มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 289

“วิญญาณแตกสลาย !”

หลัวซิวใช้เคล็ดวิชาโจมตีด้วยวิญญาณ แต่กลับถูกเกราะสีทองบนตัวของจักรพรรดิหลิงหยุนขวางเอาไว้ จึงทำให้ร่างกายของอีกฝ่ายบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งไม่ถือว่ามีประโยชน์นัก

ผู้แข็งแกร่งระดับราชายุทธ์ที่ควบคุมพลังฟ้าดิน ไม่เพียงแต่มีผลการฝึกตนพลังจิตแท้ที่เพิ่มขึ้นเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงพลังในการป้องกันวิญญาณ ก็พัฒนาขึ้นอย่างมากเช่นกัน

ความแตกต่างระหว่างปรมาจารย์ฝึกจิตกับราชายุทธ์ ไม่ได้มีเพียงแค่เรื่องของผลการฝึกตนเท่านั้น แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ วิชาคุมฟ้าสะกดดินนี้

“ห้วงยุทธ์มังกรแท้ !”

ดูเหมือนร่างกายของจักรพรรดิหลิงหยุนจะกลายเป็นมังกร ทำให้หลัวซิวรู้สึกว่าสิ่งที่โจมตีเขาไม่ใช่ดาบที่ฟันลงมา แต่เป็นมังกรจริง ๆ

นี่คือห้วงยุทธ์มังกรแท้ เป็นห้วงยุทธ์ที่กษัตริย์แห่งราชวงศ์ตระกูลฝานวิวัฒนาการขึ้นมาได้จากการฝึกวิชายุทธ์《วิชาพลังมังกรแท้》

“ดูดีแค่เปลือกนอกเท่านั้น”

หลัวซิวยิ้มเยาะที่มุมปาก ห้วงยุทธ์กระบี่สังหารและห้วงยุทธ์ความตายปรากฏขึ้นพร้อมกัน

“ฆ่าให้ตายด้วยกระบี่เดียว !”

ห้วงยุทธ์กระบี่สังหารถูกควบแน่น กลายเป็นรัศมีแห่งการสังหารสีเลือดอันทรงพลัง หมุนวนอยู่รอบตัวของหลัวซิว ราวกับคลื่นในทะเลเลือด และมีซากศพอยู่เต็มท้องฟ้า

เมื่อเขายื่นดาบออกมา แสงของดาวดูราวกับสายฟ้าที่ผ่าลงมาอย่างรวดเร็ว และเหมือนกับแสงสว่างของดาวตกที่สว่างวาบผ่านไป

ห้วงยุทธ์กระบี่สังหารเป็นห้วงกระบี่ที่พัฒนามาจากวิชาดาบเร็ว ไม่เพียงแค่พลังในการโจมตีที่พัฒนาขึ้นเท่านั้น แต่ความเร็วในการโจมตีก็พัฒนาขึ้นหลายเท่าเช่นกัน

จากสิ่งที่เขาได้เรียนรู้มา หลัวซิวได้สรรค์สร้างวิชายุทธ์ขึ้นมาสองวิชา และฆ่าให้ตายด้วยกระบี่เดียวถือเป็นกระบวนท่าแรก

จักรพรรดิหลิงหยุนใช้ห้วงยุทธ์มังกรแท้ กลายร่างเป็นมังกรหนึ่งตัว

ส่วนหลัวซิวใช้ห้วงยุทธ์กระบี่สังหาร และกลายร่างเป็นดาบยักษ์สีเลือด !

มังกรแท้สีทองและดาบยักษ์สีเลือด ปะทะกันอย่างดุเดือดกลางอากาศและเกิดเสียงดังสนั่นไปทั่วท้องฟ้า

คลื่นของอากาศอันน่าสะพรึงกลัว ก่อตัวเป็นกระแสน้ำวนพุ่งไปทุกทิศทาง ส่วนสิงห์ทิพย์อัคคีอร่ามและหลงหมิงที่อยู่ข้าง ๆ ต่างก็ถอยร่นออกไปอย่างต่อเนื่องด้วยความกลัว และไม่กล้าเข้ามาใกล้

ในกระแสน้ำวนที่มีสีทองและสีแดงระเบิดขึ้น มีร่างหนึ่งลอยกระเด็นออกมาและกระอักเลือด

และร่างที่ลอยกระเด็นออกมาก็คือหลัวซิว

แต่หลังจากนั้น ภายในกระแสน้ำวนก็มีเสียงคำรามด้วยความโกรธของจักรพรรดิหลิงหยุนดังขึ้น เขากลายร่างเป็นแสงสีทองและบินออกมา บนหน้าอกเต็มไปด้วยรอยบาดแผลจากกระบี่ และมีเลือดไหลออกมาเหมือนสายน้ำ

“เป็นไปไม่ได้ ! เจ้าเป็นแค่ผู้ฝึกจิตขั้น 8 แต่กลับทำร้ายข้าเช่นนี้ได้ ?”

จัรพรรดิหลิงหยุนก้มลงมองรอยบาดแผลจากกระบี่บนหน้าอก และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ทั้งตกใจและโกรธ

“ราชายุทธ์วิเศษนักอย่างนั้นหรือ ? ในสายตาของข้าก็มีเพียงเท่านี้” หลัวซิวแสยะยิ้มออกมา

คำพูดของเขานั้นฟังดูง่ายดาย แต่ทว่าการต่อสู้เมื่อครู่นั้นถือว่าได้รับบาดเจ็บไม่น้อย เพราะอย่างไรเสียผลการฝึกตนของเขาก็แตกต่างจากจักรพรรดิหลิงหยุนอย่างมาก อีกฝ่ายยังใช้วิชาคุมฟ้าสะกดดินในการนำพลังฟ้าดินมาสนับสนุน ต่อให้เขาโคจรพลังแปรเสวียนเทียนยี่สิบสี่เท่า ก็ต้องตกเป็นรองอยู่ดี

จักรพรรดิหลิงหยุนได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย แต่ตัวเขาเองกลับกระดูกหัก อวัยวะภายในของเขาเกือบจะเคลื่อนที่ ถ้าไม่ใช่เพราะแดนร่างเนื้ออยู่ในร่างยุทธ์ระดับราชา การต่อสู้เมื่อครู่ ไม่แน่ว่าเขาอาจจะถูกระเบิดร่างเนื้อ

นี่คือช่องว่างระหว่างผู้ฝึกจิตและราชายุทธ์ที่ก้าวข้ามได้ยาก

“มาอีกครั้ง !”

หลัวซิวก้าวขึ้นไปในอากาศ ร่างตามลมล่าจันทรา พลังแปรเสวียนเทียนยี่สิบสี่เท่าแข็งแกร่งขึ้นอีกครั้ง เปลวไฟมรณะลุกโชนขึ้นทั่วร่างกายของเขา

“กระบี่คร่าชีวีหวงเสวียน !”

เขาสำแดงห้วงยุทธ์ความตายที่วิวัฒนาการมาจากวิชายุทธ์กระบวนท่าที่สอง ออร่าแห่งความตายแผ่กระจายไปทั่ว ราวกับยมทูตที่กำลังถือเคียวมรณะ