มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 470

งานประมูลยานี้ ยาที่สำนักไม้เสวียนนำออกมาขายในราคาสูงมาก พิธีกรผู้อาวุโสใหญ่ของงานประมูลยาแสดงสีหน้าได้ใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“ทุกท่าน ต่อไปจะเป็นยาที่เจ๋งที่สุด ข้าคิดว่าทุกคนน่าจะเดาได้ ทุกครั้งของงานประมูลยา ยาที่เจ๋งที่สุดของสำนักไม้เสวียนเป็นยาระดับเจ็ด!”

“ในเทือกเขาเหิงหยุนมีสมบัติหายากมากมาย และยาวิเศษระดับเจ็ดนั้นหาได้ไม่ยาก แต่ถ้าคุณต้องการที่จะกลั่นให้เป็นยา อัตราความสำเร็จต่ำมาก…”

ผู้อาวุโสใหญ่สำนักไม้เสวียนพูดอีกมากมาย จุดประสงค์หลักคือต้องการเพิ่มราคาของยาระดับเจ็ดนี้

“เอาล่ะ ข้าจะไม่พูดอะไรมากแล้ว ทุกท่านดูเอาเองละกัน”

ผู้อาวุโสใหญ่สำนักไม้เสวียนนำขวดหยกออกมา และดูเหมือนว่าจะมีเสียงคำรามของมังกรออกมาจากขวดหยกด้วย

“ยาสลายร่างหลงหยาง?” ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นขยับตัว

อย่างที่เราทราบกันดี แดนของมกุฎยุทธ์คือการรวมเป็นหนึ่งของจิตวิญญาณและเนื้อหนังเข้าด้วยกัน การกลั่นร่างทองฝ่าเซียง!

หนึ่งในนั้น จิตวิญญาณหมายถึงเทพจิต เนื้อหนังหมายถึงร่างกาย เมื่อถึงเป้า หากความแข็งแกร่งของร่างกายไม่ถึงการต่อสู้ระดับมกุฎ ก็ต้องยืมใช้กำลังภายนอกมิ ฉะนั้นร่างกายไม่สามารถต้านทานการหลอมรวมของจิตวิญญาณระดับมกุฎยุทธ์ได้ ก็จะล้มเหลว แม้แต่ร่างกายก็จะพังทลายและถูกทำลายทิ้ง

ยาสลายร่างหลงหยางเป็นยาที่ใช้เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกาย เมื่อมกุฎยุทธ์บุกทะลวงจักรพรรดิยุทธ์ระดับเก้า

นอกจากนี้ ขุมพลังของแดนมกุฎยุทธ์ยังสามารถปรับปรุงแดนทางกายภาพของตัวเองได้ด้วยการใช้ยาสลายร่างหลงหยาง

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมหลัวซิวจึงสามารถพึ่งพายาระดับเจ็ดสองเม็ด และเชิญมู่จื่อซิวและหนิงเหอโจวมกุฎยุทธ์ทั้งสองมาช่วยเขาต่อสู้

เนื่องจากยาสลายร่างหลงหยางและยาวาตะทองน้ำค้างหยก เป็นสิ่งที่มีค่าของยาระดับเจ็ด

แน่นอนว่าความล้ำค่าที่กล่าวถึงในที่นี้ไม่มีความหมายสำหรับหลัวซิว

ยาสลายร่างหลงหยาง ราคาเริ่มต้นที่สำนักไม้เสวียนเสนอออกมาคือสองแสน