มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 695

สมบัติทั้งสามชิ้นนี้ล้วนส่งพลังของการเป็นสมบัติขั้นสูงออกมาทุกชิ้น ซึ่งแต่ละชิ้นนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่ากระบี่เสวียนยวนในมือของเขาเลย

“เวรแล้ว แบบนี้ก็ได้รึ” หลัวซิวอ้าปากค้าง และตอนนั้นเองถึงได้เข้าใจว่าทำไมอัจฉริยะจากแดนศักดิ์สิทธิ์เป็นจำนวนกว่าครึ่งถึงไม่สามารถผ่านด่านหอคอยมหาภพชั้นหนึ่งได้

นั่นเป็นเพราะว่าที่นี่ไม่สามารถใช้สมบัติได้ เพราะหากเราใช้สมบัติเมื่อไหร่ คู่ต่อสู้ของเราก็จะหยิบเอาสมบัติในระดับเดียวกับเราออกมาใช้เช่นกัน

และเพื่อเป็นการพิสูจน์ข้อสันนิษฐานของตัวเอง หลัวซิวจึงเก็บกระบี่เสวียนยวนลง สมบัติที่อยู่ในมือคู่ต่อสู้ทั้งสามก็หายวับไปเช่นกัน

“ดูท่าแล้วคงไม่สามารถเล่นตุกติกที่นี่ได้ คงต้องอาศัยเพียงความสามารถของตัวเองเพียงอย่างเดียวเท่านั้นในการฝ่าด่าน”

เมื่อคิดได้ถึงตรงนี้ หลัวซิวจึงก้าวอาดๆ ไปข้างหน้าแล้วเหวี่ยงฝ่ามือออกไป

มหายุทธ์กลั่นร่างผู้นั้นก็วิ่งตรงเข้ามาข้างหน้าเช่นกัน และเหวี่ยงฝ่ามือออกมาปะทะเข้ากับฝ่ามือของเขา

ปั้ง!

ฝ่ามือของมหายุทธ์กลั่นร่างแตกระเบิดออกเป็นไอเลือด หมัดกระบี่อันทรงพลังรุนแรงสะท้อนกลับไปยังร่างของมหายุทธ์กลั่นร่าง ทำให้ร่างกายของเขาแหลกสลายไปทันที

โจมตีคราเดียวถึงชีวิต!

มหายุทธ์กลั่นร่างในชั้นที่หนึ่งนี้ ร่างยุทธ์ร่างเนื้ออยู่ในมหายุทธ์ขั้นสาม ส่วนร่างยุทธ์ร่างเนื้อของหลัวซิวในปัจจุบันนี้ได้บรรลุไปถึงมหายุทธ์ขั้นเจ็ดแล้ว

เมื่อบวกกับหมัดกระบี่ที่เป็นทักษะยุทธ์ร่างเนื้อที่เขาตระหนักรู้แล้ว เมื่อใช้สังหารมหายุทธ์ขั้นสามย่อมทำสำเร็จได้อย่างง่ายดาย

“เปรี้ยง!”

เพลิงมรณะแผ่ซ่านออกมาจากภายในร่างแล้วหมุนวนไปทั่วร่าง ก่อนจะลุกโหมขึ้นสูง

พลังงานที่แผ่ซ่านออกมายังไม่ทันจะได้เข้ามาประชิดร่าง ก็ถูกเพลิงมรณะหลอมละลายไปจนไม่ส่งผลต่อความเร็วในการเคลื่อนที่ของเขา

เมื่อหลัวซิวใช้วิชาท่าร่างบรรลุมังกรเขียว ความเร็วของเขาก็ยิ่งเพิ่มขึ้นราวสายฟ้าฟาด เขาไม่สนใจการโจมตีของมหายุทธ์กลั่นวิญญาณแล้วพุ่งทะยานเข้าประชิดอีกฝ่ายทันที