มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 520

เกาเหลียนหงใจเต้นรัว ถือขวดหยกที่บรรจุยาไว้อย่างระมัดระวัง ถอยออกไปจากตำหนักวัฏสงสารอย่างเคารพนับถือ

เดิมเขาคิดว่าตนเองจะต้องใช้เวลาอีกหลายสิบปีที่จะไปถึงขั้นแดนมกุฎยุทธ์ ไม่คิดว่าจะได้เจอโอกาสแบบนี้ ณ เวลานี้หัวใจเปี่ยมล้นไปด้วยความซาบซึ้งและเกรงกลัวหลัวซิว

ซาบซึ้งที่หลัวซิวมอบโอกาสนี้ให้เขา เกรงกลัวที่แม้แต่ยามแบบนี้ยังสามารถมอบให้เขาได้ งั้นความสามารถของเจ้าสำนัก จะแข็งแกร่งถึงขนาดไหน?

จากนั้น หลัวซิวก็หันไปมองสวีจิงเหนียน ให้ยาที่ทำมาจากแก่นร่างทองแก่เกาเหลียนหงแล้ว สวีจิงเหนียนเองก็เป็นผู้คุมกฎ จึงจะลำเอียงไม่ได้

เห็นเพียงเขาดีดนิ้ว มีแสงเปล่งประกายออกมา ตรงหน้าสวีจิงเหนียน ปรากฏแท่นบัวทิพย์ห้าสี

“ผู้คุมกฎสวี เจ้าฝึกตนมายาวนานที่สุด จะว่าไปแล้ว พื้นฐานและศักยภาพมีจำกัด หากไม่มีเหตุบังเอิญ ชั่วชีวิตนี้เจ้าสามารถไปถึงได้มากสุดคือแดนมกุฎยุทธ์ ไม่มีความหวังมากกว่านี้” หลัวซิวพูดขึ้นอย่างเชื่องช้า

สวีจิงเหนียนก็รู้ว่าหลัวซิวพูดความจริง กระทั่งหากไม่มีสภาพการฝึกสอนของสำนักไท่เสวียน ที่มีหอฝึกฝนแดนปริศนา มียาให้ทุกเดือน ในชีวิตนี้เขาไม่มีโอกาสฟันฝ่าไปถึงแดนมกุฎยุทธ์ด้วยซ้ำ

ก่อนหน้านี้เกาเหลียนหงที่เป็นผู้คุมกฎเหมือนกันได้ยาที่ทำมาจากแก่นร่างทอง ทำให้ในใจสวีจิงเหนียนตื่นเต้นอย่างมาก เขารู้ว่าในเมื่อหลัวซิวพูดเช่นนี้ ยังไงก็ยังมีความหวังแน่นอน

“ของล้ำค่าสิ่งนี้ มีชื่อเรียกว่าแท่นบัวทิพย์ห้าสี สามารถรวบรวมพลังฟ้าดินให้กลายเป็นปราณทิพย์ ปราณทิพย์สามารถชำระล้างร่างกาย ดับขจัดสิ่งสกปรก ต่อไปเจ้าฝึกฝนบนแท่นบัวทิพย์ห้าสี เวลาผ่านไปหลายปี สามารถทำให้เจ้าเกิดใหม่ได้ มีโอกาสไปสู่แดนศิลปะการต่อสู้ที่สูงที่สุด”

ได้ยินเช่นนี้ สวีจิงเหนียนแทบจะร้องไห้น้ำตาไหล เทียบกับยาแก่นร่างทองแล้ว แท่นบัวทิพย์ห้าสีนี้ ช่วยเขาได้อย่างมาก