มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 673

นี่ทำให้การเคลื่อนไหวของหลัวซิวชะงักเล็กน้อย และยิ้มอยู่ในใจอย่างขมขื่น

ที่คิดจะเอายาออกมาในเมื่อสักครู่นั้นเป็นปฏิกิริยาโดยสัญชาตญาณ เห็นได้ชัดว่าภายในใจของเขานั้นยังคงใส่ใจนาง

ทว่านางไม่ใช่เมิ่งเหยาในเมื่อก่อนแล้ว แต่เป็นลูกศิษย์ของเจ้ายุทธจักรหยกนารา จะขาดยารักษาตัวชั้นสูงได้อย่างไรกัน?

บริเวณทางเข้าหอคอยเทพจิตนั้นมีค่ายกลที่เรืองแสงระยิบระยับอยู่แห่งหนึ่ง ลู่เมิ่งเหยาพึ่งจะออกมาจากค่ายกล ก็ได้มีอีกคนเดินเข้าไป

เพียงแต่ว่าคนผู้นี้เพิ่งจะเข้าไปไม่นาน ก็ได้ถูกส่งออกมา และล้มลงไปบนพื้นด้วยใบหน้าซีดขาว

ไม่มีลำแสงใด ๆ ลอยออกมาจากชั้นที่หนึ่งของหอคอยเทพจิต เห็นได้ว่าคนผู้นี้แม้แต่ด่านแรกก็ยังผ่านไปไม่ได้

จากการสนทนาของผู้คนที่อยู่บริเวณใกล้เคียง หลัวซิวได้รู้ว่า นอกจากเขาแล้ว ในบรรดาสิบเก้าคนที่เหลือ คนที่สามารถผ่านหอคอยเทพจิตชั้นที่หนึ่งไปได้นั้นมีเพียงห้าคน และคนที่สามารถผ่านชั้นที่สอง ตอนนี้มีเพียงต้าวหวูซินแค่คนเดียว

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครไปทะลวงด่านอีก หลัวซิวก็เดินมุ่งหน้าไปยังค่ายเรืองแสงด้านหน้าหอคอยเทพจิต

การเคลื่อนไหวของเขา ได้กลายเป็นศูนย์รวมสายตาของผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ในทันที เพราะจุดประสงค์ของคนส่วนมากที่มาที่นี่ ก็เพื่อดูว่าแท้จริงแล้วหลัวซิวจะผ่านชั้นที่สองไปได้หรือไม่นั่นเอง

เพราะหลังจากที่หลัวซิวได้ประมือกับกุ่ยโยวในประตูแห่งตรีภพ ทำให้ทุกคนเริ่มพิจารณาฝีมือของเขาใหม่อีกครั้ง

และมาจนถึงตอนนี้ คนที่สามารถผ่านชั้นที่สองไปได้ มีเพียงสี่คนจากแดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์

“หือ?”

กลางอากาศเหนือหอคอยเทพจิต จู่ ๆ ร่างของสตรีชุดสีม่วงก็พลันหยุดลง หยุดอยู่กลางอากาศ และมองลงไปยังด้านล่าง