มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 407

ไม่มีใครคิดว่าราชายุทธ์ขั้นสองคนหนึ่งสามารถติดอันดับแต่งตั้งฉายาราชายุทธ์

หลิวซิวไม่รู้ว่าที่มู่จื่อซิวถาม เป็นเพราะเจตนารมณ์ของตนเองหรือเจตนารมณ์ของสมาคม

ไม่ว่าจะพิจารณาจากด้านไหน หลัวซิวก็ไม่มีทางยอมรับว่าตนเองคือคิงซิวหลัว ดังนั้นเขาจึงตอบกลับมู่จื่อซิวอย่างรวดเร็ว “ผู้อาวุโสล้อเล่นแล้ว ผลการฝึกตนของผู้น้อยต่ำมากขนาดนี้ สามารถเอาชีวิตรอดจากศึกแต่งตั้งราชาก็ถือว่าโชคดีมากแล้ว จะใช่คิงหลัวซิวได้อย่างไร?”

หลังจากที่ข้อความถูกส่งออกไป ผ่านไปเนิ่นนาน ตั้งแต่เริ่มจนจบมู่จื่อซิวไม่ได้ตอบกลับ

หลังจากนั้น หลัวซิวพาเหยียนเยว่เอ๋อร์เดินทางไปองค์กรนักล่ายุทธ์ในเมือง อาศัยค่ายวาร์ป ถูกส่งตัวไปอีกเมืองหนึ่ง

บางสถานที่ที่ไม่สามารถใช้ค่ายกลวาร์ป ก็ต้องใช้วิธีบินในการเดินทาง

เวลาล่วงเลยผ่านไปทีละนิด เวลาหนึ่งเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็วโดยไม่รู้ตัว

หลิวซิวและเหยียนเยว่เอ๋อร์เดินทางมาถึงเขตชายแดนของดินแดนเป่ยเซี๋ย อีกไม่นานก็จะเข้าสู่อาณาจักรใต้ ระยะทางอยู่ห่างจากประเทศเทียนหวูถึงว่าไม่ไกลแล้ว

“ระยะทางนี้ น่าจะสามารถติดต่อกับประเทศเทียนหวูได้แล้วมั้ง?” หลัวซิวคิดในใจ

การสื่อสารก็จำกัดระยะทางเช่นกัน หากระยะทางเกินขีดจำกัด ข้อความจะไม่สามารถส่งไปยังอุปกรณ์สื่อสารของอีกฝ่ายได้

การสื่อสารประเภทนี้เป็นการสื่อสารผ่านค่ายกล ระดับของค่ายกลยิ่งสูง ระยะที่จำกัดของการสื่อสารก็จะยิ่งไกลเท่านั้น

อย่างเช่นอยู่ในดินแดนเป่ยเซี๋ย หลัวซิวสามารถรับข้อความที่มู่จื่อซิวส่งมา และเมื่อไหร่ที่เขาออกจากดินแดนเป่ยเซี๋ยเข้าสู่อาณาจักรใต้ มู่จื่อซิวก็จะไม่สามารถติดต่อเขาอีก

คิดแล้วคิดอีก หลัวซิวส่งข้อความหาสวีจิงเหนียนบรรพบุรุษของตระกูลสวี ส่วนจักรพรรดิยุทธ์หยวนเฉิงเขาไม่ได้ติดต่อ เพราะเมื่อเทียบกันแล้ว เขาเชื่อใจสวีจิงเหนียนมากกว่า

ผ่านไปไม่นาน กล่องส่งเสียงสั่น สวีจิงเหนียนส่งข้อความตอบกลับ

“ตำหนักจื่อ สำนักเสวียนหยาง! …… ”

หลังจากตรวจดูข้อความของสวีจิงเหนียน สีหน้าของหลัวซิวมืดมนลง ถูกปกคลุมด้วยเจตนาแห่งการฆ่า

“มีอะไรเหรอ?” เหยียนเยว่เอ๋อร์สัมผัสได้ถึงเจตนาแห่งการฆ่าที่ไม่สามารถควบคุมบนร่างกายของเขา จึงถามด้วยความเป็นห่วง

“พ่อแม่และพี่สาวของข้า รวมไปถึงคนของตระกูลหลิวแห่งเมืองชิงหยุน ถูกคนของตำหนักจื่อและสำนักเสวียนหยางจับตัวไปแล้ว” หลัวซิวพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

ในช่วงสองปีนับตั้งแต่เขาจากไป โครงสร้างโดยรอบของประเทศเทียนหวูก็เปลี่ยนไปไม่น้อย

ก่อนอื่นเลยคือราชวงศ์ตระกูลฝาน โดยพื้นฐานถือว่าล่มสลายแล้ว ถึงแม้ฝานไท่เต๋ออาศัยตะเกียงวิญญาณรักษาชีวิตเอาไว้ได้ แต่คิดจะฟื้นฟูผลการฝึกตนให้กลายเป็นจักรพรรดิยุทธ์เหมือนเมื่อก่อน อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาสิบกว่าปี

ราชวงศ์ตระกูลฝานไม่มีคนคุ้มครอง ย่อมไม่สามารถสยบกลุ่มอิทธิพลในประเทศหวู

ฝานไท่เต๋อหายตัวไป ราชวงศ์ตระกูลฝานถูกหลายตระกูลใหญ่ร่วมมือกัน ขับไล่ออกจากประเทศหวู

เมื่อก่อนประเทศหวูมีสิบตระกูลใหญ่ แต่หลังจากผ่านคีตโลกาถ้ำเทพสถิต มีอาจารย์ของหลายตระกูลถูกหลัวซิวสังหาร เหลือเพียงสี่ตระกูลใหญ่เท่านั้น

ในบรรดาสี่ตระกูลใหญ่มีตระกูลสวี ตระกูลเหยียน ตระกูลโกว ตระกูลหวาง

ตระกูลโกวหันไปเข้ากับตำหนักจื่อ ตระกูลหวางหันไปเข้ากับสำนักเสวียนหยาง ตระกูลสวีและตระกูลเหยียนแทบจะไม่มีที่ยืน

นอกเหนือจากนี้ ยังเกิดเรื่องใหญ่อีกเรื่องหนึ่ง นั่นก็คืออาจารย์มกุฏยุทธ์ของสำนักฉางเหอ ถูกอาจารย์ของตำหนักจื่อและสำนักเสวียนหยางร่วมมือกันลอบโจมตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัส สำนักฉางเหอปิดประตูค่ายกลสำนัก ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีทางเลือกจึงทำได้แต่ปิดผนึกภูเขา