มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 409

สายตาของเขาหันไปมองเหยียนเยว่เอ๋อร์ก่อน เพราะผลการฝึกตนของผู้หญิงคนนี้เป็นจักรพรรดิยุทธ์ ดังนั้นหนิงเหอโจวจึงคิดว่านางน่าจะเป็นคนประกาศภารกิจ

ส่วนเด็กหนุ่มที่เป็นเพียงราชายุทธ์ขั้นสามคนนั้น ถูกหนิงเหอโจวมองข้ามโดยตรง

“ท่านน่าจะเป็นผู้อาวุโสหนิงใช่หรือเปล่า ข้าเป็นคนประกาศภารกิจเอง” หลัวซิวลุกขึ้นยืน ยกมือขึ้นคำนับยิ้มแล้วพูด

“เจ้า? ……” หยิงเหอโจวเบิกตากว้าง หันความสนใจมาทางเด็กหนุ่มที่เป็นเพียงราชายุทธ์ขั้นสาม

“ผลการฝึกตนราชายุทธ์ขั้นสาม ถ้าข้าจำไม่ผิด การประกาศจ้างวานมกุฎยุทธ์อย่างน้อยก็ต้องเป็นอัจฉริยะขั้นดินชั้นล่าง ราชายุทธ์ขั้นสามถึงขั้นคิดอยากได้การประเมินอัจฉริยะขั้นดินชั้นล่าง เจ้าเพิ่งอายุสิบกว่าปีเองมั้ง?”

หนิงเหอโจวกวาดสายตามองหลัวซิวตั้งแต่หัวจรดเท้า ในแววตาปรากฏให้เห็นความประหลาดใจ

ในองค์กรนักล่ายุทธ์มีมกุฎยุทธ์ไม่น้อย แต่การประเมินอัจฉริยะที่สามารถบรรลุขั้นดินกลับมีน้อยมาก

โดยเฉพาะคนที่สามารถบรรลุราชายุทธ์ในตอนอายุเพียงสิบกว่าปี มีเวลาอีกเป็นพันปีในการฝึกทะลวงระดับดินแดนที่สูงกว่า ตราบใดที่ไม่ยอมแพ้ ความสำเร็จในอนาคตไร้ขีดจำกัด

หลัวซิวพยักหน้า ไม่ได้อธิบายเรื่องอายุของตนเองอย่างละเอียด และไม่ได้พูดถึงเรื่องการประเมินระดับขั้นดินชั้นกลางของตนเอง ระดับสิทธิในองค์กรของเขา สูงยิ่งกว่าหนิงเหอโจวที่เป็นผู้แข็งแกร่งมกุฎยุทธ์คนนี้เสียอีก

“เหอะเหอะ เดิมทีข้าตั้งใจไปตามหาหญ้าวิญญาณในสถานรกร้างโลหิตมาร หลังจากนั้นค่อยไปตามหาปรมาจารย์กลั่นยาระดับเจ็ดมาช่วยข้ากลั่นยา แต่บังเอิญเห็นการประกาศภารกิจจ้างวานของเจ้า ดวงของข้าถือว่าไม่เลว”

หนิงเหอโจวหัวเราะเหอะเหอะ สถานรกร้างโลหิตมารที่เขาเอ่ยถึงอยู่ห่างจากเมืองห้าวซานไม่ได้ถือว่าไกลมากนัก เป็นสถานที่ที่ค่อนข้างอันตราย มีอสูรระดับหกที่แข็งแกร่งมากมายอาศัยอยู่ไม่น้อย

แต่หลัวซิวกลับเข้าใจคำพูดของหนิงเหอโจวไปอีกแบบหนึ่ง นั่นก็คือค่าตอบแทนของภารกิจ

หลัวซิวก็ไม่ได้รู้สึกประหลาดใจอะไร การรับภารกิจของผู้แข็งแกร่งมกุฎยุทธ์ ไม่ใช่ญาติมิตรสหายของเขา เดิมทีก็มาเพื่อค่าตอบแทนอยู่แล้ว เมื่อไม่มีมิตรภาพต่อกัน มันย่อมหมายถึงเรื่องของผลประโยชน์

หลัวซิวพลิกมือเรียกขวดหยกสองขวดออกมาวางลงบนโต๊ะ ยิ้มแล้วพูด “นี่คือยาระดับเจ็ดเป็นค่าตอบแทนของภารกิจครั้งนี้ ผู้อาวุโสหนิงเชิญดูก่อน”

หนิงเหอโจวพยักหน้าพร้อมกับรอยยิ้ม หลังจากนั้นยื่นมือออกไปหยิบขวดหยกทั้งสองขึ้นมาอย่างไม่เกรงใจ ดึงฝาออก ยื่นจมูกเข้าไปดม หลังจากนั้นเทยาทั้งสองเม็ดออกมาตรวจสอบอย่างละเอียด

“อืม เป็นยาสลายร่างหลงหยางและยาวาตะทองน้้ำค้างหยก จริง” หลังจากที่หนิงเหอโจวมั่นใจ จึงนำยาใส่กลับเข้าไปในขวดหยก หลังจากนั้นวางคืนลงบนโต๊ะ

ก่อนที่ภารกิจจะเสร็จสิ้น ย่อมไม่มีกฎที่ต้องจ่ายค่าตอบแทนล่วงหน้า สิ่งที่เขาทำเมื่อกี้เป็นเพียงการตรวจสอบค่าตอบแทนใช่ของจริงหรือไม่ จะได้หลีกเลี่ยงถึงเวลาตนเองไม่ต้องเหนื่อยเปล่า

“แต่มีสิ่งหนึ่งที่ข้ารู้สึกสงสัยมาก ด้วยผลการฝึกตนราชายุทธ์ของเจ้า เจ้าไปได้ยาระดับเจ็ดมาจากไหน?” หนิงเหอโจวถามอย่างกะทันหัน “ถ้าหากบนตัวเจ้ายังมียาสองชนิดนี้มากกว่านี้ ข้าสามารถใช้หินพลังจิตและของวิเศษแลกกับเจ้า”

การที่หนิงเหอโจวพูดแบบนี้ นั่นเป็นเพราะผลการฝึกตนของเด็กหนุ่มในชุดกี่เพ้าดำคนนี้ไม่ได้สูงมาก มียาระดับเจ็ดแบบนี้อยู่ในมือก็ไม่ได้ใช้ ไม่สู้ขายเป็นของที่สามารถใช้เพิ่มพูนผลการฝึกตนของตนเองดีกว่า

“เหอะเหอะ ผู้อาวุโสหนิงเข้าใจผิดแล้ว ผู้น้อยเป็นเพียงผู้ฝึกตนราชายุทธ์ ย่อมไม่มีทางมียาระดับเจ็ดมากกว่านี้ ยาทั้งสี่เม็ดที่ประกาศจ้างวาน ผู้น้อยได้มาจากอาจารย์ของข้า” หลัวซิวยิ้มพูดอธิบาย

“ฮืม? อาจารย์ของเจ้าเป็นใคร?” หนิงเหอโจวถาม

“ผู้อาวุโสหนิงโปรดให้อภัย อาจารย์เคยบอกไว้ หากท่านไม่ยินยอม ห้ามเอ่ยชื่อเสียงเรียงนามของท่านกับคนอื่นเด็ดขาด”