มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 337

“เจ้าหนุ่ม ไปตายซะ!”

เทพจิตของว่านเหลียงเฉิงก้าวออกมาอย่างกะทันหัน ยื่นมือออกไปจับ เจตนาสังหารผนึกรวมกลายเป็นดาบยาวสีแดงเลือด ฟันลงไปที่วิญญาณดั้งเดิมของหลัวซิว

เนื่องจากวิญญาณดั้งเดิมของหลัวซิวยังไม่ถึงแดนจักรพรรดิยุทธ์ ไม่ได้ผนึรวมตัวกลายเป็นเทพจิต เ มันจึงดูเหมือนหมอกหนาทึบ

แค่ทำลายหมอกที่สร้างวิญญาณดั้งเดิมที่นี้ลงไป ว่านเหลียงเฉิงสามารถกลืนกินดั้งเดิมและครอบครองร่างกายของเขา

“บูม!”

การฟันด้วยดาบครั้งนี้ ว่านเหลียนเฉิง ไม่ได้สงวนไว้แม้แต่น้อย ไม่สนใจการสูญเสียของเทพจิตของเขาทั้งนั้น และต้องการจะฆ่าเขาด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

โล่สีดำขาวที่เปลี่ยนแปลงมาจากปราณเป็นตาย 2 ระดับ ถูกดาบยาวสีแดงเลือดแทงทะลุทันที

ว่านเหลียงเฉิงแสดงรอยยิ้มที่น่าสยดสยองออกมา และเมื่อดาบของเขากำลังจะแทงโดนวิญญาณดั้งเดิมของหลัวซิวแล้วหมุนมันให้แหลกสลาย ก็มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น

เปลวไฟสีน้ำตาลแดงก็พุ่งออกมาราวกับมังกรที่ดุร้าย อ้าปากที่เต็มไปด้วยเลือดเพื่อจะกลืนว่านเหลียนเฉิงเข้าไปในคำเดียว

ภาพกะทันหันนี้ทำให้ว่านเหลียนเฉิงหน้าซีดด้วยความตกใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเปลวเพลิงกระจายพลังที่ทำให้ใจสั่น เขาจึงต้องถอยอย่างรวดเร็ว และทำได้เพียงให้โอกาสที่ดีที่สุดที่จะสังหารหลัวซิวหลุดรอดไปเท่านั้น

ข้างหน้า ข้างหลัวซิว เปลวไฟสีน้ำตาลแดงลอยขึ้นและก่อตัวเป็นทะเลเพลิง

ในทะเลเพลิงนี้ เด็กน้อยในร่างทารกมนุษย์กำลังหาว ดูเหมือนจะเพิ่งตื่นจากการนอนหลับสนิท

เปลวเพลิงเหล่านี้ คืออัคคีกลืนกิน เจ้าตัวเล็กที่ดูเหมือนเด็กทารกนี้ก็คือภูตอัคคีกลืนกิน

โดยปกติ เนื่องจากภูตอัคคีกลืนกินอยู่ในระยะการเจริญเติบโต เวลาส่วนใหญ่จะหลับลึก ดูดซับเปลวเพลิงที่สะสมมาได้ตอนอยู่ใต้ดินเพื่อเพิ่มตนเอง

คราวนี้ มันถูกหลัวซิวปลุกให้ตื่น และย้ายจากจุดตันเถียนไปยังวิญญาณหยั่งรู้ เพื่อช่วยเขาต้านทานการคุกคามของ ว่านเหลียงเฉิง ผู้ที่แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธ์นี้

ในฐานะ จักรพรรดิยุทธ์ ว่านเหลียงเฉิง นับเคยรู้เคยเห็นมาก่อน เมื่อเห็นทารกตัวเล็กกำลังหาวอยู่ในทะเลไฟ รูม่านตาของเขาก็หดตัวลงทันที

“ภูตอัคคี?” เขามีชีวิตอยู่มาพันกว่าปีแล้ว และไม่เคยตกใจขนาดนี้มาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขาเห็นสิ่งเหลือเชื่อต่างๆ ในตัวหลัวซิว เขาแทบมึนงงจนแทบช็อก เหมือนความตกตะลึงทั้งชีวิตใช้ในตอนนี้หมดแล้ว

แม้จะอยู่ในสมัยโบราณ วิญญาณแห่งฟ้าดิน ยังต้องถูกแย่งชิงโดยผู้แข็งแกร่งจำนวนนับไม่ถ้วน สมบัติล้ำค่านี้ ทุกครั้งที่ปรากฏขึ้นในโลก ย่อมทำให้เกิดพายุนองเลือดอย่างแน่นอน

หกร้อยว่าปีที่แล้ว ว่านเหลียงเฉิงจำได้ชัดเจนมาก ในขณะนั้น เขายังอยู่ในแดนราชายุทธ์ ได้ยินมาว่าในโลกแสงดาวมี ภูตทองทำลายล้างปรากฏออกมา เพื่อแย่งชิง ภูตทองทำลายล้าง แม้จอมยุทธ์มกุฏยุทธ์ หลายผู้ถึงกับเสียชีวิตลง !

เขาคาดไม่ถึงว่า เขาจะโชคดีพอที่จะเห็นภูตอัคคี!

วิญญาณแห่งฟ้าดินเกิดปัญญาอันเรียบง่ายแล้ว เจ้าตัวเล็กที่กำลังหาว จ้องไปที่ว่านเหลียนเฉิง ด้วยดวงตาสีน้ำตาลแดง

มันโบกมือเล็กๆของมัน แล้วพูดอะไรบางอย่าง อย่างทารก หมายความว่าเจ้าคือผู้ที่เจ้านายข้าขอให้ข้าจัดการใช่ไหม?

แต่ว่านเหลียงเฉิงไม่สามารถเข้าใจภาษาของมันได้

เห็นมันอ้าปากเล็กๆ ของมันและสูดลมหายใจ หลับเหมือนกับปลาคุนนกเผิงโบราณ กลืนกินท้องฟ้า ได้ปล่อยพลังดูดกลืนวิญญาณขนาดใหญ่ ปกคลุมว่านเหลียนเฉิง

ในเวลานี้ ว่านเหลียงเฉิงยังคงตกตะลึง วินาทีที่เขาถูกห่อหุ้มด้วยพลังดูดกลืนวิญญาณ เขาก็ระเบิดพลังเทพจิตของตนเองออกมาอย่างรวดเร็ว หลุดพ้นจากข้อจำกัดของพลังดูดกลืน ถอยกลับอย่างรวดเร็ว