มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 312

ในมือของหลัวซิวถือวิชากลั่นยา นิ้วมือทั้งสิบเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่ว อาศัยความทรงจำของปรมาจารย์ระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น9 วิธีการควบคุมไฟของเขา แม้จะเป็นเหยียนเยว่เอ๋อร์ที่ฝึกวรยุทธ์ธาตุไฟอยู่แล้ว ยังตกตะลึง

สำหรับเธอ หลัวซิวมีพรสวรรค์และข้อได้เปรียบด้านความสามารถพิเศษในการควบคุมไฟ ไม่ไปฝึกวรยุทธ์ธาตุไฟ ถือเป็นการสิ้นเปลืองต่อพรสวรรค์ของเขา

แต่สิ่งที่ทำให้เธอตกใจยิ่งกว่าเดิมก็คือ เวลานี้หลัวซิวกำลังกลั่นยา อีกทั้งยาที่กลั่นมานัน้ ยังเป็นยาม่วงวิเศษ

ถึงแม้จะเป็นยาธรรมดาที่สุดในทั้งหกระดับ แต่ว่าในหกระดับนั้น ไม่ธรรมดาอย่างมาก เธอไม่สามารถจินตนาการได้จริงๆ หลัวซิวเพิ่งอายุสิบเจ็ดปี เขามีความสามารถของปรมาจารย์กลั่นยาระดับ6ได้อย่างไร

ในประเทศเทียนหวู เหตุที่ผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิยุทธ์ทุกคนถูกราชวงศ์ตระกูลฝานถ่วงดุลและกดดัน หนึ่งเหตุผลสำคัญเป็นเพราะ เสด็จอาตระกูลฝานท่านนั้น คือปรมาจารย์กลั่นยาระดับ6เพียงคนเดียว

ไม่ว่าผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธ์จะฝึกตนหรือว่ารักษาบาดแผล ล้วนต้องการยาระดับหก ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าหาเรื่องราชวงศ์ตระกูลฝาน

เหยียนเยว่เอ๋อร์นั่งเงียบอยู่ไม่ไกลจากหลัวซิว มองดูวิธีการควบคุมไฟของเขาที่แสนจะวิเศษ สีหน้าของเธอเปี่ยมไปด้วยความตกตะลึง

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เปลวไฟในเตากลั่นยามอดดับลง หลัวซิวค่อยๆลืมตาขึ้น ดีดนิ้ว ฝาาเตากลั่นยาปลิวขึ้นไปด้านบน ยื่นมือออกไปจับ ยาเม็ดกลมมันวาวหลายเม็ดลอยออกมาจากเตากลั่นยา ถูกเขาเก็บเข้าไปในขวดหยก

ยาม่วงวิเศษเตานี้ มียาออกมาหกเม็ด หลัวซิวมองสัดส่วนสีของยา ใบหน้าของเขาเปี่ยมด้วยรอยยิ้ม ยาทุกเม็ดสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ เป็นยาบริสุทธิ์ที่ไม่มีสิ่งแปลกปลอม

แม้จะอยู่ในสมัยโบราณ วิชากลั่นยาของการกลั่นยาบริสุทธิ์ก็เป็นวิชาที่ล้ำค่าจนไม่อาจประเมินค่าได้ หลัวซิวเองก็อาศัยของขวัญจากผังกฎดั้งเดิมเทพแห่งวัฏจักรชีวิต ถึงได้วิชาลับนี้มา

ถึงแม้ไม่กล้าพูดว่าตอนนี้บนโลกใบนี้มีแค่เขาที่สามารถกลั่นยาบริสุทธิ์ได้ แต่อย่างน้อยเขาก็เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่สามารถนับได้อย่างแน่นอน

"เยว่เอ๋อร์ ให้เธอ" หลัวซิวยกมือขึ้น แล้วยื่นขวดหยกในมือไปให้เหยียนเยว่เอ๋อร์ที่อยู่ข้างๆ

เธอเป็นคนที่มีพรสวรรค์ ขอเพียงมียาสนับสนุนเพียงพอ วันหนึ่งต้องสามารถบรรลุแดนมกุฏยุทธ์ได้แน่นอน แต่นี่เป็นแค่เรื่องของเวลาเท่นั้น

เหยียนเยว่เอ๋อร์ยื่นมือออกไปรับ ส่งยิ้มให้หลัวซิว "ดูเหมือนว่าหลังจากนี้ต้องให้นายเลี้ยงฉันแล้ว"

ถึงแม้เธอจะเป็นจักรพรรดิยุทธ์ แต่ไม่ได้ดูถูกหลัวซิวแค่เพราะเขาเพิ่งบรรลุแดนฝึกจิต เพราะเธอรู้ดีว่าความหมายของปรมาจารย์กลั่นยาระดับ6คืออะไร นั่นคือคนที่ผู้แข็งแกร่งมกุฎยุทธ์ ต้องมีมารยาทด้วย

อีกทั้ง ความเร็วในการฝึกตนของหลัวซิวนั้นรวดเร็วอย่างมาก ระยะเวลาสั้นๆแค่สองปีกว่า เขาก็บรรลุจากแดนกลั่นร่างไปยังฝึกจิตขั้น9 การก้าวกระโดดนี้ไม่อาจจินตนาการได้

แต่สิ่งที่ทำให้เหยียนเยว่เอ๋อร์ชอบหลัวซิวที่สุดก็คือ ไม่ใช่พรสวรรค์และความสามารถของเขา แต่เพราะผู้ชายคนนี้ ปฏิบัติต่อตนด้วยความจริงใจ

ฐานันดรศักดิ์และประสบการณ์ในอดีตที่เคยพบเจอ ทำให้เธอไม่เชื่อคนง่ายๆ ถึงขั้นปิดตนเอง

ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ คนที่สามารถเข้ามาใกล้หัวใจของเธอ มีแค่หลัวซิวเท่านั้น แม้แต่พี่ชายของเธอ ผู้นำตระกูลเหยียนคนปัจจุบัน ก็หันหลังให้เธอไปนานแล้ว

......

ครึ่งเดือนหลังจากนั้น หลัวซิวและเหยียนเยว่เอ๋อร์เข้ามายังด้านในเมืองไห่หยุน หลังจากนั้นด้วยการชี้นำของภาพปริศนา มาถึงเขตการปกครองที่อยู่แถบชายแดนของเมืองไห่หยุน

เขตการปกครองนี้ เรียกว่าหมู่บ้านน้ำอมฤต ใกล้ๆมีบ่อน้ำ บ่อน้ำนี้มีชื่อว่าบ่อน้ำอมตะ เขตการปกครองนี้ ได้ชื่อนี้เพราะสาเหตุนี้