มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 642

ในฐานะที่เป็นผู้มีพรสวรรค์อันดับหนึ่ง ย่อมไม่มีทางฝึกตนพลังกฎเกิงจินเพียงอย่างเดียวแน่นอน เป้าหมายของเขาก็คือ สร้างกฎเก้าประการขึ้น ได้แก่ ทอง ไม้ น้ำ ไฟ ดิน ลม สายฟ้า ความมืด และแสงสว่าง ผ่านพลังของดารา

คนคนเดียวต้องการรู้ซึ้งถึงกฎทั้งเก้าประการ แสดงให้เห็นว่าซิงหลิงเป็นเด็กหนุ่มที่มีความทะเยอทะยานไม่น้อย

“ภูตอัคคีของเจ้าไม่เลวเลย ข้าขอนะ”

ซิงหลิงพูดขึ้นอย่างไม่แยแส ราวกับว่าตนเองกำลังพูดเรื่องที่สมควรจะเป็นเช่นนั้น

กลางอากาศ ลำแสงสีขาวที่สั่นไหวอยู่ แสดงให้เห็นถึงการสั่นสะเทือนอย่างกะทันหันของพลังกฎเกิงจิน มีมือสีทองขนาดใหญ่ยื่นออกมา แล้วจับตัวของหลัวซิวเอาไว้

“คิดจะแย่งภูตอัคคีของข้าอย่างนั้นหรือ ?” หลัวซิวพูดอย่างเรียบเฉย

การโจมตีของซิงหลิงดูเหมือนจะธรรมดา แต่อันที่จริงแล้วกลับแฝงไปด้วยเจตนาฆ่า เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายวางแผนที่จะสังหารตนเอง แล้วแย่งชิงภูตอัคคีไป

“ภูตอัคคีหากอยู่ในมือของเจ้าก็จะเป็นเพียงแค่ของไร้ค่าเท่านั้น ต้องอยู่ในมือของข้าเท่านั้นจึงจะเจิดจรัสได้ หากเจ้ายอมมอบออกมาเองแต่โดยดี ข้าจะยอมละเว้นเจ้าสักครั้ง” ซิงหลิงแสดงทีท่าไม่แยแส

“เจ้านะหรือ ?” หลัวซิวยิ้มอย่างดูถูก

เมื่อเผชิญหน้ากับท่าทางดูถูกเยาะเย้ยของหลัวซิว ซิงหลิงกลับไม่โกรธ ทำเพียงพูดออกมาเบา ๆ ว่า : “เช่นนั้นเจ้าก็ตายเสียเถอะ”

ในโลกของจอมยุทธ์ มีคนถูกสังหารทุกวินาที ยอมยุทธ์ทุกคนที่เดินบนเส้นทางสายนี้ สังหารผู้อื่นและถูกผู้อื่นสังหาร ล้วนเป็นเรื่องที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

โดยเฉพาะกับศิษย์ที่มาจากกองกำลังใหญ่และแดนศักดิ์สิทธิ์ หลังจากฝึกฝนวรยุทธ์จนสำเร็จแล้ว ต่างก็ยอมรับการทดสอบที่เกี่ยวพันถึงความเป็นความตาย

ดังนั้นสำหรับซิงหลิงแล้ว การสังหารคนคนหนึ่ง เป็นเรื่องที่ง่ายดายอย่างยิ่ง

ทุกคนที่ยืนดูการต่อสู้แทบจะหยุดหายใจ ซิงหลิงใช้พลังทั้งหมดของพลังกฎในการลงมือ ไม่มีใครคิดว่าหลัวซิวจะเอาชนะได้ มีเพียงการคาดเดาว่าเขาจะสามารถต้านทานได้สักกี่กระบวนท่า ?

ตอนนี้เอง หลัวซิวพลิกฝ่ามือ แล้วธงขลังสรรพสิ่งก็ปรากฏขึ้นในมือ