มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 336

“บัดซบ จักรพรรดิยุทธ์น่ากลัวจริงๆ”

ใจหลัวซิวกระตุก และดึงพลังแห่งจิตสำนึกกลับมาอย่างรวดเร็ว ตัวสำนึกผนึกรวมรูปดาบ กลายเป็นดาบสีขาวดำที่สั่นไหว ยืนอยู่ข้างลูกแก้วความเป็นตาย

เผชิญหน้ากับจักรพรรดิยุทธ์ของเทพจิต เป็นเรื่องที่ไม่สมจริง มีเพียงพึ่งพาลูกแก้วความเป็นตายเท่านั้น

ย้อนกลับไปในตอนนั้น เทพจิตของซูจิ้งหยุน ที่คว้าไปยังลูกแก้วความเป็นตาย และถูกกลืนกินและทำลายล้างโดย ลูกแก้วความเป็นตายในทันที หลัวซิวยังจำฉากนั้นได้จนถึงตอนนี้

ในเวลานี้ ว่านเหลียนเฉิง หันความสนใจไปที่ลูกแก้วความเป็นตายสีดำขาวที่พันกัน

“นี่คือสมบัติอะไร? มีความลึกลับเกี่ยวกับความดั้งเดิมของฟ้าดินด้วย?”

ในฐานะที่เป็นผู้จักรพรรดิยุทธ์ ว่านเหลียนเฉิง สามารถเห็นความพิเศษของลูกแก้วความเป็นตายได้อย่างรวดเร็ว

ลูกแก้วความเป็นตายเป็นสมบัติล้ำค่าที่กลายมาจากกฎวิญญาณแห่งความเป็นตายดั้งเดิม ออร่าที่ไหลเวียนอยู่รอบๆ มีความลึกลับของกฎวิญญาณแห่งความเป็นตายดั้งเดิม ซึ่งทำให้ผู้คนรู้สึกถึงพลังฟ้าดินดั้งเดิมอยู่แล้ว

พลังลึกลับนี้ทำให้ผู้คนหลงใหลและอดไม่ได้ที่จะเอามันเป็นของตัวเอง แต่มันก้ทำให้ผู้อื่นเกรงขามด้วย เพราะว่ากันว่ามีเพียงผู้แข็งแกร่งที่จักรพรรดิยุทธ์เท่านั้นที่จะสัมผัสได้ถึงความลับกฎดั้งเดิม ……

ว่านเหลียนเฉิงเข้าใจในทันที ไม่น่าแปลกใจเลยที่ชายหนุ่มคนนี้อายุเพียงสิบเจ็ดปี ก็มีความสำเร็จในปัจจุบันอย่างนี้ ซึ่งทั้งหมดต้องเกี่ยวข้องกับลูกแก้วสีดำและสีขาวลึกลับนี้แน่นอน!

เมื่อหลัวซิวกำลังวางแผนที่จะลูกแก้วความเป็นตาย เพื่อจัดการกับหว่านเหลียนเฉิง เสียงของเทพแห่งวัฏจักรชีวิตในทันใดก็ดังขึ้น “ทายาทผู้อ่อนแอ ทำตามความประสงค์ของกฎดั้งเดิม ลูกแก้วความเป็นตายจะช่วยเจ้าก็ต่อเมื่อเจ้าถูกคุกคามเป็นครั้งแรก ครั้งนี้ เจ้าทำได้เพียงพึ่งตนเองเท่านั้น”

“ข้าพึ่งพ่อท่าน!”

สีหน้าของหลัวซิวเปลี่ยนไป เขาคาดไม่ถึงว่าในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญนี้ เทพแห่งวัฏจักรชีวิตกลับเล่นตลกกับเขาแบบนี้

ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ว่า เทพแห่งวัฏจักรชีวิตเคยพูดแบบนี้เหมือนกัน เมื่อเขาถูกซูจิ้งหยุนครองวิญญาณ

หากปราศจากความช่วยเหลือจากลูกแก้วความเป็นตายและเทพแห่งวัฏจักรชีวิต เขาจะใช้ตัวสำนึกขั้น 2 แดนราชายุทธ์สู้กับเทพจิตระดับจักรพรรดิยุทธ์ได้อย่างไร?

เทพแห่งวัฏจักรชีวิตไม่เคยล้อเล่นกับเขา ในเมื่อบอกว่าเขาจะไม่ช่วยตัวเองเขาจะไม่ช่วยอย่างแน่นอน

“เจ้าหนุ่ม สลายวิญาณไปซะ!”

เทพจิตของว่านเหลียงเฉิงเงยหน้าขึ้นหัวเราะเสียงดัง ทันใดนั้นผนึกรวมสีเลือดก็กระจายไปทั่วร่างกายของเขา กลายเป็นตาข่ายขนาดใหญ่

ตาข่ายเปื้อนเลือดนี้เกือบจะวิญญาณหยั่งรู้ของหลัวซิว มันเร็วมากและไร้ที่หลบ

และถ้าเขาไม่สามารถต้านทานการโจมตีของคู่ต่อสู้ได้ วิญญาณหยั่งรู้ของเขาจะได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง และผลที่ตามมาจะคาดไม่ถึง

“ดาบดับสิ้น ทำลายมันซะ!”

ตัวสำนึกของหลัวซิวถูกผนึกรวมกัน กลายเป็นรูปดาบสีดำขาว และฟันไปที่ตาข่ายเปื้อนเลือด

สิ่งที่ทำให้หลัวซิวประหลาดใจก็คือดาบแห่งตัวสำนึกของเขา ฟันตาข่ายเลือดเป็นชิ้น ๆ ได้ในทันที แต่ก่อนที่เขาจะนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นได้ ตาข่ายเลือดที่พังลงมาก็กลายเป็นดาบสีเลือดขนาดเล็กนับไม่ถ้วน เหมือนฝนตกลงมาห่อหุ้มเขา

เห็นได้ชัดว่าการโจมตีของผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิยุทธ์นั้นไม่ง่ายนักที่จะต้านทาน

แม้ว่าว่านเหลียงเฉิงจะไม่ได้ฝึกฝนวรยุทธ์กลั่นวิญญาณ และไม่เชี่ยวชาญในด้านการโจมตีจิตวิญญาณ แต่เขาก็สามารถปราบปรามหลัวซิวได้อย่างสมบูรณ์ด้วยแดนระดับจักรพรรดิยุทธ์

เพราะพลังแดนของทั้งสองคนนั้นห่างกันมาก

ตอนนี้อารมณ์ของหลัวซิวไม่ดีมาก วันนี้จะตายอยู่ที่นี่จริงๆ หรือ?