มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 292

ไม่มีนักกลั่นยาคนไหนสามารถรับประกันการกลั่นยาของตนได้ว่าตลอดชีวิตนั้นจะไม่ล้มเหลวเลยแม้สักครั้ง

สำหรับหลัวซิวที่มีความทรงจำของปรมาจารย์กลั่นยาระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นเก้า ประสบกับล้มเหลวเกือบหมื่นครั้ง โดยเฉพาะในตอนแรกที่เริ่มเรียนกลั่นยา ความสำเร็จทุกอย่างได้มาโดยการสะสมประสบการณ์หลังจากความล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

แม้ว่าจะล้มเหลวไปแล้วหนึ่งครั้ง การแสดงออกของหลัวซิวก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไป และเพราะความล้มเหลวนี้จึงสามารถสรุปเหตุผล การกลั่นยาครั้งต่อไปของเขา ก็ดูคล่องแคล่วขึ้นมากทีเดียว

ก่อนอื่น เขาวิเคราะห์ส่วนผสมของยาวิเศษใหม่อีกครั้ง ขั้นตอนการกลั่นยาเริ่มดำเนินไปอย่างมีระเบียบ ทุกอย่างราบรื่นมากกว่าการกลั่นยาครั้งก่อน

เตากลั่นยาสีฟ้าอ่อนหมุนอยู่กลางอากาศ ภูตอัคคีกลืนกินสีน้ำตาลแดงกลิ้งไปกลิ้งมาในเตาหลอม กลั่นตัวตลอดเวลา ภายใต้การแผดเผาของภูตอัคคี แพร่กระจายออกมาจากรอบสี่ทิศของเตากลั่นยาจนสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

ตัวสำนึกของหลัวซิวจดจ่อไปตามสถานการณ์เตากลั่นยา ยาสีฟ้าใสหนึ่งลูกเกิดเป็นรูปเป็นร่างแล้ว เพียงแค่รอให้ยากลั่นตัวและแข็งตัวเต็มที่ ยานี้ก็จะพร้อมออกจากเตาแล้ว

ในเวลาเดียวกัน กลิ่นหอมสมุนไพรเข้มข้น ก็ลอยฟรุ้งออกมาจากเตากลั่นยา นี่คือสัญญาณของความสำเร็จที่ใกล้เข้ามาแล้ว

ทันใดนั้น ช่วงเวลาที่ยากำลังจะเป็นรูปเป็นร่าง สองลมหายใจสีฟ้าตกลงบนต้นแบบยา กลายเป็นสองลายมังกร ความเร็วที่ยาก่อตัวก็เร่งขึ้นอย่างรวดเร็ว

“สำเร็จ!”

ช่วงเวลาแห่งการบ่มยาสีฟ้าใส พลังงานมหาศาลกระเพื่อมออกจากเตากลั่นยาแพร่กระจายออกมา ทำให้ค่ายกลระดับห้าที่หลัวซิวสร้างไว้รอบทั้งสี่ทิศนั้น ทั้งหมดต่างก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

ความผันผวนที่รุนแรงนี้กินเวลานานก่อนที่จะค่อยๆสงบลง และหลัวซิวก็ใช้โอกาสนี้เอื้อมมือไปเปิดฝาหม้อ หนีบยาเสวียนจือระดับหกสีฟ้าใสขึ้นมาจากในหม้อด้วยสองนิ้ว

ประเมินยาเสวียนจือที่อยู่ในมือ ใบหน้าของหลัวซิวในที่สุดก็ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ ตอนนี้สามารถกลั่นยาเสวียนจือได้แล้ว นั่นหมายความว่า เขาก็สามารถกลั่นยาระดับหกอย่างเช่นยาวิญญาณหยินหยางได้เช่นกัน

เพราะข้ามระดับกลั่นยามาสองระดับ ดังนั้นคุณภาพของยาไม่สามารถบรรลุถึงความบริสุทธิ์ที่ปราศจากสิ่งเจือปนได้ ต่อให้เตาทยานนภามังกรคู่ช่วยเสริมคุณภาพยา แต่ยาเม็ดนี้ก็เป็นเพียงแค่ยาที่มีความบริสุทธิ์ระดับแปดจากสิบเท่านั้น

แต่ถึงอย่างนั้น ตามที่หลัวซิวได้รับรู้ ในประเทศเทียนหวู สามารถกลั่นยาบริสุทธิ์ระดับแปดจากสิบนั้นมีไม่มาก ส่วนกลั่นได้ถึงระดับเก้าจากสิบนั้นดูเหมือนจะไม่มีเลย ยาเสวียนจือเม็ดนี้เป็นจึงเป็นสิ่งที่เพียงพอแล้ว

หลังจากนั้นหลัวซิวก็หยิบขวดหยกออกมา ใส่ยาเสวียนจือเข้าไป และเก็บเข้าไปในแหวนเก็บของ

เตาทยานนภามังกรคู่ที่อยู่ภายใต้การควบคุมของพลังจิตแท้ ก็ค่อย ๆ หมุนและเล็กลง และจมเข้าไปในร่าง ถูกเก็บไว้กลางตันเถียนวิชาชี่ไห่ขั้น

เตากลั่นยาโบราณนี้ เป็นวัตถุโบราณที่นักหลอมอาวุธในสมัยก่อนกลั่นออกมา ถือเป็นเครื่องรางชั้นสูงชิ้นหนึ่ง สามารถเก็บเข้าสู่ร่างกายเพื่อใช้ความอบอุ่นบำรุงรักษาได้ หากตัดคุณสมบัติในการกลั่นยาออกไป ก็ยังความสามารถในการโจมตีศัตรูอีกด้วย

แม้แต่ในโลกปัจจุบัน นักกลั่นยาจำนวนไม่น้อยที่สามารถใช้เตากลั่นยารับมือกับศัตรู เสริมกับนักกลั่นยาที่ทักษะการควบคุมไฟด้วยเวทย์มนตร์นั้น ในการต่อสู้กับนักยุทธ์ในระดับเดียวกัน ประสิทธิภาพการต่อสู้ก็ยิ่งแข็งแกร่งมาก

หลังจากนั้น หลัวซิวก็ทำลายค่ายกล และเก็บธงขลังสรรพสิ่ง

สิงห์ทิพย์อัคคีอร่ามในชั่วพริบตา เขาก็วิ่งเข้ามาและหมอบอยู่ข้างหน้าเขา กระดิกหาง แสดงให้เห็นลักษณะที่น่าพึงพอใจ

แต่เจ้าหลงหมิง ยังคงทำหน้าเหม็นเบื่อไม่หาย เหลือบมองสิงห์ทิพย์อัคคีอร่ามอย่างดูถูกเหยียดหยาม จากนั้นเลือนร่างก็ค่อยๆ หายไป และรวมเข้ากับพื้นที่ใกล้เคียง ล่องหนไปในทันที

หลัวซิวเอื้อมมือไปตบหัวสิงห์ทิพย์อัคคีอร่ามเบา ๆ จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นไปบนหลัง