มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 693

ตอนที่หลัวซิวถูกส่งออกมาจากตำหนักเต๋า ดวงตาของเขายังคงสภาพปิดอยู่ และยืนนิ่งอยู่หน้าประตูตำหนักเต๋าอยู่เป็นเวลานาน

ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เปิดออก ตาของเขาดำสนิทล้ำลึก และเปล่งแสงสุกสว่าง

“กฎชีวิตแม้ว่าจะยังไปไม่ถึงแดนควบคุมขั้นแรก แต่ก็ใกล้ถึงเป้าหมายเต็มทีแล้ว”

ความตระหนักรู้ในระยะเวลาสามเดือนกว่าที่ผ่านมานี้ หลัวซิวได้รับประโยชน์มามากมาย ตลอดมาเขาให้ความสำคัญกับการตระหนักรู้ในกฎแห่งความตาย ทำให้เสียโอกาสตระหนักรู้ในกฎชีวิตไปไม่น้อย จนถึงวันนี้เขากำลังจะฝึกกฎทั้งสองอย่างจนพัฒนามาอยู่ในระดับเดียวกันแล้ว

“กฎแห่งความเป็นตาย ประกอบด้วยด้านเป็นและด้านตาย ด้านเป็นป้องกันการโจมตี ด้านตายสังหารศัตรู!”

เมื่อออกมาจากตำหนักเต๋าแล้ว หลัวซิวรีบมุ่งหน้าไปยังหอคอยมหาภพ

“อะไรนะ เจ้าบอกว่าหลัวซิวฝึกอยู่ในตำหนักเต๋า สามเดือนกว่างั้นหรือ และตอนนี้ผ่านด่านแล้ว?”

“เขากำลังจะไปฝ่าด่านที่หอคอยมหาภพหรือ”

ข่าวที่หลัวซิวออกมาจาก ตำหนักเต๋า และมุ่งหน้าไปยัง หอคอยมหาภพ ทันทีนั้น กระจายไปถึงหูของอัจฉริยะคนอื่นๆ อย่างรวดเร็วราวสายลม

นักยุทธ์ผู้แข็งแกร่งบางคนที่ฝึกตนอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ยังได้ยินข่าวคราวนี้ด้วยเช่นกัน จึงพากันมุ่งหน้าไปยังบริเวณใกล้ๆ หอคอยมหาภพ

“สามเดือนก่อน หลัวซิวผ่านด่านหอคอยร่างทองชั้นสาม แม้ว่าจะใช้เวลาเพียงหนึ่งก้านธูปและยังไม่สามารถเอาชนะโซนแสงทองได้ แต่ก็เป็นเครื่องพิสูจน์ได้ว่าแดนร่างทองของเขาได้มาถึงแดนมหายุทธ์ช่วงปลายแล้ว”

“ตอนนี้เขาใช้เวลาร้อยกว่าวันในการตระหนักรู้อยู่ในตำหนักเต๋า  พลังของเขาจะต้องเพิ่มขึ้นอย่างสูงลิบแน่ และไม่รู้ว่าตอนนี้แข็งแกร่งไปถึงขั้นไหน”

“ดูเหมือนว่าหลัวซิวจะยังไม่ผ่านด่านที่หอคอยมหาภพนะ ไม่รู้ว่าเขาจะผ่านด่านชั้นที่สามได้หรือไม่”

“อย่าล้อเล่นน่า สิ่งที่ต้องรับมือบนหอคอยมหาภพชั้นที่สามคือมหายุทธ์ขั้นปลายสามคน และไม่ใช่มหายุทธ์ขั้นปลายธรรมดาๆ นะ ขนาดซิงหลิงพยายามมาแล้วหลายครั้งยังไม่ผ่านเลย”

“ไม่ใช่แค่ซิงหลิงนะ แต่หวูหยุน กุ่ยโยว และต้าวหวูซินก็เคยไป แต่ทุกคนก็กลับมาด้วยผลงานที่ต่ำกว่าคาด”