มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 464

งานยาไม้เสวียน ร้อยปีจัดขึ้นหนึ่งครั้ง ในอาณาเขตเทือกเขาเหิงหยุนพูดได้ว่าเป็นเรื่องที่ใหญ่พอสมควร

บนท้องฟ้าที่อยู่เหนือหัวของทุกคน ได้ปรากฏห้องใต้หลังคา ที่ลอยขึ้นมาจากการใช้ค่ายกล และนี่ก็คือสถานที่จัดงานประมูลยา

เพียงแต่งานประมูลยาอย่างเป็นทางการนั้น ไม่ใช่ว่าทุกคนต่างมีคุณสมบัติเข้าร่วม จะต้องมีความสามารถในระดับจักรพรรดิยุทธ์ถึงจะได้

ความสามารถที่หลัวซิวได้แสดงออกมาในการต่อสู้เมื่อก่อนหน้านี้ แน่นอนว่าสอดคล้องกับคุณสมบัติดังกล่าว ได้เขาไม่ได้มีความคิดว่าจะเข้าร่วมงามประมูลยาในครั้งนี้ ถ้าหากตาเฒ่าประหลาดมกุฎยุทธ์ของตระกูลหยูได้ตามมา จะต้องเป็นปัญหาใหญ่แน่

“เจ้าสำนัก ถ้าหากพวกเราจากไปแบบนี้ จะไม่ทำให้ผู้อื่นดูถูกสำนักไท่เสวียนของพวกเราหรอกหรือ?” เกาเหลียนหงพลันกล่าวขึ้นมา

“ท่านก็พูดง่าย ตาเฒ่าประหลาดมกุฎยุทธ์เชียวนะ” หลัวซิวเบ้ปากอย่างหมดคำจะพูด แต่เพื่อรักษาหน้าเจ้าสำนักของตนเอาไว้ แน่นอนว่าจะพูดคำพูดแบบนี้ออกมาไม่ได้อย่างเด็ดขาด

เกาเหลียนหงยิ้มเล็กน้อย “เจ้าสำนักไม่ต้องกังวลไป ปกติแล้วผู้แข็งแกร่งมกุฎยุทธ์จะไม่มาร่วมงานประมูลยาด้วยตนเอง ผู้ที่มาส่วนมากล้วนอยู่ในแดนจักรพรรดิยุทธ์ ตระกูลหยูอยู่ห่างจากที่นี่ไปหลายล้านลี้ ต่อให้อาจารย์ของตระกูลหยูจะรีบเดินทางมา รอเขามาถึง พวกเราก็ได้จากไปนานแล้ว”

หลัวซิวได้ยินดังนั้น ก็เห็นว่าสมเหตุสมผล ดังนั้นจึงได้พยักหน้า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ดูสิว่าจะได้พบของล้ำค่าอะไรในงานประมูลยา”

“พาข้าไปด้วยคนได้หรือไม่?” หลินจื่อเฟิงที่อยู่ด้านข้างพลันเอ่ยขึ้นมา

แม้ว่าความสามารถจะไม่ถึงขั้นจักรพรรดิยุทธ์ไม่มีคุณสมบัติเข้าร่วมงานประมูลยา แต่ผู้แข็งแกร่งที่เข้าร่วมงานประมูลยาทุกคน สามารถพาผู้ติดตามเข้าร่วมได้สองคน

“พี่หลิน ท่านต้องเข้าร่วมงานประมูลยาพร้อมกับข้าในฐานะผู้ติดตาม มันจะไม่ทำให้ท่านไม่ได้รับความไม่เป็นธรรมหรอกเหรอ?” หลัวซิวยิ้มกล่าว

“พี่หลัวหยอกล้อเกินไปแล้ว จากความสามารถที่ท่านได้แสดงออกมาในเมื่อสักครู่ อย่าว่าแต่ผู้ติดตามเลย ท่านจะให้ข้าเป็นศิษย์ก็ยังได้” หลินจื่อเฟิงยิ้มกล่าวล้อเล่น

“ในเมื่อพี่หลินไม่รังเกียจ เช่นนั้นก็ไปดูด้วยกันเถอะ”