มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 453

แต่ในเวลานี้เอง นางก็มองเห็นหลัวซิวพอดี นัยน์ตาคู่สวยนั้นเป็นประกายขึ้นมา

“เฮียหลัว!” นางตะโกนสียงดัง และโบกมือมาทางหลัวซิว

เหยียนซีโรว่ที่สวมผ้าคลุมหน้าอยู่ แต่นัยน์ตานั้นเจิดจ้าดั่งน้ำในฤดูใบไม้ร่วง แต่ลึกล้ำดั่งอัญมณีสีดำ ทำให้เมื่อชายหนุ่มชุดขาวมองเข้าไปก็พลันตกอยู่ในภวังค์ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหลงใหล ในใจคิดว่า “หญิงผู้นี้ถึงจะสวมผ้าคลุมหน้าอยู่ แต่ท่านชายอย่างข้าที่ผ่านหญิงสาวมานับไม่ถ้วนนั้น สามารถรู้ได้ทันทีว่าเป็นของดี จะพลาดไม่ได้”

ในเวลาเดียวกัน เขาเหลือบมองคนอื่นๆ ในสำนักไป๋ซิงกู่แบบผ่าน ๆ พลางยิ้มเยาะในใจ “คนพวกนี้น่าจะมากับนาง มีเพียงแค่ราชายุทธ์ขั้นปฐมภูมิสองคน ต้องไม่ใช่กองกำลังใหญ่อะไรเป็นแน่”

ระหว่างที่คิดนั้น ชายหนุ่มชุดขาวมองไปทางเหยียนซีโรว่ พูดพร้อมรอยยิ้ม “สำหรับงานประมูลยาร้อยปีนี้ ข้าถือได้ว่าคุ้นเคยดีทีเดียว ไม่รู้ว่าข้าจะได้รับเกียรติเพื่อนำทางแม่หญิงหรือไม่? พวกเราตระกูลหยูที่เทือกเขาเหิงหยุนแห่งนี้ ผู้คนมักจะเกรงใจข้าอยู่ไม่น้อย”

“หยูมู่เหลียงคนนี้ อุตส่าห์มาถึงที่นี่เพื่อหลีสาวอีกแล้วหรือ”

“ได้ยินมาว่าเทือกเขาเหิงหยุน นักล่าพรหมจรรย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังในย่านนี้คือซือถูสง เช่นเดียวกันกับหยูมู่เหลียง ซือถูสงมีความสัมพันธ์ของตระกูลหยู ถึงได้ไม่ถูกข้าตายไปเสียก่อน”

“หากไม่มีตระกูลหยูคอยให้ท้าย จากการกระทำของไอ้แก่ชั่วซือถูสงแล้ว มันมากพอที่จะตายได้เป็นหมื่น ๆ ครั้ง!”

มีคนจำนวนมากที่อยู่รอบ ๆ ที่สังเกตเห็นการเคลื่อนไหวที่นี่ ก็เริ่มพูดคุยกันเป็นการส่วนตัว

คนของสำนักไป๋ซิงกู่ได้ยินชื่อซือถูสง สีหน้าก็พลันเปลี่ยนไปในทันที ไม่คิดว่าเพิ่งจะกำจัดเจ้าซือถูสงได้ไม่นาน ก็ยังมาเจอกับพวกสันดานเดียวกันจากศิษย์ตระกูลหยูอีกคน

แม้ว่าผลการฝึกตนของตระกูลหยูศิษย์คนนี้จะไม่เท่าซือถูสง แต่ดูแล้วน่าจะมีฐานะที่ดีกว่า ไม่ใช่คนที่สำนักไป๋ซิงกู่จะสามารถหาเรื่องได้เลย

เหยียนซีโรว่ก็ได้ยินแล้วว่าชายหนุ่มชุดขาวคนนี้เกี่ยวพันกันอย่างมากกับซือถูสง แววตาของนางก็แฝงไปด้วยความรังเกียจในทันที

“รบกวนหลบด้วย ข้าไม่รู้จักเจ้า”

นางกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ ทันใดนั้นก็เตรียมพุ่งตัวไปทางหลัวซิว