มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 333

ฟู่!

ร่างกายของเขาสั่นสะท้านอย่างกะทันหัน เขามองไปที่ท้องตนเองอย่างไม่เชื่อสายตา เห็นมือหยกขาวแทงเข้าไปในตันเถียนของเขา

หลังจากนั้น ว่านเหลียงเฉิงรู้สึกได้ว่าตันเถียนของเขาถูกมือหยกนี้จับไว้ พลังจิตที่ถูกบีบอัดอย่างบ้าคลั่งนั้นถูกระงับแน่นไม่สามารถระเบิดยาเทพจิตได้

ร่างกายของเขาทรุดโทรมลงอย่างต่อเนื่อง ดวงตาของว่านเหลียงเฉิงเบิกกว้าง ร่างกายของเขายังคงสั่นเทา

เขาไม่เคยคิดว่าอีกฝ่ายจะไม่ให้เขามีโอกาสระเบิดยาเทพจิตด้วยตนเอง

เหยียนเยว่เอ๋อร์ดึงมือของนางออกจากช่องท้องของว่านเหลียงเฉิง นิ้วที่เปื้อนเลือดจับยาเทพจิตสีทองขนาดเท่าตามังกรอยู่ในฝ่ามือของนาง

สำหรับผู้แข็งแกร่งราชายุทธ์ ยาเทพจิต แบ่งออกเป็นสามระดับ คือ ยาเขียว ยาม่วงและยาทอง

กลั่นเป็นยาทอง เป็นช่วงปลายของราชายุทธ์ ว่านเหลียนเฉิงนี้เป็นผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิยุทธ์ จุดตันเถียนกลั่นออกมาเป็นยาทองระดับสูงโดยธรรมชาติอยู่แล้ว

“แค่ก แค่ก แค่ก…”

เหยียนเยว่เอ๋อร์ ไอสองสามครั้ง เลือดไหลออกจากมุมปากของนาง และลักษณะพลังที่ได้แผ่กระจายไปทั่วร่างกายของนางก็ค่อยๆ หายไป ใบหน้างามของนางซีดเผือก

ในสายเลือดของตระกูลเหยียน พลังแห่งเลือดอ่อนแอมากจนแทบไม่มีนัยสำคัญ ดังนั้นเวลาหลายหมื่นปีมานี้ นางเป็นคนเดียวที่ปลุกพลังของเลือดหงส์โบราณมาได้

ดังนั้นเลือดหงส์โบราณในร่างกายของนางจึงมีจำกัด ไม่สามารถต่อสู้ระยะยาวได้ ไม่ต้องพูดถึงในนาทีสุดท้าย เพราะอาการบาดเจ็บของหลัวซิว นางกระตุ้นเลือดหงส์โบราณอย่างไม่สนใจผลที่จะตามมา ทำให้ตัวนางเอง ต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมากกับผลที่ต้องรับเมื่อใช้พลังเกินไป

นางยกมือขึ้นและพ่นไฟเพื่อเผาศพของว่านเหลียงเฉิงเป็นเถ้าถ่าน นางเก็บแหวนเก็บของและอาวุธของคู่ต่อสู้ทันที และแบกหลัวซิว แล้วรีบออกจากสถานที่นั้นไปอย่างรวดเร็ว

ลมหวีดหวิวยังคงพัดผ่านหูไป กระตุ้นเลือดหงส์โบราณ ทำให้ร่างกายของหยานเยว่เอ๋อร์อ่อนแออย่างมาก

แต่เพื่อที่จะสามารถนำหลัวซิวไปยังที่ปลอดภัยได้ นางกัดฟันและด้วยความเชื่อนี้ จนกระทั่งสติของนางค่อยๆ เลือนลาง นางล้มลงกับพื้นและสลบไป

“หึหึ...สิ่งที่เหมือนกันหรือคนที่เหมือนกันจะอยู่เป็นหมู่เดียวกันจริงๆนะ ”

ข้างหลัวซิวและเหยียนเยว่เอ๋อร์ซึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสเลยหมดสติไปนั้น ร่างกายของหลงหมิงก็โผล่ออกมาอย่างเงียบ ๆ

ก่อนหน้านี้ที่การต่อสู้ระดับจักรพรรดิยุทธ์ มันไม่สามารถเข้าไปแทรกได้เลย และมันก็ช่วยอะไรไม่ได้ การต่อสู้ครั้งสุดท้ายกับผู้อาวุโสเสวียนหยาง หลังจากที่พ่นไฟมังกรออกมาเต็มคำ ทำให้มันอ่อนแอเป็นเวลานาน

จนถึงขณะนี้ ยังไม่สามารถผ่านช่วงเวลาที่อ่อนแอไปได้อย่างสมบูรณ์ ดังนั้น หลัวซิวจึงไม่ปล่อยให้มันออกมาต่อสู้ ในการต่อสู้เมื่อครู่นี้

“ตอนนี้สองคนนี้ต่างก็สลบไปแล้ว…”

หลงหมิงก้าวไปข้างหน้า หัวโตๆของมันส่ายไปมา ดวงตาของเขาขนาดเท่าตะเกียงก็ฉายแวววับราวกับว่ามันลังเลเล็กน้อย

มันรู้ดีว่า ตอนนี้เป็นโอกาสที่ดี เพราะรู้ว่าก่อนที่จะมาที่นี่ หลัวซิวได้กลั่นยาระดับ 6 จำนวนมากให้เหยียนเยว่เอ๋อร์

ในบรรดาเม็ดยาระดับ 6 เหล่านั้น มีหลายเม็ดเป็นยาที่เพิ่มการฝึกฝน หากมันได้กลืนกินเข้าไป การฝึกฝนของมันจะดีขึ้นอย่างก้าวกระโดด

ก่อนที่มันจะเสียชีวิต การฝึกฝนของมันเทียบเท่ากับผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ และไม่มีปัญหาในการฝึกฝน ตราบใดที่มีทรัพยากรเพียงพอก็สามารถฟื้นฟูการฝึกฝนในอดีตได้ในเวลาอันสั้น

“แค่ความแข็งแกร่งของข้าสามารถฟื้นคืนสู่ระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ได้ ข้าก็จะสามารถออกมาจากวิชาสยบวิญญาณนี้ได้”

หลงหมิงกำกรงเล็บของมันไว้ แต่ในท้ายที่สุดความกระหายในอิสรภาพก็มีชัยมากกว่า ดังนั้นมันจึงกางกรงเล็บออกเพื่อจะเอาแหวนเก็บของบนมือของหยียนเยว่เอ๋อร์มา