จิตใจของมนุษย์ยากแท้หยั่งถึง ปกป้องตนเองจากผู้อื่นเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ เรื่องนี้หลัวซิวย่อมรู้ดีที่สุด
“ในเมื่อเจ้ามีของวิเศษคุ้มกันร่างกาย สามารถลองเข้าใกล้ น่าจะไม่มีปัญหาอะไร” จักรพรรดิยุทธ์เสวียนดำพูดอย่างเชื่องช้า “วิญญาณของข้าเผาผลาญพลังไปไม่น้อย จำเป็นต้องจำศีลระยะหนึ่ง ไม่สามารถช่วยอะไรเจ้าอีกแล้ว”
หลังจากสิ้นเสียง จักรพรรดิยุทธ์เสวียนดำเข้าสู่การจำศีลทันที
หลัวซิวสูดลมหายใจเข้าลึกๆ หลังจากนั้นเดินเข้าไปใกล้แท่นหินทรงกลมอย่างระมัดระวัง
ยิ่งเข้าใกล้แท่นหิน เขายิ่งสามารถสัมผัสได้ถึงตัวหยั่งรู้ของตนเองสั่นสะเทือนแรงขึ้น หากไม่ได้เป็นเพราะมีลูกแก้วความเป็นตายปกป้อง เกรงว่าวิญญาณดั้งเดิมของเขา คงจะโดนค่ายกลระดับเทพดูดไปในพริบตา ตัวหยั่งรู้พังทลาย ร่างดับวิญญาณสลาย
หลังจากนั้นครึ่งชั่วยาม เขาไปยืนอยู่บนแท่นหิน กวาดสายตามอง สังเกตหินเสาหินที่อยู่ใจกลางแท่น มีแสงสีขาวรูปร่างผลึกแก้วลอยเคว้งอยู่ในความว่างเปล่า ราวกับผลึกวิญญาณ ปลดปล่อยแรงกดดันวิญญาณที่คาดไม่ถึงออกมาอย่างต่อเนื่อง
ผลึกสีเงินปลดปล่อยแสงออกมากลายเป็นกลุ่มก้อน หากมองด้วยตาเปล่าจะรู้สึกแสบตามาก
“นี่คือช่องจิตเหรอ?”
ภายใต้แรงกดดันวิญญาณที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากผลึกสีเงิน หลัวซิวรู้สึกว่าตัวหยั่งรู้ของตนเองราวกับสามารถพังทลายได้ทุกเมื่อ ลูกแก้วความเป็นตายในตัวหยั่งรู้ปลดปล่อยแสงจางๆ ทำให้เขาปลอดภัยภายใต้แรงกดดันสายนี้
วิญญาณของจักรพรรดิยุทธ์เสวียนดำหลับใหลไปแล้ว หลัวซิวไม่รู้ควรจะไปถามใคร ยิ่งไปกว่านั้นจักรพรรดิยุทธ์เสวียนดำก็ไม่เคยเข้าใกล้ดินแดนนิรันดร์ คาดว่าเขาเองก็น่าจะไม่เคยเห็นรูปร่างของช่องจิตเป็นอย่างไร
หลัวซิวแยกตัวสำนึกของตนเองออกจากตัวหยั่งรู้ ต้องการตรวจสอบผลึกสีเงินก้อนนี้ แต่ทันทีที่ปลดปล่อยตัวสำนึกออกมา กลับไม่สามารถสัมผัสโดนผลึกสีเงินก้อนนั้น
ทั้งที่ผลึกสีเงินอยู่ตรงหน้าเขา ความรู้สึกที่เขาได้รับ กลับเหมือนอยู่ห่างกันนับร้อยนับพันปี ส่งผลให้ตัวสำนึกไม่สามารถเข้าใกล้
ไม่ได้เป็นเพราะผลึกสีเงินต่อต้านตัวสำนึกจึงไม่สามารถเข้าใกล้ แต่เป็นความรู้สึกที่อยู่ห่างไกลโพ้น
ในตอนนั้นเอง หลัวซิวเพิ่งสังเกต พื้นที่โดยรอบของผลึกสีเงินเกิดการบิดเบี้ยวจนถึงขีดสุด พลังวิญญาณจำนวนมหาศาล เปลี่ยนแปลงพื้นที่ที่อยู่โดยรอบ มีพื้นที่ทับซ้อนนับไม่ถ้วน ทำให้ระยะห่างเพียงแค่เอื้อม กลายเป็นระยะทางนับร้อยนับพันปี
หลักการแบบนี้มีส่วนคล้ายคลึงกับการขัดเกลาความว่างเปล่าภายในแหวนเก็บของ แหวนขนาดเล็กวงเดียว แต่ด้านในกับมีพื้นที่โล่งกว้าง
ทันใดนั้น หลัวซิวสัมผัสได้ถึงการสั่นสะเทือนจากลูกแก้วความเป็นตายใจตัวหยั่งรู้ มีแสงสีขาวดำสายหนึ่งบินออกจากกลางหว่างคิ้วของเขา ตรงเข้าไปหาผลึกสีเงิน
เพียงแค่พริบตาเดียว ผลึกสีเงินที่อยู่บนความว่างเปล่าของเสาหินกลายเป็นลำแสงสายหนึ่ง บินกลับเข้ามากลางหว่างคิ้วของเขาโดยตรง เข้าไปในตัวหยั่งรู้ รออยู่ตรงด้านล่างของลูกแก้วความเป็นตาย
“ผู้สืบทอดที่อ่อนแอ โชคของเจ้าไม่เลว คิดไม่ถึงว่าจะได้ครอบครองช่องจิตปลอมดวงหนึ่ง ”
ในตอนนั้นเอง เทพแห่งวัฏจักรชีวิตที่หลับใหลไปนานดังออกมาจากจิตสำนึกของหลัวซิว
“ช่องจิตปลอม?” หลัวซิวแสดงสีหน้าสงสัย
“ช่องจิตที่แท้จริงจำเป็นต้องหลอมรวมเข้ากับกฎดั้งเดิม ได้รับการยอมรับจากกฎดั้งเดิม ผู้แข็งแกร่งที่สามารถควบแน่นช่องจิตก็คือแดนนิรันดร์ ในบางที่ก็ถูกขนานนามว่าผู้แข็งแกร่งระดับเทพยุทธ์”
“ส่วนช่องจิตปลอม ถึงจะไม่ใช่ช่องจิตที่แท้จริง เนื่องจากไม่ได้รับการยอมรับจากกฎดั้งเดิม เป็นเพียงพลังวิญญาณจำนวนมหาศาลที่ผ่านการกลั่นเกลามาเป็นเวลานาน สุดท้ายก่อตัวขึ้นเป็นรูปร่างของช่องจิต ในพลังวิญญาณ ช่องจิตปลอมกับช่องจิตจริงมีความคล้ายคลึงกันมาก สิ่งที่ขาดไปมีเพียงการยอมรับจากกฎดั้งเดิม” เทพวัฏจักรแห่งชีวิตพูดอธิบาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...
เค้ายังแปลอยู่ไหมครับ...
ไม่ลงให้อ่านซักที...