มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 661

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน มีแสงสว่างจ้าปรากฏขึ้นตรงหน้า

แดนศักดิ์สิทธิ์!

ในตำนานเล่าว่านี่คือโซนที่ผู้แข็งแกร่งระดับนิรันดร์สี่ท่านจากเผ่าพันธุ์มนุษย์โบราณร่วมกันสร้างขึ้นมา

หลัวซิวเคยไปแดนปริษนาอื่น ๆมากมาย เดิมทีคิดว่าแดนศักดิ์สิทธิ์ชั้นล่างอันทรงเกียรตินี้ต้องมีพื้นที่กว้างมาก

แต่เมื่อหลัวซิวเห็นภาพตรงหน้าจริงๆแล้ว ความจริงแตกต่างไปจากความคิดภายในใจของเขาอย่างสิ้นเชิง

พื้นที่ของแดนศักดิ์สิทธิ์ชั้นล่างไม่ใหญ่ แต่กลับเล็กมาก!

มีภูเขาสูงตระหง่านเพียงแห่งเดียวในพื้นที่ทั้งหมด และมีตำหนักหลายตำหนักอยู่ที่กลางภูเขาและด้านล่างภูเขา ล้อมรอบด้วยหมอกเมฆ ราวกับแดนสวรรค์นอกโลก

“เจ้าเด็กน้อยทั้งหลาย ยืนดีๆ!”

เมื่อทุกคนมองขึ้นไปบนยอดเขาสูงตระหง่าน ทันใดนั้นก็มีเสียงหยาบดังขึ้น ราวกับฟ้าร้องก้องอยู่ในอากาศ

ทันทีที่เสียงนี้เข้ามาในหู สีหน้าของผู้สืบทอดจากแดนศักดิ์สิทธิ์ ต่างเปลี่ยนไป สีหน้าน่าเกรงขามปรากฎขึ้นบนใบหน้าของพวกเขา

แม้ว่าตัวสำนึกจิตวิญญาณของหลัวซิวจะบรรลุถึงระดับมหายุทธ์ เขายังรู้สึกถึงตัวหยั่งรู้สั่นสะเทือน ราวกับว่าภูเขาสูงตระหง่านกำลังกดขี่วิญญาณของเขา ทำให้หายใจลำบาก

“หือ? ต้นกล้าครั้งนี้ต่างไม่เลว มีคนที่ฝึกฝนตัวสำนึกถึงระดับมหายุทธ์แล้วด้วย”

บนท้องฟ้าเหนือศีรษะของทุกคน เมฆกระจายออกไปทีละส่วน เผยให้เห็นใบหน้าขนาดใหญ่ที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ ราวกับยักษ์ตัวใหญ่ มองดูมดที่อยู่เบื้องล่าง

ทุกคนต่างนิ่งเงียบ เพราะเจ้าของใบหน้าใหญ่โตนี้แข็งแกร่งเกินไป

“โอม!...”