มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 478

“คุณบอกว่าตนเองเป็นเจ้าสำนักไท่เสวียน หรือว่าได้ก่อตั้งสำนักของตนเองแล้วงั้นหรือ?” เจ้าสำนักฉางเหอมองหลัวซิว แล้วก็พูดด้วยสีหน้าแปลกใจ “แล้วหัวคนในมือของคุณ หรือว่าจะเป็น..........”

หลัวซิวยิ้มพยักหน้า “ผมได้ก่อตั้งสำนักแล้วครับ อีกไม่นานก็จะเปิดอย่างเต็มตัว พอถึงตอนนั้นก็ขอเชิญเจ้าสำนักฉางเหอมาร่วมพิธีเปิดด้วยครับ”

พูดไป แล้วหลัวซิวก็โยนหัวนั้นออกไป “หัวคนหัวนี้ก็เหมือนกับที่เจ้าสำนักฉางเหอคิดเลยครับ เป็นหัวของอาจารย์ตำหนักจื่อ！”

เจ้าสำนักฉางเหอได้ยินดังนั้น ก็กระตุกสีหน้าทันที “จริงหรือนี่?”

“จริงแท้แน่นอนครับ” หลัวซิวยิ้ม แล้วก็เล่าเรื่องหลังจากที่ตนเองกลับมาอย่างคร่าวๆ

พอได้ยินว่าหลัวซิวเชิญมกุฎยุทธ์มาสองคน ถึงจะสามารถฆ่าอาจารย์ตำหนักจื่อได้ แถมยังไปก่อความวุ่นวายในสำนักเสวียนหยางด้วย เรื่องแบบนี้สำหรับเจ้าสำนักฉางเหอแล้วนั้น ก็เหมือนกับเป็นเรื่องเล่าที่น่าอัศจรรย์มากเลยทีเดียว

ถ้าไม่มีหัวคนที่นองเลือดหัวนี้มาด้วย เขาก็อาจจะสงสัยได้ว่าหลัวซิวคนนี้จะมาล้อเล่นกับตนเองหรือเปล่า

หายใจเข้าเฮือกใหญ่ เจ้าสำนักฉางเหอเรียบเรียงเรื่องราวต่างๆ แล้วก็จ้องมองไปที่หลัวซิว “เจ้าสำนักหลัวมาครั้งนี้ น่าจะไม่ใช่มาเพื่อส่งมอบหัวของอาจารย์ตำหนักจื่อหรอกนะ?”

เขาไม่ได้เชิญหลัวซิวเข้าไปในยอดเขาเทียนเหอ เพราะว่าอาจารย์ได้กำชับไว้แล้ว หลังจากที่ค่ายพิทักษ์เขาถูกเปิดขึ้น ใครก็ห้ามเข้าออก

ยิ่งกว่านั้น สำหรับทั้งหมดที่หลัวซิวพูดมา เจ้าสำนักฉางเหอก็ยังคงมีความสงสัยอยู่ บางทีหัวของอาจารย์ตำหนักจื่อนี้อาจจะเป็นของปลอม หลัวซิวอาจจะมีจุดประสงค์อื่น

ในใจของเจ้าสำนักฉางเหอคิดอย่างไร หลัวซิวขี้เกียจจะไปคาดเดา ก็เลยพูดไปว่า “ที่ผมมาครั้งนี้ เรื่องแรกเลยก็คือ จะมาบอกข่าวเรื่องหนึ่งให้กับสำนักฉางเหอของพวกคุณ”

“ข่าวอะไร?” เจ้าสำนักฉางเหอขมวดคิ้ว

“หลี่เสวียนหยางเชิญมกุฎยุทธ์มาสองคน หนึ่งในนั้นชื่อว่า ซุนเชียนซาง อีกคนมาจากอาณาจักรตะวันตก ชื่อว่า ป๋ายหลี่หยวนหลง และป๋ายหลี่หยวนหลงคนนี้ เป็นปรมาจารย์ค่ายกลขั้น7！”