มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 671

“ศิษย์น้องอย่าท้อแท้ใจไปเลย ไม่ใช่แค่พวกเราที่ผ่านหอคอยฝึกตนพวกนี้ไปไม่ได้” บุรุษหนุ่มผู้ร่วมทางคนหนึ่งยิ้มกล่าว

“ได้ยินว่าเมื่อวานหวูหยุนทะลวงผ่านหอคอยเสวียนเทียนชั้นที่สอง กุ่ยโยวทะลวงผ่านหอคอยร่างทองชั้นที่สอง ต้าวหวูซินทะลวงผ่านหอคอยเทพจิตชั้นที่สอง ซิงหลิงทะลวงผ่านหอคอยสุดหล้าชั้นที่สอง”

“พวกเขาเป็นถึงยอดอัจฉริยะในหมู่คนรุ่นใหม่ของแดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์สี่แดนใหญ่ แต่เหมือนว่าหอคอยสุดหล้าจะทะลวงได้ยากกว่าหอคอยฝึกตนอีกสี่หอคอยมาก เห็นได้ชัดว่าซิงหลิงร้ายกาจกว่ามากนัก”

คนพวกนี้เพิ่งจะได้ลองทะลวงหอคอยเทพจิตมา แต่ต่างก็ไม่สำเร็จ พวกเขาพูดคุยกันเสียงเบา พลางเดินมุ่งหน้ากลับที่พัก

“ข้าทะลวงผ่านหอคอยเทพจิตชั้นที่หนึ่งมาได้ สามารถฝึกตนที่ตำหนักเต๋าได้เป็นวาลาสามวัน หลังจากที่กลับไปข้าก็จะไปทำความเข้าใจร่องรอยกฎที่ตำหนักเต๋า อีกสามวันให้หลังจักต้องทะลวงผ่านหอคอยเทพจิตชั้นที่สองไปได้แน่!” สตรีนางหนึ่งจากแดนศักดิ์สิทธิ์ญาณที่หมดอาลัยตายอยากอยู่เมื่อก่อนหน้านี้ จู่ ๆ ก็ดูกระปรี้กระเปร่าขึ้นมา

แม้อัจฉริยะของแดนศักดิ์สิทธิ์จะหยิ่งผยอง แต่ก็ใช่ว่าจะทนรับความล้มเหลวไม่ได้ สภาพจิตใจก็ต้องดีเป็นธรรมดา

แต่ทว่าเมื่อนางพูดคำพูดเหล่านี้ออกมา กลับไม่เห็นว่าเหล่าศิษย์พี่ที่อยู่ข้างกายจะพูดอะไร แต่สายตาได้มองไปยังด้านหน้า และอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เป็นเขา?”

สตรีจากแดนศักดิ์สิทธิ์ญาณเองก็ได้เงยหน้ามองไป และได้พบกับบุรุษหนุ่มในชุดดำผู้หนึ่ง กำลังเดินมาทางนี้อย่างช้า ๆ

บุรุษหนุ่มในชุดดำ ก็คือหลัวซิวนั่นเอง

หลังจากที่เหล่าอัจฉริยะหนุ่มสาวได้เลือกที่พักเรียบร้อยแล้ว มีจำนวนไม่น้อยที่แทบจะทนไม่ไหวอยากจะไปทะลวงด่านของหอคอยฝึกตนทั้งห้า และก็มีบางคนที่เหมือนกับหลัวซิว เลือกที่จะทำความเข้าใจสิ่งที่อยู่ในตำหนักเต๋าก่อน

ระยะเวลาเพียงห้าวัน หนึ่งในนั้นรวมพวกหวูหยุน ต่างก็ได้พากันทะลวงหอคอยฝึกตนทั้งหาไปหนึ่งรอบ

เนื่องด้วยวรยุทธ์ที่ฝึกนั้นไม่เหมือนกัน และจุดเน้นหลักที่จอมยุทธ์ทุกคนฝึกฝนนั้นก็แตกต่างกัน ดังนั้นจึงมีบางคนสามารถแสดงพลังออกมาได้อย่างเต็มที่เมื่ออยู่ในหอคอยเทพจิต และมีบางคนที่ถูกจำกัดพลังเมื่ออยู่ในหอคอยเทพจิต

ดังนั้นหลังจากที่ผ่านมาระยะหนึ่ง อัจฉริยะหนุ่มสาวจำนวนมากก็ได้ค่อย ๆ สรุปประสบการณ์ของตนออกมา