครั้งการไม่ทำตัวให้เป็นจุดสนใจ ก็ทำให้คนเข้าใจว่ารังแกได้ง่าย

คนอื่นจะมองเขายังไง หลัวซิวไม่สนใจสักนิด เขาฆ่าคนเยอะมากก็จริง แต่ก็เป็นคนที่สมควรโดนฆ่า ไม่ได้ทำผิดต่อเจตนาของตัวเอง

ยิ่งไปกว่านั้นพวกผู้แข็งแกร่งแห่งโลกยุทธ์ในตำนาน มีคนไหนที่ไม่ได้เหยียบย่ำศพนับไม่ถ้วน เพื่อขึ้นไปยังจุดที่แข็งแกร่ง มีใครไม่หวังเป็นผู้แข็งแกร่งสูงสุดบ้าง

“ขอบใจ......” หลินเจียเอ๋อร์เดินเข้ามา เอ่ยขอบคุณ

“ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่” หลัวซิวถามอย่างสงสัย

เขตการปกครองโตว้ไห่ห่างจากสถานที่รกร้างทางเหนือมาก ถึงนั่งค่ายวาร์ป ก็ต้องใช้เวลาเดือนกว่า กว่าจะมาถึง

ถ้าบอกว่ามาฝึกประสบการณ์ที่สถานที่รกร้างทางเหนือ บริเวณเขตการปกครองโตว้ไห่ ก็มีสถานที่เหมาะสมมากมาย ให้ปรมาจารย์ฝึกจิตฝึกประสบการณ์

นี่จึงเป็นจุดที่หลัวซิวสงสัย